Η Διεθνής Ημέρα Χορού καθιερώθηκε το 1982 από τη Διεθνή Επιτροπή Χορού του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου προς τιμήν του Γάλλου χορευτή, χορογράφου και συγγραφέα Ζαν-Ζωρζ Νοβέρ (Jean-Georges Noverre, 1727 – 1810), δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου. Η Διεθνής Ημέρα Χορού, έχει στόχο να γιορτάσει την καθολικότητα αυτής της τέχνης, να υπερβεί κάθε πολιτικό, πολιτισμικό και εθνικό εμπόδιο και να φέρει κοντά τους ανθρώπους μέσα από την κοινή τους γλώσσα – τον χορό.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Χορού η Αγγελίνα Αναστασιάδου, Χορεύτρια και Δασκάλα Χορού στο The Dance Central, μιλά στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ και εξηγεί μεταξύ άλλων τι είναι ο χορός, τι προσφέρει, γιατί είναι σημαντικός αλλά και γιατί βοηθά στη ψυχολογία.
Όπως εξηγεί η κα Αναστασιάδου ο χορός αποτελείται από προκαθορισμένες ή αυθόρμητες ρυθμικές κινήσεις συνήθως με την συνοδεία μουσικής, τραγουδιού. Είναι ένα είδος γυμναστικής που συνδυάζεται με την καλλιτεχνική φύση του. Είναι τρόπος έκφρασης μέσω της ρυθμικής κίνησης του σώματος, ενώ επισημαίνει πως «ο άνθρωπος σε κάθε σημαντική στιγμή της ζωής του για να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του, που αποζητούν την έκφρασή τους, καταφεύγει στη μουσική, στο στίχο και στο χορό, αφού χορός είναι η έκφραση σχέσεων, συναισθημάτων και ιδεών μέσα από την κίνηση και το ρυθμό», τονίζοντας πως κανένας δεν επινόησε τον χορό, αλλά είναι βαθιά ενσωματωμένος στην καρδιά κάθε κουλτούρας, σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας όντας κομμάτι του παλμού της ανθρωπότητας». Παράλληλα αναφέρει τα λόγια του Sir Ken Robinson πως ο χορός «αγκαλιάζει πολλά διαφορετικά είδη, στυλ και παραδόσεις και εξελίσσεται διαρκώς. Ο ρόλος του ποικίλλει από τον ψυχαγωγικό μέχρι το θρησκευτικό, καλύπτοντας κάθε μορφή κοινωνικού σκοπού».
Συνεχίζοντας, η χορεύτρια τονίζει πως ο χορός προσφέρει σωματική αλλά και ψυχική υγεία, υπογραμμίζοντας πως για τα παιδιά είναι ένας όμορφος τρόπος να έρθουν σε μια πρώτη επαφή με την μουσική, τη ρυθμικότητα. «Μέσω του χορού τα παιδιά αλλά και οι ενήλικες μαθαίνουν να κοινωνικοποιούνται πιο εύκολα, να σέβονται τους άλλους και να έχουν πιο πολύ αυτοπεποίθηση. Μαθαίνοντας την έκφραση μέσα από τον χορό, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να εξωτερικεύει τα συναισθήματα του με αποτέλεσμα να πιστέψει πιο πολύ στον εαυτό του, ενώ παράλληλα βελτιώνει το καρδιακό και αναπνευστικό σύστημα, την ευλυγισία και ισορροπία του σώματος».
Η κα Αναστασιάδου επισημαίνει ταυτόχρονα πως «ο χορός μπορεί να αποκαταστήσει τη χαρά και τη σταθερότητα σε μια ζωή διαταραγμένη και να ανακουφίσει από τις εντάσεις στα σχολεία που υποφέρουν από τη βία και τον εκφοβισμό. Μέσω ερευνών που έγιναν σε σχολεία που συμμετείχαν σε πρόγραμμα χορού μέσα στην εκπαίδευση του σχολείου, ο σεβασμός προς άλλα παιδιά αλλά και η ομαδικότητα των παιδιών στα μαθήματα τους αυξήθηκε.
Επίσης μια επιτροπή ερευνητών από την κινησιολογία και την παιδιατρική έκανε μια μεγάλη ανασκόπηση σε πάνω από 850 μελέτες σχετικά με την επίδραση της σωματικής δραστηριότητας σε παιδιά σχολικής ηλικίας, και όσον αφορά τις σχολικές επιδόσεις, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως «η σωματική δραστηριότητα επηρεάζει θετικά τη μνήμη, τη συγκέντρωση και τη συμπεριφορά μέσα στην τάξη». Παράλληλα, η χορεύτρια αναφέρει πως μέσω του χορού, βελτιώνεται η μνήμη μας (μέσω των πολλαπλών συνδυασμών κινήσεων και χορογραφίας που ενδέχεται κάποιος να μάθει και να θυμάται). «Ο χορός έχει άμεση σημασία με τα μαθηματικά καθώς η μουσική αποτελείται από μαθηματικά και τα παιδιά αλλά και οι ενήλικες μαθαίνουν να συντονίζουν τις κινήσεις τους με τον ρυθμό σε διαφόρους ρυθμικούς συνδυασμούς», αναφέρει.
Ερωτηθείς για το πότε μπορεί ένα παιδί ν’ αρχίσει χορό, η κα Αναστασιάδου αναφέρει πως η ηλικία των 5-6 χρονών συνιστάται ως συνήθως για να ξεκινήσει ένα παιδί, το είδος χορού όμως κάποιες φορές επηρεάζει την ηλικία που μπορεί ένα παιδί να ξεκινήσει άλλα και το στάδιο ανάπτυξης του, ενώ παράλληλα επισημαίνει πως ο χορός βοηθά στη ψυχολογία όπως και όλες οι τέχνες είτε αυτό είναι μουσική, τραγούδι, θέατρο αφού μειώνουν το στρες και την κατάθλιψη. «Μέσω της έκφρασης κίνησης σώματος αλλά και την καλλιέργεια πνεύματος, φεύγεις από ένα μάθημα χορού πιο χαρούμενος. Στην προσωπική μου εμπειρία μετά από μια άσχημη μέρα και πεσμένη ψυχολογικά, μετά από 5 ώρες δουλειάς διδασκαλίας χορού, φεύγω χαρούμενη και γεμάτη. Είμαι πολύ ευγνώμων που μπορώ να φεύγω από την δουλειά μου και να νιώθω πιο χαρούμενη και πιο ορεξάτη μετά από μια δύσκολη μέρα», δηλώνει. «Με τη σωστή εκπαίδευση χορού των μικρών παιδιών από κατάλληλους δασκάλους που γνωρίζουν για το σώμα και τους πιθανούς τραυματισμούς, η σωματοδομή των παιδιών μπορεί να βελτιωθεί σε κάποιο βαθμό», τονίζει η χορεύτρια, σημειώνοντας πως ανέκαθεν ο χορός ήταν μια δημιουργική δραστηριότητα των παιδιών που μπορεί να συμβάλει θετικά στον ψυχικό τους κόσμο.
Ερωτηθείς αν ήταν δύσκολο να ασχοληθεί η ίδια με τον χορό, έναν χώρο αρκετά ανταγωνιστικό στις μέρες μας και συχνά μη κερδοφόρο καθώς επίσης και παρεξηγημένο απαντά θετικά, σχολιάζοντας όμως πως ποτέ δεν τα έβαλε κάτω. «Ενώ ήμουν αρκετά τυχερή στο να μεγαλώσω σε μια οικογένεια χορευτών και σε ένα καθημερινό περιβάλλον χορού, υπήρχε πολύς άγχος στο να φτάσω σε ένα επιθυμητό σημείο. Βέβαια καθώς μεγάλωνα και μέσω των επαγγελματικών μου σπουδών στο Λονδίνο όπου υπήρχε απίστευτος ανταγωνισμός, κατάλαβα ότι το μόνο που είχα να ξεπεράσω ήταν ο εαυτός μου και όχι οι άλλοι», προσθέτοντας πως σιγά σιγά άρχισε να πιστεύει στον εαυτό της και στις ικανότητες της «και εκεί ήταν το σημείο που μαγικά πράγματα άρχισαν να συμβαίνουν. Λυπάμαι που ακόμη το επάγγελμα αυτό είναι παρεξηγημένο από μια μερίδα πολιτών μας και είναι πολύ σημαντικό εμείς οι εκπαιδευτές και καλλιτέχνες να δώσουμε μόρφωση στον κόσμο για τα ωφελήματα των τεχνών αλλά και για την ακράδαντη σημασία τους στην καθημερινότητα μας».
Η κα Αναστασιάδου συμβουλεύει τους γονείς «να δώσουν ίση προτεραιότητα στις τέχνες όσο και στα ακαδημαϊκά ιδιαίτερα των παιδιών και ίσως και περισσότερη. Να είναι σίγουροι ότι μόνο κερδισμένα θα βγουν τα παιδιά τους μέσα από τον χορό. Να μην τα προτρέπουν να σταματούν την μία ή δύο ώρες χορού που έχουν μέσα στην εβδομάδα τους για να έχουν πιο πολύ χρόνο να διαβάζουν, καθώς ο χορός είναι επίσης μέρος της εκπαίδευσης τους και η ώρα της ημέρας που έχουν να ξεσκάσουν και να ξεφύγουν από τις καθημερινές τους πιέσεις.
Κλείνοντας τη συνέντευξη η χορεύτρια επισημαίνει πως μέσα από τον χορό έμαθε να μην τα παρατάει εύκολα, ό,τι κι αν γίνει, αλλά και να σέβεται τη διαφορετικότητα και να πιστεύει στον εαυτό της πάνω από όλα.
Μήνυμα για τη Διεθνή Ημέρα Χορού 2021
Το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου, σε συνεργασία με τη Διεθνή Επιτροπή Χορού (IDC) και το World Dance Alliance, προσκαλεί κάθε χρόνο μία προσωπικότητα του χορού να γράψει το Διεθνές Μήνυμα, το οποίο μεταφράζεται σε περισσότερες από 20 γλώσσες, δημοσιοποιείται μέσα από το δίκτυο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και τα Εθνικά του Κέντρα (περισσότερα από 90 Εθνικά Κέντρα και πολλά Συνεργαζόμενα Μέλη), αλλά και από ομάδες χορού σε όλο τον κόσμο.
Το φετινό μήνυμα υπογράφει ο διακεκριμένος Γερμανός χορευτής μπαλέτου της Στουτγκάρδης, Φρίντεμαν Φόγκελ.
«Τα πάντα ξεκινούν με κίνηση – είναι ένα ένστικτο που διαθέτουμε όλοι – και ο χορός είναι κίνηση εκλεπτυσμένη που επικοινωνεί. Όσο σημαντική και εντυπωσιακή και να είναι η αψεγάδιαστη τεχνική, η ουσία, εν τέλει, είναι αυτό που εκφράζει ο χορευτής μέσα στην κίνηση.
Ως χορευτές, κινούμαστε διαρκώς φιλοδοξώντας να δημιουργήσουμε αυτές τις αλησμόνητες στιγμές. Ανεξάρτητα από το είδος του χορού, αυτό είναι που αγωνίζεται να πετύχει ο κάθε χορευτής. Έτσι λοιπόν, όταν ξαφνικά, δε μας επιτρέπεται πια να δίνουμε παραστάσεις, με το κλείσιμο των θεάτρων και την ακύρωση των φεστιβάλ, οι κόσμοι μας παγώνουν. Καμία φυσική επαφή. Καμία παράσταση. Κανένας θεατής. Είναι η πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία που η χορευτική κοινότητα αντιμετωπίζει τόσο συλλογικά την πρόκληση να παραμείνει κινητοποιημένη, να βρει το λόγο ύπαρξής της.
Ωστόσο, όταν μας στερούν κάτι πολύτιμο, τότε ακριβώς είναι που εκτιμούμε πραγματικά πόσο ζωτικής σημασίας είναι αυτό που κάνουμε και πόσα πολλά σημαίνει ο χορός για την ευρύτερη κοινωνία. Οι χορευτές συχνά επαινούνται για τις σωματικές τους δεξιότητες, ενώ στην πραγματικότητα η πνευματική μας δύναμη είναι αυτή που μας στηρίζει ακόμα περισσότερο. Πιστεύω πως είναι αυτός ο μοναδικός συνδυασμός σωματικής και ψυχολογικής ευκινησίας που θα μας βοηθήσει να βγούμε νικητές, να επανεφεύρουμε τους εαυτούς μας, να συνεχίσουμε να χορεύουμε και να συνεχίσσουμε να εμπνέουμε».
