Γράφει ο Σκηνοθέτης
Ένα είναι το γεγονός: πάντα – από τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης- τα στελέχη και τα μέλη των κομμουνιστικών ή τον ροζέ αριστερών κομμάτων υπέκυπταν στις πιέσεις της Νομενκλατούρας και κυρίως στις θέσεις του εκάστοτε Γενικού Γραμματέα.
Κάπως έτσι λειτουργεί και το ΑΚΕΛ το οποίο κινείται πλέον γύρω από το σημερινό του ηγέτη.
Ο Στέφανος αποτελεί το άλφα και το ωμέγα των πολιτικών αποφάσεων στην Εζεκία και κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό.
Μέσα σε λίγο διάστημα κατάφερε να απομονώσει το ΑΚΕΛ – με εξαίρεση την ουρά του (Οικολόγους)- να επιβάλει τον δικό του υποψήφιο και να πετύχει «συσπείρωση» πάνω από 90%.
Κάπως έτσι και ο Στέφανος παρέκαμψε αντιδρούντες και φίμωσε ορισμένους ώστε να πετύχει ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΝΙΚΗ, παρουσιάζοντας εν πολλοίς το ΑΚΕΛ ενωμένο γύρω από την υποψηφιότητα Μαυρογιάννη.
Το μεγάλο, όμως, στοίχημα ακόμα δεν το κέρδισε ο Στέφανος. Και δεν αναφερόμαστε στα εσωτερικά του κόμματος αλλά στο στοίχημα να κερδίσει το λαό του ΑΚΕΛ ο οποίος εδώ και μια δεκαετία τους έχει γυρίσει την πλάτη.