Γράφει ο Σκηνοθέτης
Κανένας μας κανένας δεν πρέπει να σφυρίζει αδιάφορα την ώρα που η ανεργία μέσα σε ένα χρόνο αυξήθηκε 25%. Την ώρα που περισσότεροι από 32 χιλιάδες συμπολίτες μας βρίσκονται στην ανεργία κανένας πολιτικός και κανένας αρμόδιος δεν πρέπει να κοιτάει τη δουλειά του.
Το πρόβλημα στην Κύπρο και στην Ελλάδα είναι ότι η πλειοψηφία αυτών που μας κυβερνούν δεν έχει βιώσει στο πετσί της την εργασιακή ανασφάλεια, το φόβο της απόλυσης και της ανεργίας καθώς και τον τρόμο του να χάσει κάποιος τη δουλειά του.
Μιλούν εκ του ασφαλούς για μια ευημερούσα κοινωνία την ώρα που τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι η φτώχεια όλο και αυξάνεται στη χώρα μας καθιστώντας ανέφικτο το success story που διατυμπανίζεται εδώ και κάμποσους μήνες.
Μέτα την ανακοίνωση των στοιχείων από την στατιστική υπηρεσία δεν ακούσαμε κανένα πολιτικό να ανοίξει το στόμα του και να μιλήσει γι’ αυτούς τους συμπολίτες μας που βρίσκονται στο εργασιακό περιθώριο. Φαίνεται έχουν άλλα στο μυαλό τους.
Τους βασανίζει η προεκλογική τους εκστρατεία, ο Γενικός Ελεγκτής με τις όλο και πιο γραφικές παρατηρήσεις του καθώς και άλλα εύπεπτα προβλήματα την ώρα που η ανέχεια φαίνεται να φτάνει στο ζενίθ στο νησί μας.
Η πανδημία δεν είναι ο λόγος της αύξησης της ανεργίας. Η πανδημία φταίει για πολλά αλλά όχι για την αδιαφορία των αρμοδίων που τόσα χρόνια δημιούργησαν μιαν οικονομία εξαρτημένη από τον τριτογενή τομέα και τις υπηρεσίες.
Με το πρώτο φύσημα του ανέμου όλα τα παλάτια που χτίσαμε στην άμμο σκόρπισαν σε κόκκους σκόνης αφήνοντας πίσω τους ερείπια και ανέργους.
Ας μην διερωτούνται, λοιπόν, οι πολιτικοί γιατί φέτος η αποχή θα είναι το «κόμμα» με τις περισσότερες ψήφους…