Η Irene Shashar, επιζήσασα του γκέτο της Βαρσοβίας, απηύθυνε ομιλία την Πέμπτη στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος.
Γεννημένη στις 12 Δεκεμβρίου 1937 ως Ruth Lewkowicz, η Irene Shashar επέζησε του γκέτο της Βαρσοβίας. Μετά τον φόνο του πατέρα της από τους Ναζί, δραπέτευσε από το γκέτο με τη μητέρα της μέσω των υπονόμων σε άλλη περιοχή της Βαρσοβίας, όπου παρέμεινε κρυμμένη μέχρι το τέλος του πολέμου, μετά τον οποίο μετακόμισε στο Παρίσι. Μετά το θάνατο της μητέρας της, έφυγε για το Περού, όπου υιοθετήθηκε από συγγενείς. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στις ΗΠΑ, μετακόμισε στο Ισραήλ σε ηλικία 25 ετών και έγινε η νεότερη λέκτορας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Σήμερα ζει στο Modiin του Ισραήλ. Το 2023 δημοσίευσε τη βιογραφία της με τίτλο «I won against Hitler».
Ορθώνουμε το ανάστημά μας κατά των αρνητών του Ολοκαυτώματος
«Σήμερα αποτίουμε φόρο τιμής στα θύματα του Ολοκαυτώματος και επαναβεβαιώνουμε την αταλάντευτη δέσμευσή μας κατά του αντισημιτισμού, του ρατσισμού και άλλων μορφών μίσους. Η Ευρώπη θυμάται», τόνισε η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Roberta Metsola, κηρύσσοντας την έναρξη της επίσημης συνεδρίασης. Προειδοποιώντας ότι η συνένοχη σιωπή πολλών άνοιξε το δρόμο στη φρίκη των Ναζί, υπογράμμισε ότι «το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν είναι τόπος αδιαφορίας – ορθώνουμε το ανάστημά μας κατά των αρνητών του Ολοκαυτώματος, κατά της παραπληροφόρησης και κατά της βίας».
«Θα ακούσουμε την ιστορία σας. Θα διδαχθούμε από εσάς. Θα θυμόμαστε», κατέληξε, πριν δώσει τον λόγο στην κα Shashar.
«Κρυμμένο παιδί»
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας της, η Irene Shashar περιέγραψε πώς επέζησε από τη φρίκη του ναζισμού στη Βαρσοβία ως «κρυμμένο παιδί», διαφεύγοντας μέσω ενός υπονόμου στην πλευρά της Βαρσοβίας στην οποία ζούσαν οι «Άριοι» κάτοικοί της, όπου έλαβε υποστήριξη από φίλους της μητέρας της. Σήμερα ζει στο Ισραήλ και δήλωσε: «ευλογήθηκα με την ευκαιρία να έχω παιδιά και εγγόνια. Έκανα αυτό ακριβώς που ο Χίτλερ προσπάθησε τόσο σκληρά να αποτρέψει. Ο Χίτλερ δεν νίκησε!»
Μιλώντας για τον συνεχιζόμενο πόλεμο και τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, είπε ότι εγκατέλειψε τη χώρα της «στον απόηχο της βίας, των δολοφονιών, των βιασμών και της τρομοκρατίας» και ζήτησε από τους ευρωβουλευτές την αλληλεγγύη και την υποστήριξή ώστε οι όμηροι να επανενωθούν με τις οικογένειές τους.
Μετά τις 7 Οκτωβρίου «η αναζωπύρωση του αντισημιτισμού σημαίνει ότι το μίσος του παρελθόντος είναι ακόμα μαζί μας», προειδοποίησε η Irene Shashar. «Οι Εβραίοι πάλι δεν αισθάνονται ασφαλείς στην Ευρώπη. Μετά το Ολοκαύτωμα, αυτό θα έπρεπε να είναι απαράδεκτο. ‘Ποτέ ξανά’ πρέπει να σημαίνει πραγματικά ποτέ ξανά.»
Αναφερόμενη στην Ευρώπη που μπόρεσε να ξεπεράσει παλιά μίση και να ενωθεί, δήλωσε ότι το όνειρό της είναι «τα παιδιά μου, όλα τα παιδιά, να ζουν σε μια ειρηνική Μέση Ανατολή, απαλλαγμένη από το μίσος, ειδικά προς εμάς τους Εβραίους. Στο όνειρό μου, οι Εβραίοι θα ζουν με ασφάλεια οπουδήποτε επιλέξουν. Και ο αντισημιτισμός θα ανήκει επιτέλους στο παρελθόν.»
Κλείνοντας την ομιλία της, η Irene Shashar κατέληξε στο συμπέρασμα ότι παρότι η ίδια κέρδισε εναντίον του Χίτλερ, τώρα τα εγγόνια της πρέπει να αγωνιστούν για την επιβίωσή τους. «Καλώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να βοηθήσει να πραγματοποιηθεί το όνειρό μου. Μαζί σας μπορούμε να τερματίσουμε τον αντισημιτισμό και να επιτύχουμε μια διαρκή ειρήνη.»
Μετά την ομιλία, οι ευρωβουλευτές τήρησαν ένα λεπτό σιγής. Η τελετή ολοκληρώθηκε με μουσική εκτέλεση του «Kaddish» του Maurice Ravel από τη σοπράνο Sheva Tehoval και τον μπαντεονίστα Marcelo Nisinman.