ΑΚΕΛ, ΕΔΕΚ, ΔΗΚΟ και Οικολόγοι απέτυχαν ο καθένας για τους δικούς τους λόγους να πείσουν τους ψηφοφόρους σε μια εκλογική διαδικασία που θα μπορούσε να αποδειχθεί θρίαμβος.
Όμως και οι τρεις θέλουν να ξεχάσουν γρήγορα την 30η Μαϊου.
Το ΑΚΕΛ έπαιζε μόνο του και κατάφερε να χάσει. Με τόσα σκάνδαλα, με τόση διαφθορά και με τον Γιαννάκη στην επικαιρότητα απέτυχε όχι μόνο να περάσει τον Συναγερμό , αλλά και να κρατήσει τις δυνάμεις του. Πλήρωσε βέβαια την εμπλοκή του Τζιοβάνι στη σαπουνόπερα του Αλ Τζαζίρα.
Απέτυχε να εκσυχρονιστεί, να πάει ένα βήμα παρακάτω και να εξελιχθεί σε ένα αριστερό, μοντέρνο κόμμα που βλέπει με ανοιχτό μυαλό. Ήταν τυχερό που οι Οικολόγοι αποδείχθηκαν λίγοι, αλλιώς θα είχε μεγαλύτερες απώλειες.
Το ΔΗΚΟ επέμενε να πάει στις κάλπες με αρνητική ατζέντα, με καταγγελτικό λόγο και χωρίς προτάσεις και θετική φωνή. Πρέπει να ξαναδούν την στρατηγική τους από την αρχή. Ο Νικόλας απέτυχε, όπως και το 2018. Θα κοιτάξει άραγε δίπλα του να δει ποιοι φταίνε;
Η ΕΔΕΚ συνεργάστηκε με την Συμμαχία και θεωρητικά έμπαινε με δυναμική και στόχο να κρατήσει την τέταρτη θέση. Ο Σιζόπουλος αποδείχθηκε λίγος, έφερε την ΕΔΕΚ για πρώτη φορά στην πέμπτη θέση με ένα ψηφοδέλτιο άχρωμο , άγευστο και άοσμο.
Οι Οικολόγοι είχαν τη μεγάλη τους ευκαιρία και την έχασαν. Ο Θεοπέμπτου έδωσε ένα διαφορετικό αέρα, όπως και τα νέα πρόσωπα που μπήκαν στα ψηφοδέλτια. Ο αέρας όμως κράτησε λίγο…
Η μη πειστική απάντηση στο Κυπριακό, η λανθασμένη διαχείριση στο θέμα Παρασκευά και οι ψήφοι του Περδίκη που… πέταξαν για αλλού συνθέτουν το παζλ της αποτυχίας.
Ποιοι από τους παραπάνω θα αναλάβουν τις ευθύνες τους;