Οι κινήσεις του Λευκού Οίκου έχουν υποτιμήσει σε μεγάλο βαθμό τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, με την Ουκρανία να αποδυναμώνεται σε μεγάλο βαθμό, αφού έχει ανασταλεί η στρατιωτική βοήθεια, παρεμποδίζονται οι δορυφορικές επικοινωνίες, ενώ παρακρατούνται πληροφορίες. «Τα υποστηρίζουμε όλα. Απολύτως. Είμαστε ενθουσιασμένοι με όλα όσα κάνει ο Τραμπ». Αυτά τα λόγια ανήκουν στην Όλγα Σκαμπέγιεβα, που αποτελεί μια από τις πιο φανατικές προπαγανδίστριες του Βλαντιμίρ Πούτιν στο ρωσικό κρατικό κανάλι «One».
Η Σκαμπέγιεβα τόνισε ότι η πίεση προς το Κίεβο είναι μεγάλη, όμως η προσοχή επικεντρώνεται και στο τι ζητούν οι ΗΠΑ ως αντάλλαγμα. Σύμφωνα με τον Guardian πρόκειται για μια σωστή ερώτηση, η οποία ωστόσο δύσκολα μπορεί να απαντηθεί με ακρίβεια. Θεωρείται δεδομένο ότι ο Τραμπ έχει κάποιες συγκεκριμένες απαιτήσεις από την Ουκρανία, αφού λατρεύει το χρήμα και το κύρος, ενώ μισεί τα εμπόδια που μπορεί να εμφανιστούν στον δρόμο του για να πετύχει τους στόχους του.
Ο Αμερικανός πρόεδρος έχει καλή διάθεση απέναντι στη Ρωσία, καθώς θεωρεί ότι μπορεί να φτάσει σε σημαντικές συμφωνίες. Άλλωστε, έχει εκφραστεί με επικριτικά σχόλια για τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, θεωρώντας ότι ο Ουκρανός πρόεδρος έχει κάνει κακή χρήση των χρημάτων που του δόθηκαν από τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της θητείας Μπάιντεν. Αυτές οι απόψεις είναι αρκετές για να επηρεάσουν την εξωτερική πολιτική του Λευκού Οίκου, δημιουργώντας μια φιλική προδιάθεση προς τη Μόσχα, χωρίς απαραίτητα να έχει συμφωνηθεί μια κοινή στρατηγική.
Στη Σαουδική Αραβία συναντήθηκαν Αμερικανοί και Ρώσοι αξιωματούχοι, με στόχο να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, ωστόσο οι Ουκρανοί διπλωμάτες… έμειναν εκτός συζήτησης.
Η συμφωνία ΗΠΑ – Ρωσίας και οι βλέψεις για την Ουκρανία
Στο πλαίσιο της συζήτησης τέθηκαν επί τάπητος και άλλα ζητήματα, όπως η συμμετοχή στην αντιπροσωπεία του Πούτιν του Κιρίλ Ντμίτριεφ, ο οποίος είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, της McKinsey και της Goldman Sachs. Ο ίδιος έχει εκφράσει την άποψη ότι οι αμερικανικές επιχειρήσεις έχασαν κέρδη δισεκατομμυρίων από τη στιγμή που εγκατέλειψαν τη Ρωσία. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Τραμπ θεωρεί ότι οι κυρώσεις κατά της Μόσχας έπληξαν την οικονομία της χώρας του, με το τέλος της συνάντησης στη Σαουδική Αραβία να βρίσκει τον Ντμίτριεφ στον ρόλο του «ειδικού εκπροσώπου του Πούτιν για τις επενδύσεις και την οικονομική εταιρική σχέση με υπερπόντιες χώρες», καλύπτονας τις συμφωνίες με τις ΗΠΑ.
Ουσιαστικά, στόχος του Τραμπ είναι η Ουάσιγκτον να αποκτίσει πρόσβαση στους ουκρανικούς ορυκτούς πόρους, με τη Μόσχα να αποκτά ένα σημαντικό κομμάτι της Ουκρανίας. Ρωσία και ΗΠΑ θα επαναφέρουν τις διπλωματικές τους σχέσεις, θα ανανεώσουν τους εμπορικούς τους δεσμούς και θα αφήσουν στην άκρη τις διαφωνίες του πρόσφατου -και όχι μόνο- παρελθόντος.
Μια τέτοια συμφωνία, εφόσον οριστικοποιηθεί και ανακοινωθεί, θα αποτελούσε μια «κυνική» προδοσία της Ουκρανίας, ενώ θα έθετε εν αμφιβόλω τη διατλαντική συμμαχία. Παράλληλα, με αυτόν τον τρόπο επιβραβεύεται η επιθετικότητα και η επεκτατικότητα του Πούτιν, ενθαρρύνοντάς τον να πράξει το ίδιο και σε άλλες γειτονικές του χώρες, οι οποίες στο παρελθόν ήταν στη Σοβιετική Ένωση. Πρακτικά, ο κίνδυνος είναι να μπορούν απολυταρχικά καθεστώτα να προχωρούν σε επαναχάραξη αμφισβητούμενων συνόρων.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία δεν φαίνεται να συγκινούν τον Τραμπ, παρότι το προηγούμενο διάστημα οι Ρεπουμπλικάνοι είχαν εκφράσει τη στήριξή τους προς την Ουκρανία και προειδοποιούσαν να μην υπάρξει συμπόρευση με τη Ρωσία. Αυτές οι «αντιρρήσεις» φαίνεται πως πλέον δεν υφίστανται, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα ο Αμερικανός πρόεδρος να χαράσσει τον δικό του δρόμο.
Στόχος ο περιορισμός της Κίνας και τα πλήγματα στην Ευρώπη
Πολλοί αναλυτές, προσπαθώντας να ξεκαθαρίσουν το τοπίο σχετικά με τις κινήσεις του Τραμπ, βλέπουν ότι πίσω από τις ενέργειές του κρύβεται η πρόθεση να περιοριστεί η επιρροή της Κίνας. Ωστόσο, φαίνεται ότι πολλοί δεν έχουν σκεφτεί το σενάριο να είναι κερδισμένο το Πεκίνο από το σαμποτάζ του διεθνούς νομικού μηχανισμού που δημιούργησε η Ουάσιγκτον, καθώς είναι έτοιμο να προσφέρει χείρα βοηθείας προς τα κράτη που ζημιώνονται από τις αποφάσεις του Λευκού Οίκου.
Σημειώνεται ότι η ευαγγελική χριστιανική πλευρά της αμερικανικής Δεξιάς εμπνέεται από παραδείγματα αντιδραστικών δογμάτων της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας, τα οποία έχουν ενσωματωθεί σε νόμους αυταρχικής καταστολής. Ο Πούτιν έχει απαγορεύσει τον «ΛΟΑΤ εξτρεμισμό» και τις θέσεις που αποθαρρύνουν τις γυναίκες να αποκτήσουν παιδιά.
Αυτά τα κοινά στοιχεία προβάλλουν διαρκώς και οι Ρώσοι εθνικιστές σχολιαστές, οι οποίοι καλωσορίζουν το καθεστώς Τραμπ ως έναν ισχυρό σύμμαχο στην παγκόσμια αντίσταση στον «θηλυπρεπή ηθικό εκφυλισμό» που εκπορεύεται από την Ευρώπη, που την αποκαλούν «Gayrope».
Η εχθρότητα προς την Ευρώπη και ειδικότερα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι το σημείο επαφής του Τραμπ και του Πούτιν. Αμφότεροι δεν βλέπουν με θετικό μάτι την ήπια ισχύ που ασκούν οι Βρυξέλλες μέσω της συγκέντρωσης πολλών εθνικών αγορών σε ένα εμπορικό μπλοκ.
Ο Αμερικανός πρόεδρος βλέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα κακό καρτέλ, το οποίο στερεί από τις αμερικανικές επιχειρήσεις το δικαίωμα να πωλούν προϊόντα σε εκατομμύρια Ευρωπαίους καταναλωτές. Από την πλευρά του, ο Ρώσος ομόλογός του θεωρεί την ΕΕ ως έναν εχθρικό μηχανισμό, μέρος της μεταψυχροπολεμικής δυτικής επέκτασης, που άφησε τη Ρωσία εκτός σφαίρας επιρροής.
Οι δύο παντοδύναμοι πολιτικοί θεωρούν ότι είναι ακανόητη η ιδέα της συγκέντρωσης της κυριαρχίας μεταξύ δημοκρατικών εθνών για αμοιβαίο οικονομικό όφελος. Θεωρούν ότι είναι άδικο να διαπραγματεύονται επί ίσοις όροις με το μπλοκ, στοχεύοντας στον διαμελισμό του, ώστε να κερδίσουν ό,τι είναι δυνατόν.
Ο Πούτιν θέλει να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία με τους δικούς του όρους και ο Τραμπ από τη μεριά φαίνεται να μην λογαριάζει τη δικαιοσύνη. Αμφότεροι κάνουν πρόβες για τον διαμελισμό της Ουκρανίας, ώστε να συμφωνήσουν σε μια εταιρική σχέση που έχει βαθύρετα θεμέλια από όσα παραδέχονται οι πρώην σύμμαχοι των ΗΠΑ. Ασφαλώς, το εν λόγω σενάριο μπορεί να μην καρποφορήσει, αφού ο Τραμπ μπορεί να αλλάξει γνώμη ή ο Πούτιν να απαιτήσει περισσότερα κέρδη. Όπως και να έχει, η Ευρώπη αποτελεί το θήραμα των δύο προέδρων.