Την ακολουθητέα διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Βουλής απέστειλε προς όλους τους νέους βουλευτές η Διευθύντρια Υπηρεσίας Κοινοβουλευτικών Επιτροπών.
Αυτή βασίζεται σε Απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων, η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα στις 30 Δεκεμβρίου 1985 και έκτοτε αποτελεί τη βάση διεξαγωγής της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Βουλής κατ’ εφαρμογήν του Άρθρου 73.1 του Συντάγματος, το οποίο
καθιερώνει την αρχή της αυτονομίας της Βουλής να ρυθμίζει η ίδια τα εσωτερικά ζητήματα
της λειτουργίας της (interna corporis). Σημειώνεται ότι ο κυριαρχικός ρόλος της Βουλής
και συναφώς η λήψη της εν λόγω Απόφασης, επιβεβαιώθηκε στην υπόθεση Γεώργιος
Λαδάς και Άλλοι (υπόθεση Αρ. 1061/85), στην οποία κατ’ επίκληση του Άρθρου 149(β)
του Συντάγματος όσον αφορά την περίπτωση ασάφειας άρθρου του Συντάγματος, είχε
ζητηθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο η ερμηνεία του Άρθρου 72 του Συντάγματος σε
συσχετισμό με το Άρθρο 78.1 του Συντάγματος.
Συναφώς και στη βάση του πιο πάνω συνταγματικού πλαισίου και αφότου ο πρεσβύτερος των παρόντων Βουλευτών καταλάβει την έδρα σύμφωνα με τον Κανονισμό 4 της Βουλής των Αντιπροσώπων, όλοι οι Βουλευτές θα κληθούν να δώσουν την προ της αναλήψεως των καθηκόντων τους προβλεπόμενη υπό του Άρθρου 69 του Συντάγματος διαβεβαίωση, ακολούθως δε θα υποβληθούν οι υποψηφιότητες για το αξίωμα του
Προέδρου της Βουλής και θα διεξαχθεί ψηφοφορία, κατά την οποία η κάθε υποψηφιότητα
θα τεθεί σε ψηφοφορία κατά τρόπο αντιστρόφως ανάλογο της δύναμης εκάστου εν τη
Βουλή πολιτικού κόμματος, αρχίζοντας από τον υποψήφιο του μικρότερου κόμματος,
βάσει Απόφασης του σώματος η οποία λήφθηκε στις 2 Ιουνίου 2016 –
- Κατά την πρώτη ψηφοφορία, ο υποψήφιος ο οποίος θα συγκεντρώσει τον αμέσως
επόμενο ακέραιο αριθμό του ημίσεος των παρόντων και ψηφιζόντων Βουλευτών θα
εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής. Δεδομένου ότι παρόντες και ψηφίζοντες στην εν
λόγω ψηφοφορία αναμένεται ότι θα είναι το σύνολο των Βουλευτών, ήτοι οι πενήντα
έξι (56) Βουλευτές, ο υποψήφιος ο οποίος θα εκλεγεί πρέπει να συγκεντρώσει τον
αμέσως επόμενο ακέραιο αριθμό του ημίσεος, ήτοι είκοσι οκτώ (28) συν μία (1)
ψήφους, δηλαδή είκοσι εννέα (29) ψήφους.
Σημειώνεται ότι καταμετρούνται οι ψηφίζοντες θετικά ή αρνητικά και οι απέχοντες
Βουλευτές και ότι στο σύνολο των παρόντων και ψηφιζόντων δεν περιλαμβάνονται
όσοι Βουλευτές είναι παρόντες, δηλώνουν όμως εκ προοιμίου ότι δε θα
συμμετάσχουν στην ψηφοφορία. - Σε περίπτωση κατά την οποία δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής κατά την πρώτη
ψηφοφορία, θα ακολουθήσει δεύτερη ψηφοφορία για τις ήδη τεθείσες
υποψηφιότητες και Πρόεδρος της Βουλής θα εκλεγεί μόνο εκείνος ο υποψήφιος ο
οποίος θα έχει συγκεντρώσει τα δύο πέμπτα (2/5) των «εγκριτικών» ψήφων των
παρόντων και ψηφιζόντων Βουλευτών, παραλειπομένου τυχόν κλάσματος. Εν
προκειμένω, δεδομένου ότι παρόντες και ψηφίζοντες αναμένεται ότι θα είναι το
σύνολο των Βουλευτών, ήτοι οι πενήντα έξι (56) Βουλευτές, Πρόεδρος της Βουλής
θα εκλεγεί ο υποψήφιος ο οποίος θα συγκεντρώσει είκοσι δύο (22) εγκριτικές
ψήφους. Παρά ταύτα, σε περίπτωση κατά την οποία στη δεύτερη ψηφοφορία,
περισσότεροι του ενός υποψήφιοι συγκεντρώσουν τα δύο πέμπτα (2/5) των
εγκριτικών ψήφων, ήτοι είκοσι δύο (22) ή/και περισσότερες ψήφους, βάσει
Απόφασης της Ολομέλειας του σώματος η οποία λήφθηκε στις 2 Ιουνίου 2011, η
διαδικασία προχωρεί στην τρίτη ψηφοφορία, κατά την οποία Πρόεδρος της Βουλής
θα εκλεγεί ο υποψήφιος ο οποίος θα συγκεντρώσει την πλειοψηφία των ψήφων,
ήτοι τις περισσότερες εγκριτικές ψήφους. - Σε περίπτωση κατά την οποία ούτε στη δεύτερη ψηφοφορία υποψήφιος εξασφαλίσει
τον πιο πάνω αριθμό εγκριτικών ψήφων θα διεξαχθεί τρίτη ψηφοφορία, κατά την
οποία Πρόεδρος της Βουλής θα εκλεγεί ο υποψήφιος ο οποίος θα εξασφαλίσει τις
περισσότερες εγκριτικές ψήφους των παρόντων και ψηφιζόντων Βουλευτών, εάν δε
κατά την τρίτη ψηφοφορία υπάρξει ισοψηφία μεταξύ δύο ή περισσότερων
υποψηφίων, βάσει Απόφασης του σώματος η οποία λήφθηκε στις 2 Ιουνίου 2016
θα διεξαχθεί τέταρτη ψηφοφορία, κατά την οποία Πρόεδρος της Βουλής θα εκλεγεί
ο υποψήφιος ο οποίος θα συγκεντρώσει τις περισσότερες εγκριτικές ψήφους.
Τέλος, σημειώνεται ότι η αναφορά στον όρο «εγκριτικές» ψήφοι, υποδηλοί τις
θετικές ψήφους και συναφώς καταμετρούνται μόνο οι θετικές ψήφοι (όχι αρνητικές ψήφοι ούτε αποχές), κατά πάγια δε κοινοβουλευτική πρακτική η οποία ακολουθείται από το 1985 και εντεύθεν, κάθε ψηφοφορία θεωρείται κεχωρισμένη διαδικασία και ως εκ τούτου σε κάθε ψηφοφορία όλοι οι Βουλευτές έχουν δικαίωμα ψήφου, ανεξαρτήτως της ψήφου που έδωσαν σε προηγούμενη ψηφοφορία, ενώ γίνεται ερμηνευτικά δεκτό ότι σε κάθε διαδικασία τίθενται σε ψηφοφορία όλες οι υποψηφιότητες.