Οι ημέρες που προηγήθηκαν των εκλογών του ΔΗΣΥ χαρακτηρίστηκαν αρκετά δύσκολες δεδομένης της διατήρησης της ενότητας στο κόμμα μετά τη μη εκλογή του υποψηφίου για την προεδρία Αβέρωφ Νεοφύτου που τον οδήγησε στην παραίτηση του από την προεδρία του κόμματος. Ο ΔΗΣΥ βρέθηκε διχασμένος από το εκλογικό αποτέλεσμα του Ά γύρου των εκλογών και βρέθηκε σε
δίλημμα ως προς την υποστήριξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ενώ άρχισαν να εκτυλίσσονται πολιτικά παρασκήνια για την ανάληψη της προεδρίας του κόμματος, ο Λευτέρης Χριστοφόρου ως μια από τις παλιές καραβάνες του κόμματος με ευρεία αποδοχή, αποτάθηκε στην Αννίτα Δημητρίου, στο Δημήτρη Δημητρίου και στο Χάρη Γεωργιάδη με μια πρόταση «πυρόσβεσης» του κλίματος στην εσωκομματική αντιπαράθεση. Η πρόταση του αφορούσε ανάληψη καθηκόντων ως υπηρεσιακός πρόεδρος του ΔΗΣΥ μέχρι τις ευρωεκλογές
προκειμένου να διατηρηθεί η ενότητα στο ΔΗΣΥ. Ωστόσο η πρόταση του αποδείχθηκε ότι απευθύνθηκε εις ώτα μη ακουόντων καθώς δεν λήφθηκε υπόψη και θα κατέρριπτε προσωπικές φιλοδοξίες.
