Γράφει ο Σκηνοθέτης
Σίγουρα η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Σίγουρα η πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολη για τους κατοίκους στην Κοκκινοτριμιθιά οι οποίοι δεν έγιναν ρατσιστές μέσα σε μια νύχτα.
Από τη μια οι άνθρωποι ζητούν το αυτονόητο. Ζητούν να μπορούν να κυκλοφορούν χωρίς φόβο, να οργώνουν τα χωράφια τους, να συνεχίζουν γενικά τη ζωή τους όπως και έμαθαν μέχρι σήμερα.
Κανένας δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα να τους εμποδίσει να συνεχίζουν τη ζωή τους και κανένας δεν έχει δικαίωμα να μετατρέψει τη χώρα μας σε αποθήκη ψυχών. Δυστυχώς υπάρχουν βουλευτές που έχτισαν όλη την πολιτική τους πορεία στο ανθρωπιστικό πρόβλημα των προσφύγων.
Βουλευτές οι οποίοι επανειλημμένως αρνούνται να δουν την πραγματικότητα και εθελοτυφλούν πουλώντας διεθνιστικά φούμαρα για μεταξωτές ανθρωπιστικές κορδέλες.
Από την άλλη οι άνθρωποι αυτοί που εγκατέλειψαν τις πατρίδες τους και έφτασαν στη χώρα μας μέσα από αντίξοες συνθήκες δεν φέρουν καμία ευθύνη. Προσφυγέψαμε κι εμείς και το ξέρουμε.
Η λύση είναι μία: να εξετάζονται γρηγορότερα οι αιτήσεις τους για άσυλο. Να γίνει μια προσπάθεια να βοηθηθούν και οι άνθρωποι αυτοί αλλά και οι ντόπιοι κάτοικοι.
Το παράδειγμα της Ελλάδας στα χρόνια της Πρωθυπουργίας Αλέξη Τσίπρα όπου η χώρα είχε μετατραπεί σε μιαν τεράστια αποθήκη προσφύγων πρέπει να αποτελεί αρνητικό φάρο για όλους τους πολιτικούς στην Κύπρο.
Πρέπει άμεσα να αλλάξουν πολλά. Η Κύπρος δεν έχει τις δυνατότητες να αντέξει όλο αυτό το βάρος. Ας «ξυπνήσουν» λοιπόν οι αρμόδιοι πριν να είναι αργά…