Γράφει ο Σκηνοθέτης
Μετράμε πληγές στην Κύπρο. 38 χρόνια μετά την ίδρυση του Ψευδοκράτους και συνεχίζουμε να μετράμε πληγές στη χώρα μας.. Έτσι μας χώρισαν, έτσι τα βρήκαμε έτσι τα αφήσαμε.
Την ώρα που εμείς μετράμε πληγές οι «γείτονες» γιορτάζουν. Οι «γείτονες» πανηγυρίζουν για την ίδρυση του πολιτικού τους μορφώματος θέτοντας ανοιχτά ζητήματα ξεχωριστής πολιτικής παρουσίας τύπου Συνομοσπονδίας σε περίπτωση λύσης του κυπριακού προβλήματος.
Κι εμείς; Εμείς συνεχίζουμε και σήμερα να περνάμε στα κατεχόμενα για μερικά λίτρα βενζίνης, για φτηνά τσιγάρα και για ένα πιάτο φτηνό φαί.
Κατεχόμενα. Ξέφτισε κι αυτή η λέξη. Ξέφτισε όπως ακριβώς ξεφτίσαμε κι εμείς. Αργά και βασανιστικά αφεθήκαμε και ενδίδουμε στην τρυφηλότητα και στον ωχαδερφισμό μας.
Για μια πολιτική καρέκλα το η πλειοψηφία των πολιτικών της χώρας μας ξεχνά. Ξεχνά στις πράξεις και μας παραμυθιάζει στα λόγια.
Άλλη μια χρονιά περνά έτσι χωρίς να το καταλάβουμε, χωρίς να μας αγγίζει. Το ψευδοκράτος ορθώνεται στον Πενταδάκτυλο, στην Κερύνεια και στην Αμμόχωστο κι εμείς;
Εμείς είπαμε, πάμε για λίγα λίτρα βενζίνης, για φτηνά τσιγάρα και φρέσκο ψάρι. Που να ψάχνεις τώρα για αντιστάσεις και αντίδραση.
38 χρόνια τώρα το Ψευδοκράτος ορθώνει συρματοπλέγματα. Μας τυλίγει σε αυτά κι εμείς παραμένουμε μαγκωμένοι, παγωμένοι και λαβωμένοι. Γλύφουμε τις πληγές και μετράμε τις σταγόνες του αίματος…