Μια ομάδα γονέων που θρηνούν το χαμό των παιδιών τους που σκοτώθηκαν ενώ πολεμούσαν στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ – Χαμάς, βρήκαν καταφύγιο για ένα Σαββατοκύριακο μακριά απ’ όλους και απ’ όλα στο «μυστικό δάσος» της Πάφου. Μεταξύ τους κι άλλοι στρατιώτες που βίωσαν τη φρίκη ή άλλοι νεαροί που επέζησαν. Πρόκειται για το ξενοδοχείο «Secret Forest» στην Κύπρο και συγκεκριμένα στην κοινότητα Μηλιού στην Πάφο, όπου πολλές φορές μέχρι σήμερα νεαροί Ισραηλινοί που επέζησαν από το αιματοβαμμένο φεστιβάλ στο Ισραήλ, βρήκαν καταφύγιο σε μια προσπάθεια να «θεραπευτούν» από τις τραυματικές στιγμές που βίωσαν.
Δημοσίευμα της “The Times of Israel”, κάνει αναφορά στο νεαρό Ισραηλινό τραγουδιστή Omri Goren που ήρθε στην Πάφο κατευθείαν από τη Γάζα. Στη Γάζα, ήταν μέλος μιας ειδικής μονάδας που είχε επιφορτιστεί με την ανάκτηση των σορών των πεσόντων στρατιωτών. Συνήθως ήξερε τα ονόματα των στρατιωτών που ανέρρωσαν και συχνά έβλεπε τις οικογένειες που θρηνούσαν στην τηλεόραση την επόμενη μέρα. Εκείνο το πρώτο βράδυ στην Κύπρο, ο Γκόρεν τρόμαξε όταν αναγνώρισε μερικά πρόσωπα. «Ξαφνικά, είδα μερικούς ανθρώπους και ήξερα ότι είχα βγάλει τα σώματα των γιων τους. Η συζήτηση μαζί τους ήταν σαν να κλείνεις έναν κύκλο. Ένας πατέρας ήρθε και με αγκάλιασε και με ευχαρίστησε», είπε συγκλονίζοντας.
Εν αγνοία του, ανάμεσα στους καλεσμένους στο κέντρο εκείνο το Σαββατοκύριακο ήταν μια ομάδα γονέων αδικοχαμένων Ισραηλινών από διάφορα κοινωνικά στρώματα στα 40, 50 και 60 τους. Κάθε μέλος της ομάδας είχε έναν γιο που υπηρετούσε στο IDF που σκοτώθηκε πρόσφατα πολεμώντας στον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς.
Μετά από εκείνη την αιφνιδιαστική συνάντηση, ο Γκόρεν είπε ότι έπρεπε να μείνει μόνος για μια στιγμή. «Έκλαψα πολύ. Ένιωθα ότι άφηνα ολόκληρο τον πόλεμο, ήταν μια ολοκληρωτική απελευθέρωση», θυμάται. Η εμπειρία, είπε, ήταν «η θεραπεία που χρειαζόμουν».
Συζητώντας μεταξύ τους και μιλώντας στη “The Times of Israel” οι γονείς, είπαν πως μέσα στο πένθος τους, ένιωσαν πως βοηθήθηκαν από αυτό το Σαββατοκύριακο, καθώς ένιωσαν πως βρήκαν άτομα που καταλαβαίνουν τον πόνο τους.
Ζευγάρι μίλησε για τον γιο του, που σκοτώθηκε στη Γάζα στις 20 Νοεμβρίου.
«Ήταν ένας πραγματικός ήρωας, ήταν τόσο χαρούμενος με τη θέση που βρισκόταν, με τον ρόλο που είχε βρει στη ζωή», είπαν μεταξύ άλλων.
«Όλοι σε κοιτάζουν περίεργα, πας να τους μιλήσεις και δεν έχουν λόγια, δεν ξέρουν τι να σου πουν. Είναι εντάξει, αλλά πρέπει να μιλήσεις και να εξηγήσεις πώς νιώθεις κι αυτό θέλει πολλή δύναμη», είπε ζευγάρι του οποίου ο γιος, Eitan Rosenzweig, από το Shaked Batalion της Ταξιαρχίας Givati, σκοτώθηκε στις 22 Νοεμβρίου στη Γάζα.
Οι ήρωες της 7ης Οκτωβρίου
Μερικές από τις οικογένειες στο καταφύγιο, έχασαν τους γιους τους κατά την αρχική εισβολή της Χαμάς. Δύο από τους γονείς, των οποίων οι γιοι σκοτώθηκαν ενώ έσωζαν άλλους σε πράξεις «εξαιρετικής γενναιότητας», μίλησαν στους Times και συγκλόνισαν.
Για τον Ofer Peri και τη σύζυγό του Ronit, ήταν «πολύ δύσκολο» να έρθουν στην Κύπρο. «Δεν καταλαβαίνουμε τι κάνουμε εδώ. Προσπαθούμε να κάνουμε οτιδήποτε μπορεί να δώσει λίγη άνεση ή που θα μας δώσει έναν τρόπο να αντιμετωπίσουμε αυτό το πράγμα. Τρεις μήνες μετά, είσαι ακόμα σε έναν εφιάλτη», είπαν.
Ένας ευγενικός, ήσυχος άνθρωπος, ο Ofer Peri εξήγησε ότι ο γιος του, Roei Peri, στρατιώτης στο 13ο τάγμα της ταξιαρχίας Golani, ήταν τοποθετημένος στο φυλάκιο Faga κοντά στη Γάζα το πρωί της 7ης Οκτωβρίου.
«Όλη η ομάδα εδώ έχει χάσει τα παιδιά της, οπότε είναι εύκολο να μιλήσεις, είναι εύκολο να ανοιχτείς. Σκέφτεσαι: καταλαβαίνουν τον πόνο και τη θλίψη που κουβαλάς», είπε η Sara Schwartz, καθηγήτρια αγγλικών από το Beit She’an, που παρακολούθησε το καταφύγιο με τον σύζυγό της Ehud.
Ο γιος τους, Segev “Segvi” Schwartz, στρατιώτης στο 50ο τάγμα πεζικού της Ταξιαρχίας Nahal, σκοτώθηκε στις 7 Οκτωβρίου κατά τη διάρκεια της μάχης για το Kibbutz Sufa. Αντικατοπτρίζοντας το χάος εκείνων των πρώτων ημερών μετά την επίθεση, η οικογένεια στην αρχή άκουσε ότι ήταν τραυματισμένος και έψαξε τα νοσοκομειακά κρεβάτια σε όλη τη χώρα για «τρεις δύσκολες μέρες», μάταια.
«Το σώμα του απορρόφησε μια χειροβομβίδα… εξαιτίας του επέζησαν 30 στρατιώτες. Τους έσωσε», είπε ο Σβαρτς.
«Είναι πολύ λυπηρό», είπε ο Udi, ο πατέρας. «Εγώ ο ίδιος προσπαθώ να συνεχίσω, αλλά μερικές φορές καταρρέω. Μια φορά την εβδομάδα πηγαίνω στον τάφο του για να μιλήσω μαζί του. Είναι μια νέα ζωή τώρα», κατέληξε.
Πηγή: Omegalive