Γράφει ο Σκηνοθέτης
Χαίρεται Αμμόχωστος. Έφτασε η στιγμή να σε αποχαιρετήσουμε. Μας έστειλες πολλά μηνύματα 47 ολόκληρα χρόνια αλλά τα σκληρά πετσιά μας δεν σε δικαίωσαν. Τα χοντρά πετσιά μας σε άφησαν να χαθείς.
Τι να θυμηθούμε Αμμόχωστος, για τι να πρωτοκλάψουμε. Για τα παιδικά μας χρόνια, για τις αμμουδιές σου, για το διωγμό του 1974 για τον καθαρό ουρανό σου; Τι να θυμηθούμε Αμμόχωστος σήμερα που σε χάνουμε;
Τόσα χρόνια σε παζαρεύαμε Αμμόχωστος και σήμερα έφτασε η στιγμή να πληρώσουμε το λογαριασμό. Σήμερα τραβάνε οριστικά το συρματόπλεγμα που θα σε πνίξει, που θα μας πνίξει.
Χαίρεται Αμμόχωστος. Από όλες τις άκρες του κόσμου σε χαιρετάμε Αμμόχωστος. Το έγκλημα του 1974 ολοκληρώνεται. Ο δόλος, η ιδιοτέλεια, οι εθνικιστικές κορώνες, η βία και τα νεκρά κορμιά σε άφησαν να χαθείς Αμμόχωστος.
Έλιωσε το κορμί Αμμόχωστος να σε περιμένει. Έλιωσε η ψυχή Αμμόχωστος να σε προσμένει.
Κι είναι κι αυτή η θάλασσα σου Αμμόχωστος μια των δακρύων έκταση για να μας θυμίζει το χαμό.
Όχι η Αμμόχωστος δεν θα δοθεί στον ξένο. Κάθε Ιούλη και κάθε Αύγουστο θα φέρνει τα γαλάζια νερά της στα όνειρα μας…