Σε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προχώρησε Σιαρπέλλα Ορφανού για τις εξετάσεις τετραμήνων και την διαρροή θεμάτων των Νέων Ελληνικών από καθηγήτρια σε μαθητές της.
Σύμφωνα με την ανάρτηση της 18χρονης Σιαρπέλλας, για τους μαθητές της τρίτης Λυκείου σήμερα ήταν η εξέταση των νέων ελληνικών και για την ίδια είναι η μέρα που πριν από έξι μήνες διαγνώστηκε με λευχαιμία.
Συγκεκριμένα στις 16/06/2022 διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία τύπου Β’ και ένα από τα αρχικά της ερωτήματα ήταν πως θα καταφέρει να τελειώσει το σχολείο.
Σημειώνεται πως η 18χορνη φοιτά σε ιδιωτικό σχολείο και ξεκίνησε τις εξετάσεις στις 13/01 και τελειώνει στις 31/01, αντί όμως να διαβάζει για τις εξετάσεις της περνούσε τις ώρες τις στον θάλαμο του παιδοογκολογικού.
Η ίδια αποφάσισε να δώσει εξετάσεις της πρώτης σειράς και όχι της δεύτερης γιατί βαθιά μέσα της ήξερε πως δεν θα άντεχε να βρίσκεται μόνη σε ένα δωμάτιο γράφοντας σε μία κόλλα χαρτί που θα καθορίσει το μέλλον της.
«Ξέρετε.. έχω περάσει πολλές ώρες σε ένα δωμάτιο παλεύοντας για το μέλλον μου.. στο δωμάτιο 7 του παιδοογκολογικού. Μόνο που αυτό το δωμάτιο αντί θρανία, διαθέτει κρεβάτια», αναφέρει.
Συνεχίζει αναφέροντας πως, ξύπνησε στις 9 το πρωί της Δευτέρας, ετοιμάστηκε με τα πόδια της να σέρνονται αφού πρόσφατα πέρασε μία σοβαρή είδους νευροπάθεια από τις χημειοθεραπείες. Στις 10:30 άρχισαν η εξετάσεις και ενώ η ίδια είχε τελειώσει την γλώσσα και ετοιμαζόταν για την λογοτεχνία, τους ανακοίνωσαν ότι το γραπτό ακυρώνεται και να περάσουν εκτός αίθουσας.
«Και τώρα απευθυνομαι σε εσένα. Ναι! Σε σένα που η ώρα 9:18 πήρες την απόφαση να στείλεις το μήνυμα. Αγαπημένη, δε με ενδιαφέρει να μάθω ποια είσαι η τι σου έχουν τάξει, αλλά θέλω να διαβάσεις το άρθρο μου. Γιατί όταν εσύ νόμιζες πως το πέτυχες τον στόχο σου, εγώ διάβαζα τις σημειώσεις που έγραφα μέχρι τα ξημερώματα για να καταφέρω να αποδώσω όσο καλύτερα μπορώ στην εξέταση. Τις σημειώσεις που προσπαθούσα να γράψω καθώς στο αίμα μου κυλούσε η τοξικότητα της χημειοθεραπείας. Τις σημειώσεις που προσπαθούσα να διαβάσω καθώς το μυαλό μου προσπαθούσε να με κρατήσει ξύπνια από την κούραση. Δε ζητάω να με λυπηθείς δεν είμαι για λύπηση αλλά θέλω να προσπαθήσεις να μπεις στη θέση μου όταν πήγα να ανακουφιστώ πως κατάφερα να τελειώσω το ένα τρίτο του γραπτού. Όταν ένιωθα τους παλμούς μου όλο και περισσότερο να ρέουν μέσα από τις φλέβες μου από την αδρεναλίνη. Ντροπή! Σε σένα και σε όσους σχετίζονται με αυτό. Γιατί η ευτυχία δεν βρίσκεται στην αντιγραφή αλλά κερδίζεται με κόπους και μέσα από τις αποτυχίες. Και όπως κάθε πράξη έχετε και τις συνέπειες της έτσι κι εσύ θα υποστείς τις συνέπειες των πράξεων σου» καταλήγει.
