Αρθρογράφησα πάρα πολλές φορές για τον Συνεργατισμό και την πολλαπλή κοινωνική και οικονομική συνεισφορά του στον τόπο μας. Επαναλαμβάνω ακόμα μια φορά ότι ο Συνεργατισμός δημιούργησε , προστάτευσε και ανέπτυξε την οικονομία της Κύπρου και ιδιαίτερα την μεγάλη ποιοτική και ανθούσα μεσαία οικονομική και κοινωνική τάξη της πατρίδας μας.
Αν κάποιος έχει αντίθετη άποψη μπορεί με επιχειρήματα να την αμφισβητήσει. Στις δύσκολες αυτές μέρες που περνά ο λαός μας και ιδιαίτερα η μεσαία τάξη , όλους πρέπει να μας προβληματίσει . Ο Συνεργατισμός με την διαχρονική του δράση και τις δραστηριότητες του, πήρε από το χέρι μια δεινοπαθούσα εργατική – αγροτική και οικονομική τάξη και την οδήγησε στην πρόοδο και στην ευημερία. Εδωσε στους ανθρώπους, αξιοπρέπεια, σεβασμό και μια καλύτερη ζωή. Η ιστορία είναι καταγεγραμμένη και αναγνωρισμένη παρά τις επανειλημμένες εχθρικές ενέργειες και διακηρύξεις, η αλήθεια απαντά τα γεγονότα.
Όμως το 2014 ο Συνεργατισμός δολοφονήθηκε, κανένας δεν υποψιαζόταν ότι ο λαός μας θα οδηγείτο σ’ αυτή την κακή σημερινή κατάσταση. Γι’ αυτό τον λόγο και η ανεμική υποστήριξη του. Ιδιαίτερα η μεσαία τάξη και οι πιο φτωχοί και ευάλωτοι της κοινωνίας. Η λάσπη που εξεσφονίσθηκε εναντίον της Συνεργατικής Ιδέας, ακύρωσε δυστυχώς το μεγαλείο και την μεγάλη συνεισφορά του Συνεργατισμού στον τόπο μας. Ο λαός δεν αντέδρασε αποφασιστικά στο κλείσιμο του Συνεργατισμού και τα θεσμικά όργανα ένοιωσαν αδυναμία στην προστασία και διατήρηση του, δημιουργώντας ένα σύγχρονο, ευέλικτο, ανθρωποκεντρικό, ακέραιο , σωστό και με Ηθικές Αξίες και Αρχές Συνεργατικό Πιστωτικό Κίνημα.
Η Οικονομία της Κύπρου μετά την Ανεξαρτησία της, στηρίχθηκε σε τρεις άξονες: Τον Δημόσιο Τομέα, τον Ιδιωτικό Τομέα και τον Συνεργατικό Τομέα. Υπήρξε μια ισορροπημένη Οικονομική και Κοινωνική εξίσωση, η οποία λειτούργησε προς όφελος του λαού , της μεσαίας τάξης και των πιο αδύνατων μελών της κοινωνίας. Με το κλείσιμο και την πώληση του Συνεργατισμού, παρέμειναν μόνο δύο άξονες οικονομικής δραστηριότητας ο Δημόσιος Τομέας και ο Ιδιωτικός Τομέας . Δημιουργήθηκε στην κοινωνία, ένα μεγάλο κενό και ανισορροπία με την απουσία του τρίτου άξονα, του Συνεργατισμού. Η μεσαία τάξη δεινοπαθεί, φτωχαίνει και η εργατική τάξη, καταβαραθρώθηκε, αυξάνοντας τον αριθμό των δεινοπαθούντων και των ευάλωτων. Δύο άξονες, δύο τάξεις , φτωχοί και πλούσιοι. Τώρα ίσως κατάλαβε ο κόσμος την Αξία του Συνεργατισμού και της φιλοσοφίας του. Γι’ αυτό τον λόγο νοιώθω την ανάγκη να τους υπενθυμίσω για την αδράνεια μας, στην προστασία του τα δύσκολα τελευταία χρόνια.
Η απουσία του Συνεργατισμού στο τόπο μας, δημιούργησε στρεβλώσεις και αισχροκέρδεια. Δεν το ισχυρίζεται μόνο ο υποφαινόμενος. Ολόκληρη η κοινωνία το αντελήφθηκε και το βροντοφωνάζει. Τα υπερκέρδη των Εμπορικών Τραπεζών είναι τεράστια. Όχι κέρδη. Αυτά προήλθαν από τον λαό, την Μεσαία Τάξη, τους επιχειρηματίες, τους βιοτέχνες, τους φτωχούς και αδυνάτους. Στην προσπάθεια των εχθρών του Συνεργατισμού για συρρίκνωση και κλείσιμο του, μιλούσαν για στρεβλώσεις από τον Συνεργατισμό. Μπορεί να υπήρξαν, αλλά μεγαλύτερες και εντονότερες και πιο επικίνδυνες στρεβλώσεις υπήρξαν και υπάρχουν με την διάλυση του. Αυτή είναι η αλήθεια και η πικρή πραγματικότητα.
Το κράτος οφείλει να αντιληφθεί το μέγεθος της απουσίας του Συνεργατισμού και να δημιουργήσει αντισώματα στην μεσαία οικονομική τάξη και στους ευάλωτους, οι οποίοι είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας και η φορολογική μεταρρύθμιση που επιχειρείται τώρα, είναι ένα χειροπιαστό , αποτελεσματικό εργαλείο.
Συζητείται η μελέτη του Πανεπιστημίου Κύπρου για την νέα φορολογική μεταρρύθμιση και την κυρίαρχη θέση της, όπως και της Κυβέρνησης για υποβοήθηση της πάλε ποτέ ευημερούσας μεσαίας τάξης και των ευάλωτων συνανθρώπων μας. Θεωρώ ότι η τάση της έκθεσης για αφορολόγητο εισόδημα από €19.500= στις €20.500= είναι εκτός από χαμηλό και απαράδεκτο. Οι φορολογίες και η ακρίβεια, σ’ όλα τα είδη και σ’ όλα τα μεγέθη στην σημερινή Κύπρο είναι τεράστια και δεν απομένουν χρήματα για καλυτέρευση της θέσης των πολιτών. Εκτός από τους φόρους που υπάρχουν και πολύ σύντομα έρχονται και άλλοι, υπάρχουν οι Δημοτικοί Φόροι, Φόροι Αποχετευτικού Συστήματος και υποψιάζομαι ότι θα έρθουν και φόροι για τον αέρα που αναπνέουμε. Πάντοτε η Κύπρος μας μεγάλωσε με την φράση ότι η μεσαία τάξη είναι η ραχοκοκαλιά της Κυπριακής Οικονομίας. Και πολύ σωστά αν το αναλύσεις και η μεσαία τάξη, κινούσε ολόκληρη την οικονομία του τόπου μας και μαζί φούντωνε και η καλή ψυχολογία, η ανερμάτιστη ικανοποίηση και το αίσθημα ασφάλειας και αυτοπεποίθησης. Έχω την ταπεινή άποψη, ότι το αφορολόγητο εισόδημα πρέπει να αυξηθεί και σύμφωνα με τις προεκλογικές εξαγγελίες του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη, στις €24.000= , ίσως και περισσότερα.
Ελέχθηκε τότε κατά την προεκλογική περίοδο ότι το ποσό αυτό ήταν κοστολογημένο. Και μάλιστα σε μια περίοδο κοστολόγησης, με όχι καλύτερη οικονομία της Κύπρου, συγκρινόμενη με την σημερινή και τα μεγάλα συνεχή οικονομικά πλεονάσματα. Δεν είμαι θιασώτης της σπατάλης, είμαι εραστής της μυαλωμένης και χρηστής οικονομικής διακυβέρνησης και της προβλεπτικότητας. Θεωρώ όμως ότι αύξηση του αφορολόγητου ποσού της πρώτης κλίμακας, δεν είναι απαγορευτική. Εξ’ άλλου, τα χρήματα αυτά με το ΦΠΑ, στην κατανάλωση θα επιστρέψουν πίσω στα κρατικά ταμεία, χωρίς να αυξάνουν τον τιμάριθμο. Ήδη η ακρίβεια σπάζει κόκκαλα.
Δεν θα τα πάρει κανένας μαζί του , αλλά θα ζήσει πιο ανθρώπινα. Το σύνθημα μας για αλλαγή της Κύπρου και της κοινωνίας της με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Αλλαγή κυρίως στην κουλτούρα και νοοτροπία. Όλοι μαζί να δημιουργήσουμε μια Κύπρο της ευημερίας για όλους τους κατοίκους της, πλούσιους, την μεσαία τάξη, τους φτωχούς και αδυνάτους. Να θεμελιώσουμε μια Κύπρο της αλληλεγγύης, της ευαισθησίας, της συμπόνοιας και της αγάπης. Να δημιουργήσουμε μια Κύπρο μακριά από την τοξικότητα, τον εγωϊσμό , την καχυποψία, την ζηλοφθονία, την αχαριστία και τον φιλοτομαρισμό.
Να δημιουργήσουμε και να εκπαιδεύσουμε μια Κύπρο με ψηλά ιδανικά και αξίες, μια κοινωνία πραγματικά να την χαίρονται και να νοιώθουν υπερηφάνεια τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Είμαστε μια ευλογημένη μικρή χώρα, ταλαιπωρημένη, τραυματισμένη, φοβισμένη και διαιρεμένη. Χωρίς ένα λαό με αυτοπεποίθηση και ελπίδα και με οικονομική δυσπραγία, το μέλλον μας δεν διαγράφεται ευοίωνο. Η ευημερία σ’ ένα λαό, από όλες τις απόψεις, οικονομικές, ψυχολογικές, πνευματικές, δημιουργεί ανθρώπους ευτυχισμένους και ανθεκτικούς. Ανθρώπους παραγωγικούς, δημιουργικούς.
Ζούμε όλοι μας τώρα σε μια ώριμη Ευρωπαϊκή χώρα. Η περίοδος προσαρμογής έχει παρέλθει ανεπιτρεπτεί. Θα νοιώσουμε έντονα σαν λαός και τα καλά και τα κακά της Ευρωπαϊκής μας οικογένειας και τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα. Για αυτό χρειάζεται τεράστια προσοχή, η μικρή μας πατρίδα στην ευρωπαϊκή οικογένεια να νοιώθει ασφαλής, ισότιμη αλλά και ευημερούσα. Η οικονομία και η βιωσιμότητα των κατοίκων της πρέπει οπωσδήποτε να είναι στις επιδιώξεις και προτεραιότητες της. Η ευημερία των πολιτών της, πρέπει να είναι στην κορωνίδα των αποφάσεων.
Αντρέας Μουσκάλλης
Προπονητής Ποδοσφαίρου
Πρόεδρος ΣΥΚΕΣΥ