ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
Στα αριστερά κόμματα – όπως και στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση – οι ίντριγκες και
οι τρικλοποδιές ήταν πάντοτε στα θέματα επικαιρότητας… και η οι προσπάθειες
αναρρίχησης στα υψηλότερα συντροφικά αξιώματα αποτελούσαν μόνιμο σκηνικό.
Από την εποχή του θανάτου του Στάλιν μέχρι και τις μέρες μας το πλέον σύνηθες
φαινόμενο στην ΑΡΙΣΤΕΡΑ είναι να προωθούνται – συμφεροντολογικά – συγκεκριμένα
άτομα και άλλα να μένουν στην απέξω.
Και μην νομίζετε ότι στο ΑΚΕΛ τα πράγματα είναι διαφορετικά… Τον εσωτερικό
πόλεμο τον έχουν βιώσει στο πετσί τους όλες οι επονομαζόμενες ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ του
κόμματος και ειδικότερα η Ειρήνη Χαραλαμπίδου την οποία και προσπαθούν να
παραγκωνίσουν τόσο από το κόμμα (παλιό και γνωστό αυτό) όσο και από την Επιτροπή
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής με απώτερο σκοπό την αναρρίχηση σε αυτή τη
θέση του Αναπληρωτή Προέδρου Γεώργιου Κουκουμά.
Η επιλογή των ατόμων που θα προωθηθούν είναι μέσα στις βασικές κομματικές
διεργασίες της Εζεκία με το μηχανισμό του κόμματος να προσπαθεί εδώ και αρκετούς
μήνες να αποδομήσει την Ειρήνη.
Ξεκάθαρος πόλεμος, λοιπόν, από τους πρώην ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑΡΙΟΥΣ της Αθήνας – και
όχι μόνο – για να τραβήξουν το χαλί από την Ειρήνη η οποία ουδέποτε (όπως λένε οι
ίδιοι οι ΑΚΕΛΙΚΟΙ) δεν ήταν και τόσο υπάκουη στις βουλές του κόμματος.
Παλιά μου τέχνη κόσκινο στο ΑΚΕΛ η δολοφονία χαρακτήρων και η αποδόμηση
πολιτικών μόνο που πλέον ο ακελικός κόσμος έχει ξυπνήσει και πολύ δύσκολα θα φάνε
το παραμύθι…
Ο Στεφάνου, πάντως, εξακολουθεί να κάνει απέλπιδες προσπάθειες να δώσει γραμμή και
στις Ευρωεκλογές προωθώντας δικές του επιλογές και «αποκεφαλίζοντας» όσους
στάθηκαν ανυπάκουοι.
Σταλινική, λοιπόν, υπακοή και τα σκυλιά δεμένα…