Γράφει ο Σκηνοθέτης
Από το ένα ναυάγιο στο άλλο πάει η συνεργασία ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ αφού για ακόμα μια φορά δεν φάνηκε να υπάρχει φως στο τούνελ αναφορικά με τη σύμπραξη τους για τις προεδρικές εκλογές.
Τόσο πολύ κουράστηκε ο κόσμος να αναμένει μιαν ενδεχόμενη συνεργασία που πλέον θεωρούν δεδομένο το γεγονός ότι για την προεδρική καρέκλα δύο μόνο σοβαροί υποψήφιοι υπάρχουν.
Και οι δύο, μάλιστα, προέρχονται από τις τάξεις του ΔΗΣΥ. Κάτι που καταδεικνύει ότι πλέον πολιτικά η χώρα μας θα κλείσει μια 15ετία με δεξιό υποψήφιο.
Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους δεν θα μπορούσαν να το διανοηθούν στο ΑΚΕΛ που βλέπουν για άλλη μια φορά το κόμμα τους να χωλαίνει και να δυσκολεύεται όχι στο να εκλεγεί αλλά στο να βρει έστω έναν υποψήφιο.
Από την άλλη στο ΔΗΚΟ δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Εξουσία θέλουν κι ας τρώνε πέτρες. Μην σας φανεί παράξενο αν στο τέλος τους δούμε και σε καμιά συμπολίτευση.
Για να είμαστε, όμως, δίκαιοι οφείλουμε να πούμε ότι το ΔΗΚΟ είναι το μόνο που ήθελε σύμπραξη με το ΑΚΕΛ. Στην Εζεκία ήταν εξαρχής ήξεις – αφίξεις με τον κόσμο τους να μην θέλει ούτε ζωγραφιστό να δει τον πρίγκιπα.
Από το ένα Βατερλό στο άλλο οι «μεγάλοι ηγέτες» της αντιπολίτευσης. Μόνο που αυτή τη φορά δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο κόσμος τους δεν θα τους συγχωρέσει άλλη μια πανωλεθρία…