Γράφει ο Σκηνοθέτης
Διορισμοί, βία στα γήπεδα, διακοπές αγώνων, ξυλοδαρμοί, βομβιστικές επιθέσεις και
κάπου εκεί εμφανίζεται και μία αξιωματούχος μεθυσμένη να οδηγά το αμάξι της σαν
δημόσιος κίνδυνος…
Από καθαρή τύχη και από συμφέροντα ξένων δυνάμεων εξακολουθούμε να
ονομαζόμαστε κράτος και, μάλιστα, ευρωπαϊκό.
Σε άλλα κράτη ή για να το θέσουμε καλύτερα σε σοβαρά κράτη – ή για να το
θέσουμε όπως πρέπει- σε ΚΡΑΤΗ και όχι σε μπανανίες – ήδη θα είχε δημοσιευτεί το
όνομα της αξιωματούχου και ήδη η ίδια θα είχε παραιτηθεί.
Μα δεν ντρεπόμαστε καθόλου; Ήπιε η γυναίκα ένα – δυο ποτάκια παραπάνω και θα
της τα βγάλουμε ξινά; Εντάξει οδηγούσε μεθυσμένη… αλλά εδώ ολόκληρο κράτος
βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο και θα επιρρίψουμε ευθύνες σε μια μεθυσμένη
λειτουργό;
Ας μην ξεχνάμε, ότι σε προσωποπαγή ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ όπως είναι η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ μας
(διότι δημοκρατία δεν την λες την Κύπρο) εξακολουθεί σήμερα να είναι μια ακόμα
καθημερινή μέρα χωρίς να «τρέχει» τίποτα.
Πλέον, εδώ και ένα χρόνο περίπου, το κράτος βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο και
την διοίκηση του έχουν αναλάβει συγγενείς και φίλοι του προέδρου – ή μάλλον
αυτού που εμφανίζεται ως ΠΡΟΕΔΡΟΣ…
Φανταστήκατε τι θα γινόταν αν η ίδια κυβέρνηση είχε να αντιμετωπίσει έκρυθμες
καταστάσεις όπως αυτή της πανδημίας του κορωνοϊού;
Φανταστήκατε τι θα γινόταν αν έπρεπε αυτή η ηγεσία να αναλάβει να περισώσει ό, τι
θα απέμενε από την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος το 2013;
Ούτε να το φανταζόμαστε δεν θέλουμε… διότι από κωμωδία – όπως είναι τώρα – το
έργο μετατρέπεται σε ΘΡΙΛΕΡ!!!