Η 23η Απριλίου έχει καθιερωθεί διεθνώς από την UNESCO ως Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, αφιερωμένη σε δύο μεγάλους δημιουργούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας που «έφυγαν» την ίδια ημέρα (23 Απριλίου 1616) από τη ζωή, ο Ισπανός συγγραφέας του Δον Κιχώτη Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και ο Άγγλος δραματουργός Γουίλιαμ Σαίξπιρ.
Mπορεί να ζούμε στην εποχή της εικόνας και της τεχνολογίας, ωστόσο υπάρχουν αρκετοί που παραμένουν πιστοί στην αγάπη τους για τα βιβλία.
Για πολλούς τα βιβλία είναι ένας μαγικός κόσμος, ένας τρόπος διαφυγής από την καθημερινότητα και τις σκοτούρες της, ένας ιδανικός τρόπος χαλάρωσης, μια συντροφιά ακόμα και όταν το περιεχόμενο του βιβλίου είναι δραματικό.
Η σημερινή μέρα αποτελεί ευκαιρία εορτασμού σε ολόκληρο τον κόσμο με το βλέμμα στραμμένο στη σημασία των βιβλίων καθώς και την αξία τους στην ανθρώπινή μας υπόσταση. Η δυνατότητα απόκτησης ενός βιβλίου που να εξυπηρετεί τις ανάγκες μας μια δεδομένη στιγμή είναι ένα από τα πιο μεγάλα αγαθά της καθημερινότητάς μας, αφού η ανάγνωσή του μας δίνει τη δυνατότητα να ταξιδέψουμε σε άλλα εποχή, σε άλλη περιοχή να ενεργοποιήσουμε κρυμμένα συναισθήματα αλλά και μέσα από τη φαντασία μας να υποδυθούμε ρόλους και χαρακτήρες που ο συγγραφέας με τη γραφή του αναδεικνύει μέσα από τους ήρωές του. Η ανάγνωση ενός βιβλίου ενεργοποιεί σχεδόν όλες τις αισθήσεις μας ως η πλέον πολυμορφική συμμετοχή μας σε ένα κόσμο που μόνο εμείς μπορούμε να δημιουργήσουμε και που μόνο εμείς μπορούμε να δούμε πίσω από τις λέξεις. Μπορεί κανείς να ταυτιστεί με ήρωες και με καταστάσεις τις οποίες βιώνει στην καθημερινότητά του, είτε θα ήθελε να ήταν σε αυτές.
Οι βιβλιοθήκες εκτός από χώρο φύλαξης βιβλίων αποτελούν και χώρο μελέτης, έρευνας, εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης. Οι σύγχρονες βιβλιοθήκες μας διδάσκουν υποσυνείδητα πώς να μαθαίνουμε αλλά και πώς να εξελισσόμαστε ως άνθρωποι αφού μας ανοίγουν τις πύλες προς το μονοπάτι της προσωπικής μας ανάπτυξης με περισσότερη γνώση και δημιουργικότητα και πρωτίστως μας μαθαίνουν πώς ν’ αποκτούμε κριτική σκέψη.
Στην Καταλονία, την ημέρα αυτή εορτάζεται μία τοπική παραλλαγή της Γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, η Μέρα των Βιβλίων και των Ρόδων και συνδυάζεται με την εορτή του προστάτη της περιοχής, Αγίου Γεωργίου. Με το σύνθημα «Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα», ο άνδρας χαρίζει στην αγαπημένη του ένα τριαντάφυλλο κι αυτή του το ανταποδώσει με ένα βιβλίο.
Ο περίφημος δρόμος της Βαρκελώνης «Λα Ράμπλα» βρίσκεται στο επίκεντρο των εκδηλώσεων, η πιο ζωντανή γωνιά της πόλης, «ο μόνος δρόμος, που δεν ήθελα να τελείωνε ποτέ», όπως είχε πει κάποτε ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Εκτιμάται πως τη μέρα αυτή διακινούνται στην Βαρκελώνη 500.000 βιβλία και 4 εκατομμύρια τριαντάφυλλα.
Γουίλιαμ Σαίξπηρ
Ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ ήταν Άγγλος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός και θεατρικός επιχειρηματίας. Θεωρείται ο κορυφαίος δραματουργός των νεότερων χρόνων και ίσως ο μόνος που μπορεί να σταθεί δίπλα στους τρεις μεγάλους αρχαίους Έλληνες τραγικούς ποιητές. Δημιουργός των «Άμλετ», «Μάκθεβ», «Βασιλιά Λιρ» και άλλων αριστουργημάτων ζωντάνεψε με τους ήρωές του, όχι μόνο το πνεύμα της εποχής του, αλλά όλων των αιώνων.
Γεννήθηκε στο Στράτφορντ-απόν- Έιβον και σε ηλικία 18 ετών παντρεύτηκε την 26χρονη Αν Χάθαγουεϊ, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, τη Σουζάνα και τα δίδυμα Χάμνετ και Τζούντιθ.
Το 1585 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Λονδίνο, όπου έγραψε τα πρώτα του θεατρικά έργα. Το 1594 ήταν μέλος του σημαντικότερου θιάσου του Λονδίνου «Lord Chamberlain’s Men», που αργότερα μετονομάστηκε σε «King’s Men», που είχε τη δική του θεατρική σκηνή με την επωνυμία «The Globe». Ο Σαίξπηρ για 20 χρόνια συμμετείχε ενεργά στη συνεταιριστική επιχείρηση κι ενδιαφερόταν για την οικονομική επιτυχία των έργων που έγραφε για τον θίασο όπου και απέκτησε φήμη και πολλά λεφτά.
Το 1596 ξαναγύρισε στην πατρίδα του όπου ξεπλήρωσε τα χρέη του πατέρα του και αγόρασε πολλά κτήματα, ενώ το 1613 επέστρεψε οριστικά στο Στράτφορντ, όπου έζησε ήρεμα τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Τάφηκε στην εκκλησία της ενορίας του στο Στράτφορντ και στον τάφο του τοποθετήθηκε ένα επίγραμμα, πιθανώς σύνθεση του ιδίου, χωρίς να αναφέρεται το όνομά του:
Καλέ μου φίλε, για χάρη του Ιησού απόφυγε
Να ανασκάψεις την τέφρα που βρίσκεται εδώ μέσα
Ευλογημένος ας είναι ο άνθρωπος που λυπάται αυτές τις ταφόπλακες
Και καταραμένος ας είναι αυτός που θα μετακινήσει τα οστά μου.
Μιγκέλ ντε Θερβάντες
Ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες ένας από τους μεγαλύτερους λογοτέχνες όλων των εποχών γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1547 στα περίχωρα της Μαδρίτης, στην πόλη Αλκαλά δε Ενάρες.
Τα νεανικά του χρόνια χαρακτηρίστηκαν από τις πολυάριθμες μετακινήσεις της οικογένειάς του σε διαφορετικές ισπανικές πόλεις. Για αρκετά χρόνια, πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως επαγγελματίας στρατιώτης, λαμβάνοντας μέρος στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571). Το 1575 αιχμαλωτίστηκε από Τούρκους κουρσάρους και πουλήθηκε ως σκλάβος στο Αλγέρι. Επιστρέφοντας στην Ισπανία διορίστηκε επισιτιστής του βασιλικού στόλου. Αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, παρά την επιτυχία που γνώριζαν τα θεατρικά του έργα. Το πρώτο μυθιστόρημά του, η Γαλάτεια, εκδόθηκε το 1585.
Η περιπετειώδης και γεμάτη οδύνες ζωή του κύλησε ανάμεσα στην περίοδο του μεγαλείου της Ισπανίας και στην αρχή της παρακμής της, πράγμα που αποτυπώνεται στο αριστούργημά του «Δον Κιχώτης», το οποίο θεωρείται ένα από τα κορυφαία και επιδραστικότερα μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το έργο αυτό επηρέασε γενιές πεζογράφων σε ολόκληρο τον κόσμο και είναι το πιο πολυμεταφρασμένο βιβλίο, μετά τη Βίβλο.
Το 1613 εκδόθηκε ένα από τα σημαντικά έργα του με τίτλο «Υποδειγματικά Μυθιστορήματα», το οποίο αφιέρωσε στον Κόμη Λέμος, αντιβασιλιά της Νεάπολης ο οποίος τον βοήθησε να ξεπεράσει τα οικονομικά του προβλήματα και να αφοσιωθεί απερίσπαστος στο γράψιμο τα τελευταία χρόνια της ζωής του όπως και το δεύτερο μέρος του «Δον Κιχώτη».
Ο Θερβάντες πέθανε στις 22 Απριλίου 1616, σε ηλικία 68 ετών, και τάφηκε στη Μονή της Αγίας Τριάδας στη Μαδρίτη.