Η Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτών γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1965 στις 12 Μαΐου ημέρα γέννησης της Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ (Florence Nightingale), της γυναίκας που έθεσε τη βάση για την εξέλιξη της Νοσηλευτικής ως επιστήμη με πρωτοβουλία του Διεθνούς Συμβουλίου Νοσηλευτών (InternationalCouncilofNurses – ICN).
Η μέρα αυτή αποτελεί τον ελάχιστο φόρο τιμής και αναγνώρισης στο έργο και στην προσφορά των νοσηλευτών σε όλο τον κόσμο.
Σύμφωνα με τον ορισμό που διατυπώθηκε στο καταστατικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (1946) η υγεία είναι «η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας».
Η Νοσηλευτική αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς κλάδους του Συστήματος Υγείας, με πρωταγωνιστές τους Νοσηλευτές να διαδραματίζουν έναν ρόλο απαιτητικό μεν αλλά και ευαίσθητο αφού είναι από τους πιο αφοσιωμένους επαγγελματίες στον χώρο.
Ειδικότερα, την περίοδο που διανύουμε με την Πανδημία, μπροστά σε όλες αυτές τις προσκλήσεις στον χώρο της Υγείας, με τη συνεχή εξέλιξη, η νοσηλευτική επιστήμη αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί σημαντική παράμετρο στην αντιμετώπιση της επιδημίας του Covid-19 γεγονός που καταξιώνει και αναδεικνύει στη συνείδηση όλων μας, τον ιδιαίτερο ρόλο και την προσφορά αυτών των ανθρώπων. Η νοσηλευτική φροντίδα απαιτεί υψηλό αίσθημα ευθύνης, ενσυναίσθηση, αφοσίωση, κουράγιο, δύναμη ψυχής και αγάπης προς τον που βιώνει καταστάσεις όπου βάλλεται η υγεία του. Ο Νοσηλευτής είναι κοντά στον ασθενή κάθε στιγμή, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Η νοσηλεύτρια Νεοφύτα Ράκονιατς δηλώνει στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ πως «είναι μεγάλη ικανοποίηση για όλους όταν ένας ασθενής αναρρώνει και επανέρχεται στην καθημερινότητα του. Βιώνουμε μαζί του τη χαρά, το γέλιο, τη σωματική και ψυχική ανάταση».
Περιγράφοντας την καθημερινότητά τους, επισημαίνει πως καλούνται να επιδεικνύουν ψυχραιμία υπό συνθήκες πίεσης, απαντώντας σε συνεχείς ερωτήσεις, χρησιμοποιώντας όμως τα καλύτερα στοιχεία της προσωπικότητας τους ούτως ώστε να κάνουν τον ασθενή αλλά και τους συγγενείς να αισθάνονται καλύτερα.
Παράλληλα προσθέτει πως «κάθε Νοσηλευτής είναι έτοιμος για το οτιδήποτε αφού καλείται να δράσει γρήγορα σε επείγοντα περιστατικά και σε οποιοδήποτε απρόβλεπτο σενάριο που υπάρχει σ’ ένα νοσοκομείο».
Κληθείς να σχολιάσει τι σημαίνει για την ίδια η Νοσηλευτική επισημαίνει πως κάθε ημέρα είναι διαφορετική, ποτέ δεν βιώνεις την ίδια κατάσταση, δεν υπάρχει καμιά ρουτίνα, «είμαστε συνεχώς σε ετοιμότητα και αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες», προσθέτοντας ότι «υπάρχει μεγάλη ηθική ικανοποίηση όταν βλέπω τον ασθενή μου να μου χαμογελάει, ευχαριστώντας με για τη φροντίδα που του παρέχω», καταλήγει.