4η Ανοικτή Επιστολή προς Αξιότιμους Κυρίους, Πρόεδρο της Δημοκρατία, Πρόεδρο της Βουλής, Αρχιεπίσκοπο και Δεσποτάδες, Υπουργούς και Βουλευτές, Πολιτικούς Αρχηγούς, Πολιτικούς αξιωματούχους και πολιτειακούς παράγοντες.
Αξιότιμοι Κύριοι,
ΩΣ ΔΑΜΑΙ ήταν; Όλο λέμε, μουρμουρίζουμε, προβληματιζόμαστε, θυμώνουμε, διαμαρτυρόμαστε, τελευταίως καθιερώσαμε και πορείες διαμαρτυρίας, αλλά αποτέλεσμα μηδέν.
Και ΩΣ ΔΑΜΑΙ είμαστε ακόμα; Μάλλον είμαστε ακόμα πιο πίσω που τζιαμαί που νομίζουμε, πολύ πιο πίσω που τζιαμαί που ήμασταν σταματημένοι χρόνια πριν, γιατί με αυτά τα κακά που μας βρήκαν έπρεπε να γίνουμε πιο σοφοί και να είχαμε κινητοποιηθεί με ώριμες αποφάσεις, συλλογικά και καίρια, ενάντια στα ζητήματα που μας φθείρουν την ψυχή και μας καίνε τα σωθικά.
Τελικά ΩΣ ΔΑΜΑΙ εκτεθήκαμε όλοι κύριοι, τόσο οι μεν, όσο και οι δε. Τόσο με τα λάθη και τις παραλείψεις αυτών για τους οποίους διαμαρτυρόμαστε, όσο και οι διαμαρτυρόμενοι που μάταια γυροφέρνουν στις πορείες, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο κυνήγι των ψήφων δήθεν για τη μεγάλη αλλαγή.
ΩΣ ΔΑΜΑΙ τόσο καιρό συντηρούσαμε την ΑΝΟΧΗ μας που έγινε ΣΥΝΕΝΟΧΗ. Μια συνενοχή που πλάθει τέρατα και οχυρά τα οποία υποθάλπουν κοινά συμφέροντα διαφθοράς και εξουσίας. Τελικά αυτά τα χρόνια τί καταφέραμε, ποιόν εκθέσαμε, ποιόν τιμωρήσαμε;
Και όμως τίποτα δεν μας παραξενεύει, γιατί ΠΟΤΕ οι Κύπριοι δεν έκαναν διαμαρτυρίες ενάντια στο κατεστημένο, ΠΟΤΕ δεν τους ένοιαζε να διαμαρτυρηθούν όταν γίνονταν αδικίες, φτάνει που οι ίδιοι βολεύονταν. ΠΟΤΕ δεν ενώνονταν για κοινούς αγώνες, φτάνει που δεν τους έκλειναν το δικό τους σπίτι… αλλά όταν τους έκλεισαν μέσα σε αυτό, τότε ξύπνησαν απότομα από τον λίθαργο και αναφώνησαν «ΩΣ ΔΑΜΑΙ».
Οπότε τι τις θέλουμε τις διαμαρτυρίες αφού πάντα στο πουθενά θα τερματίζει η αγανάκτηση μας; Ας μην είμαστε υποχείρια όσων θέλουν να εκμεταλλευτούν την αγανάκτηση μας ενόψει εκλογών. Η διαμαρτυρία ποτέ δεν είναι η μόνη λύση.
Παρά να ψάχνουμε μονίμως για τους ενόχους και σκάνδαλα, ας αποτρέψουμε να δημιουργηθούν περισσότερα. Αφήστε τις διερευνητικές επιτροπές και δώστε μας άμεσα λύσεις για το μέλλον, χωρίς να αναλώνεστε μάταια στο παρελθόν. Τα Σκάνδαλα ξεκίνησαν από το 1974 με το κτίσιμο των συνοικισμών (άκουσον άκουσον), τα φράγματα, τους αυτοκινητόδρομους, μετά τα Χρηματιστήρια, το Μαρί, η Λαϊκή πολλάκις…, Μιλόσεβιτς…., ο συνεργατισμός από την ίδρυση του, το Κούρεμα, το Μαρί και τόσα και τόσα διέσπειραν μόνο ίντρικες και τη διχόνοια. Φτάνει πια σε αυτούς που καταδυναστεύουν την Κύπρο, καπηλεύοντας τον πόνο μας και ας δείξουμε με την Κραυγή μας την αποφασιστικότητα μας για αληθινή αλλαγή. Η κραυγή Λαού μεγαλώνει την Οργή Λαού.
Παρά να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, καλύτερα να συλλογιστούμε πως η χώρα μας βρίσκεται σε δυσμενή θέση και ας μην αφήνουμε να μας εκμεταλλεύονται όσοι θέλουν να κάνουν αρπακτές για να κερδίσουν ύπουλα την ψήφο μας. Το κυπριακό ζήτημα είναι η χειρότερη απειλή, που υποβόσκει σε κάθε εμφύλια διαμάχη που μας βρίσκει αποδυναμωμένους.
Παρά να φωνάζουμε και να διαμαρτυρόμαστε μάταια, ας συλλογιζόμαστε πρώτα ελεύθερα μακριά από παρελθοντολογία και κομματικά συμφέροντα, γιατί «Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά».
Απλά σας θυμίζουμε ότι η Υπομονή και η περίοδος χάριτος τελειώνει. Δεν καταλαβαίνετε και δεν αλλάζετε! Μην ξεχνάτε ότι είμαστε εδώ, βλέπουμε και δεν είμαστε αρνιά πλέον.
Σημείωση: όλα τα πιο πάνω σκάνδαλα είχαν κοινούς παρονομαστές κάποιους γνωστούς αγνώστους παράγοντες του προσκηνίου και παρασκηνίου με λίγα λόγια το Κατεστημένο.
Σας επαναλαμβάνουμε. Δεν είμαστε ούτε Δεξιοί, ούτε Αριστεροί, ούτε Κεντρώοι, ούτε Πράσινοι, Κίτρινοι, Κόκκινοι, Μπλε. Είμαστε απλά Κύπριοι πολίτες!
ΚΡΑΥΓΗ ΛΑΟΥ=ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ