ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
Μεγάλο είναι το «στοίχημα» του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη βάσει του οποίου
είτε θα αρχίσει η Κύπρος να αποκτά θέση στις διεθνείς εξελίξεις είτε για ακόμα μια
φορά θα παραμείνουμε ουραγοί ΟΛΩΝ των εξελίξεων.
Κάπως έτσι έχουν τα τεκταινόμενα με τον περιβόητο ανθρωπιστικό διάδρομο προς τη Γάζα αφού εκεί που λέμε ότι επιτέλους θα μπορέσουμε κι εμείς ως χώρα να έχουμε καθοριστικό ρόλο σε διεθνή ζητήματα εκεί αρχίζουν να εμφανίζονται και οι
ρεαλιστικές δυσκολίες.
Μην κοροϊδευόμαστε. Όλα εξαρτώνται από τη θέληση του Ισραήλ και κανένας δεν
μπορεί να πιέσει τον Νεντανιάχου. Πόσο μάλλον εμείς εδώ στην Κύπρο όπου
εξαρτόμαστε σε μεγάλο βαθμό – όχι μόνο στα ενεργειακά- από το Ισραήλ.
Σίγουρα, όμως, η πρωτοβουλία του Προέδρου πιστώνεται στα πολύ θετικά αφού για πρώτη – ίσως – φόρα η χώρα μας από τη μια αφήνει στην άκρη τους
συναισθηματισμούς, τις βαρύγδουπες δηλώσεις αλλά και την πλήρη ταύτιση με το
παλαιστινιακό ζήτημα και από την άλλη ζητά να διαδραματίσει ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ
ρόλο στην εξέλιξη του πολέμου και στην ενδεχόμενη ανακωχή.
Σίγουρα δεν δράσαμε μόνοι μας. Η πρωτοβουλία αυτή πάρθηκε όντας βέβαιοι ότι δεν θα ενοχληθεί το Ισραήλ και δεν θα βρεθούμε εμείς με την πλάτη στον τοίχο.
Τώρα αν είναι αυτός ο λεγόμενος ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ρεαλιστικός ή
απλά ένα πυροτέχνημα προκειμένου να ξεχαστεί η αποχή μας στην ψηφοφορία για την ανακωχή θα διαφανεί λίαν συντόμως.
Με άλλα λόγια, ή που θα αποκτήσει η Κύπρος πρωταγωνιστικό ρόλο ή που θα
γελάσει και το παρδαλό κατσίκι…