Γράφει ο Σκηνοθέτης
Κάπου πάνε να ξεφύγουν τα πράγματα με τους αναρχικούς στη χώρα μας. Κάπου τα πράγματα οδηγούνται στη δημιουργία ενός αντιεξουσιαστικού χώρου ο οποίος με την πρώτη αφορμή θα βγαίνει στους δρόμους διαμαρτυρόμενος. Πράγμα που δεν είναι βέβαια κακό αφού σε μια ευνομούμενη κοινωνία όλοι έχουν δικαίωμα να διαδηλώνουν και να διαμαρτύρονται.
Ας μην λησμονούμε, όμως, και το ελληνικό παράδειγμα του αντιεξουσιαστικού χώρου ο οποίος με την πρώτη ευκαιρία βγαίνει στους δρόμους προκαλώντας δεκάδες ζημιές αλλά και θανάτους. Ναι, θανάτους όπως στην περίπτωση της Marfin το 2010 όπου ΤΡΕΙΣ συνάνθρωποι μας πέθαναν από τις αναθυμιάσεις της φωτιάς που έβαλαν οι αντιεξουσιαστές. Ένα έγκλημα που ακόμα παραμένει ατιμώρητο. Τα πρόσφατα επεισόδια στην Νέα Σμύρνη με τον τραυματισμό αστυνομικού σόκαραν τους πάντες για την βιαιότητα τους.
Τέτοιους αντιεξουσιαστικούς κύκλους δεν τους αφήνεις να δρουν ανεξέλεγκτα αλλά ούτε τους ηρωοποιείς μέσα από τους ξυλοδαρμούς. Αντιθέτως με αυτόν τον τρόπο τους ενδυναμώνεις.
Τέτοιους χώρους τους ελέγχεις και με την πρώτη ευκαιρία τους περιθωριοποιείς. Για να γίνει, όμως, αυτό πρέπει να έχεις και ένα σωστό, ευνομούμενο και λειτουργικό κράτος. Μέσα σε ένα κράτος σκανδάλων και διαφθοράς τέτοια παρασιτικά φαινόμενα δυστυχώς πάντοτε θα βρίσκουν χώρο να ανθίσουν.