Γράφει ο Σκηνοθέτης
Χριστούγεννα σήμερα. Μέρα περισυλλογής ανάμεσα στα εκατοντάδες φωτάκια που μας περικυκλώνουν μεγαλώνοντας τη μοναξιά μας. Την εσωτερική μας μοναξιά την οποία καλλωπίζουμε με τόνους υλικών αγαθών ολόχρονα.
Έφτασε ίσως η στιγμή να αναζητήσουμε μέσα μας τη λάμψη και όχι στα λούσα και στην ύλη. Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, γαλοπούλες, δεντράκια, μελομακάρονα και η φτώχια πάντα δίπλα μας.
Χριστούγεννα σήμερα. Μέρα που κλεινόμαστε στον εαυτό μας αν και βρισκόμαστε ανάμεσα σε δεκάδες κόσμο.
Καθένας από εμάς και μια μοναξιά στο κλουβί του μέχρι να το πάρουμε απόφαση να απλώσουμε το χέρι στους γύρω μας.
Πάντα ο άλλος είναι ο εαυτός μας που έρχεται να μας ολοκληρώσει. Πάντα ο άλλος θα έρχεται για εμάς με τα χέρια άδεια αναμένοντας τα δικά μας χέρια.
Ας τα αφήσουμε, λοιπόν, τα χέρια μας φέτος να αγγίξουν τα χέρια των άλλων… Ας αφήσουμε τα φετινά Χριστούγεννα να γεννήσουν μέσα μας την άλλη πλευρά του εαυτού μας. Αυτήν που κρύβουμε κάτω από τόνους εγωισμού ολόχρονα.