Συνέντευξη από το βιβλίο «Κορυφαίων αναμνήσεις» στον Στέλιο Παπαμωϋσέως
Από τους παίκτες που έκαναν μεγάλη καριέρα στην Κύπρο και στην Ελλάδα και βεβαίως άφησαν εποχή και για την αγωνιστική τους παρουσία αλλά και για τον χαρακτήρα που έβγαζαν στο γήπεδο και όχι μόνο.
Η αναφορά για τον Κυριάκο Κουρέα που έκανε μεγάλη καριέρα με τα Ερυθρόλευκα χρώματα της Νέας Σαλαμίνας και του Ολυμπιακού Πειραιώς αλλά και στον Εθνικό Πειραιώς που τότε ήταν στις ψηλές θέσεις στην Α Εθνική κατηγορία, όπου και να αγωνίστηκε ήταν βράχος στην άμυνα, πολύ δυναμικός και κυρίως καθαρός για σέντερ μπακ.
Γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1947 στην Αμμόχωστο, άρχισε την καριέρα του στην περίοδο 1963-64 και την τελείωσε στην περίοδο 1977-78, μια γεμάτη δεκαπενταετία σε Κύπρο και Ελλάδα και φέρνει στο μυαλό του τα πρώτα βήματα, το ντεμπούτο και κυρίως όπως όδευσε στην Νέα Σαλαμίνα.
Λέει ο Κυριάκος Κουρέας…
«Στο Γυμνάσιο είχαμε γυμναστή τον Νική Γεωργίου που ήταν και προπονητής στην Νέα Σαλαμίνα, ενώ η τάξη μου ήταν κάτω από τις κερκίδες του Δημοτικού Σταδίου Αμμοχώστου. Ο Νικής έβλεπε όπως και άλλοι τότε, ταλέντα και τα προωθούσε στην ομάδα. Πήγα λοιπόν και εγώ το 1962 σε ηλικία 15 ετών, σε μια εποχή που η Νέα Σαλαμίνα άρχιζε να κτίζει την πολύ καλή ομάδα με αποκορύφωμά την περίοδο 65-66».
Ντεμπούτο με Απόλλωνα μάρκαρε τον Κρυστάλλη…
Και ήρθε σχετικά νωρίς το ντεμπούτο του στην περίοδο 63-64 πάνω διακόπηκε το πρωτάθλημα, με αντίπαλο τον Απόλλωνα στο ΓΣΟ και απέναντι στον κατά πολλούς κορυφαίο όλων των εποχών Πανίκο Κρυστάλλη…
Θυμάται ο Κυριάκος…
«Ήμουν ακόμη μαθητής και πήρα εντολή να μην χάσω από τα μάτια μου τον Κρυστάλλη που τότε είχε γυρίσει από την ΑΕΚ και ήταν το πρώτο όνομα στην Κύπρο. Αντιλαμβάνεστε πως ένοιωσα δέος όταν πήρα εντολή να τον μαρκάρω, χάσαμε 1-0 το γκολ το πέτυχε ο Κρυστάλλης με τρόπο που έμεινε στην ιστορία καθώς είχα την μπάλα μετά από τάκλιν που του έκανα και μου φωνάζει σταμάτα, σφύρισε φάουλ ο διαιτητής, Εγώ σταμάτησα, αυτός συνέχισε και πέτυχε το γκολ και στο τέλος μου είπε ρε μικρέ μάθε να μην σταματάς ποτέ αν δεν ακούσεις πραγματικό σφύριγμα από τον διαιτητή… Ήταν μια εμπειρία που έμεινε στο μυαλό μου για πολλά χρόνια» λέει ο Κυριάκος Κουρέας.
Οι δυο χαμένοι τίτλοι στην περίοδο 65-66..
Ο Κουρέας είχε μονιμοποιηθεί στην ενδεκάδα της Νέας Σαλαμίνας, οι Ερυθρόλευκοι έφτιαξαν μεγάλη ομάδα με Κότροφο, Φώκκη, Πιτσιάουλο, Βαρνάβα, Κοντεάτη, Κουρέα, Γιάσα και άλλους μεγάλους και έφτασε κοντά στο νταμπλ, αλλά στο τέλος έχασε και τους δυο τίτλους κάτι που στεναχώρησε άπαντες στην ομάδα εκείνη την εποχή.
Θυμάται ο Κυριάκος Κουρέας…
«Πράγματι είχαμε πολύ καλή ομάδα τότε, πιθανόν την καλύτερη που είχε η Σαλαμίνα στην ιστορία της, πλησιάσαμε πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος αλλά τον χάσαμε ουσιαστικά μετά από ήττα με τον Ολυμπιακό και μάλιστα με 6-3. Προηγήθηκε αγώνας ο οποίος διακόπηκε λόγω επεισοδίων και αποφάσισαν στην ΚΟΠ για επανάληψη του και είναι αλήθεια ότι πολλοί θεωρήσαν σίγουρο το διπλό γιατί ο Ολυμπιακός ήταν υποτίθεται βαθμολογικά αδιάφορος. Φανήκαμε πάρα πολύ άτυχοι, τραυματίστηκε ο Γιάσας και εγώ και ουσιαστικά παίζαμε με 9 παίκτες αφού δεν επιτρέπονταν τότε αλλαγές και χωρίς ουσιαστικά άμυνα δεχτήκαμε έξι γκολ και χάσαμε το πρωτάθλημα. Στον τελικό κυπέλλου με τον Απόλλωνα είχαμε πολλούς τραυματίες και τιμωρημένους, χάσαμε 4-2 και μαζί άλλο ένα τίτλο σε λίγες μέρες. Δεν το λέω μόνο εγώ ούτε μόνο οι οπαδοί της Νέας Σαλαμίνας, αλλά οι περισσότεροι θεωρούν ότι σε εκείνη την χρονιά η ομάδα μας εδικαιούτο τουλάχιστον ένα τίτλο. Δυστυχώς αυτή η διπλή αποτυχία αποδείχτηκε ότι είχε συνέπειες στα επόμενα χρόνια στην ομάδα» καταλήγει ο Κυριάκος Κουρέας.
Παραλίγο στην ΑΕΚ το Καλοκαίρι του 1968…
Πιθανόν λίγοι να γνωρίζουν ότι ο Κυριάκος Κουρέας βρέθηκε μια ανάσα από την ΑΕΚ που ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας το 68 και την ίδια περίοδο ο Παμπουλλής μια ανάσα από τον Παναθηναϊκό… τελικά και οι δυο κατέληξαν το Καλοκαίρι του 70 στον Ολυμπιακό Πειραιώς και ο Κουρέας λέει για την όλη ιστορία πως εξελίχθηκε…
«Με πάσα μυστικότητα με κάλεσαν στην Αθήνα για προπονήσεις στην ΑΕΚ που είχε προπονητή τότε τον Στάνκοβιτς και είχε πληροφορίες ότι μπορούσα να βοηθήσει την ομάδα του. Μετά από λίγες μέρες μαθεύτηκε το γεγονός και απαγορέψαν οι τότε αξιωματούχοι του Αθλητισμού στην Ελλάδα την μετακόμιση μου στην ΑΕΚ, την ίδια περίοδο απαγόρεψαν και την μετακίνηση του Παμπουλλή στον Παναθηναϊκό βγάζοντας νόμο ότι δεν μπορεί να φύγει παίκτης από Κυπριακή ομάδα και να πάει σε ομάδα της Ελλάδας. Ίσχυε αυτό μέχρι και το 1970 όταν ο Ολυμπιακός Πειραιώς ενδιαφέρθηκε για μένα και για τον Παμπουλλή και για να μην ναυαγήσει η μεταγραφή πήγαμε σε ομάδα της Αμερικής και υποτίθεται δια μέσου αυτής καταλήξαμε στον Ολυμπιακό, γι αυτό και χάσαμε τα πρώτα ματς της περιόδου 1970-71» αποκαλύπτει ο Κυριάκος Κουρέας.. « πραγματικά είναι μια ενδιαφέρουσα διπλή ιστορία που πιθανόν πολλοί τώρα να την πληροφορούνται…
ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΤΙΚΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΤΟΥ 1971
Το… μέγα θαύμα
Τελείωσε η πρώτη χρόνια στον Ολυμπιακό Πειραιώς κυπελλούχο Ελλάδας και για τον Κουρέα το πρωτάθλημα με την αναμέτρηση στο ΓΣΖ με την ΕΠΑ .
Αμέσως μετά όμως ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα άλλαξε πολλά σε ότι αφορά στο άμεσο τουλάχιστον μέλλον του Κύπριου διεθνή αμυντικού.
Ο ίδιος θυμάται τις δραματικές στιγμές που βίωσε.
Λέει συγκεκριμένα…
«Μετά το τελευταίο ματς πρωταθλήματος με την ΕΠΑ, πήγα να επισκεφτώ συγγενικά πρόσωπα στο Βαρώσι γιατί είχαμε την επομένη προγραμματισμένο φιλικό με το ΑΠΟΕΛ. Δυστυχώς χωρίς να φταίω εμπλάκηκα σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα που προκάλεσε ένας Τούρκος απρόσεχτος οδηγός και πραγματικά φοβήθηκα τα χειρότερα. Ήμουν πολύ άσχημα λυπημένος, όσοι με είδαν θεώρησαν ότι δεν θα έπαιζα ξανά ποδόσφαιρο και γενικά ταλαιπωρήθηκα για αρκετούς μήνες. Έγινε θαύμα που θέλω μια σελίδα να εξιστορήσω, όσοι όμως το έζησαν ή τους το διηγήθηκα έχουν μείνει άφωνοι. Απλά ευχαριστώ ακόμη Τον Θεό που γλύτωσα, περπάτησα και έπαιξα και ποδόσφαιρο» τονίζει ο Κουρέας.
Στον ισχυρό Εθνικό από 1974 -78..
Και αφού μεσολάβησε το αυτοκινητιστικό δυστύχημα που ως εκ θαύματος σώθηκε ο διεθνής αμυντικός και αφού πανηγύρισε συνολικά 2 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα στα 4 χρόνια παρουσίας του στον Ολυμπιακό, το Καλοκαίρι του 74 μετακόμισε δίπλα στην άλλη ομάδα του Πειραιά τον Εθνικό που η αλήθεια να γράφεται ήταν πολύ δυνατός τότε.
Θυμάται ο Κυριάκος Κουρέας…
«Είχαν αλλάξει πολλά από το 1970 που πήγα στον Ολυμπιακό, η ομάδα δυνάμωσε πολύ και ήταν μόνιμη πρωταθλήτρια και έτσι όταν με ζήτησαν από τον Εθνικό δεν είπα όχι γιατί αφενός ήταν πολύ δυνατός, ενώ τότε είχαν έρθει εκείνη την χρονιά στην ομάδα και ο Σταύρος Παπαδόπουλος από τον Πεζοπορικό και ο Ανδρέας Κωνσταντίνου από την ΑΕΛ.
Ήταν ακόμη ο Φυλακούρης από τον ΠΑΟ, ο Γιούτσος από τον Ολυμπιακό και βεβαίως ο Καλκαντέρα και ο Ρόμπαχ μαζί με Ελευθεριάδη και άλλους πολύ καλούς παίκτες. Τερματίσαμε στην πιο ψηλή θέση στην ιστορία του Εθνικού στην Α Εθνική, στην 4η και κυρίως παίζαμε στο Καραϊσκάκη ενώπιον συνήθως πάνω από 30000 φιλάθλων. Μείναμε εκεί μέχρι και το 1978 και πραγματικά έχω πολύ καλές εντυπώσεις από την παρουσία μου στην ομάδα»… κατέληξε ο Κουρέας, που είδε πολλούς μεγάλους τερματοφύλακες και αντιμετώπισε πολλούς μεσοεπιθετικούς αλλά ξεχωρίζει κάποιους και τους αναφέρει.
Λέει συγκεκριμένα…
«Υπήρξαν όντως μεγάλοι σε αυτές τις θέσεις και στην Κύπρο και στην Ελλάδα, θα αναφέρω όμως για τερματοφύλακες τους Βαρνάβα Χριστοφή, Μάκη Αλκιβιάδη και Ανδρέα Κωνσταντίνου από Κύπριους και Τάκη Οικονομόπουλο, Παναγιώτη Κελεσίδη και Νίκο Χρηστίδη από Ελλάδα και για αντίπαλους τους Πανίκο Κρυστάλλη, Πανίκο Ευθυμιάδη, Σταυρινό Κωνσταντίνου και Κωστάκη Πιερίδη από Κύπρο και Βασίλη Χατζηπαναγή, Αντώνη Αντωνιάδη, Γιώργο Κούδα, Μίμη Παπαιωάννου και Μίμη Δομάζο από Ελλάδα» Λέει ο Κυριάκος Κουρέας τον οποίο ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο, την ιστορία που αφηγήθηκε αλλά και την φιλία με την οποία με τιμά εδώ και αρκετά χρόνια.
Πρώτη χρονιά του Κυριάκου Κουρέα στον Ολυμπιακό και πρώτος τίτλος στην καριέρα του Κύπριου διεθνή αμυντικού.
Θυμάται τον τελικό του 1971 στο Γεώργιος Καραϊσκάκης με τον ΠΑΟΚ και λέει…
«Δεν πήγε πολύ καλά στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός. Αργήσαμε να μπούμε με τον Παμπουλλή στην ομάδα και είχαμε χάσει ήδη πολύτιμο έδαφος. Είχαμε μόνη διέξοδο για διάκριση το κύπελλο και στον τελικό κόντρα στον ΠΑΟΚ κερδίσαμε με 3-1 με τον Παμπουλλή να πετυχαίνει και ένα γκολ, αλλά να τονίσω ότι ήταν αυτός που μας οδήγησε στον τελικό με τα δυο γκολ που πέτυχε κατά του Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο της Θεσσαλονίκης και ο Γηραιός ήταν πολύ δυνατός τότε. Για μένα ήταν σημαντικός ο τίτλος, γιατί είχαν περάσει τρία χρόνια από τον τελευταίο και γιατί αυτή η επιτυχία ήταν η αρχή για να φτιαχτεί ο πολύ δυνατός Ολυμπιακός που κυριάρχησε με τα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα με τον Γουλανδρή πρόεδρο και τον Λάκη Πετρόπουλο προπονητή» λέει ο Κυριάκος Κουρέας που έμεινε στους Ερυθρόλευκους μέχρι και την περίοδο 73-74.
Ευχαριστώ Κυριάκο Κουρέα