Ο άγνωστος καρπός με βιταμίνες Α, Β, και C ασβέστιο και σίδηρο
Η τζιτζιφιά και οι καρποί της ίσως να είναι άγνωστα στους περισσότερους. Κι όμως αιώνες τώρα, η τζιτζιφιά θεωρείται «το δέντρο γιατρός»
Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι Ασιάτες, σε Κίνα και Βόρεια Κορέα, καλλιεργούν και χρησιμοποιούν τους καρπούς αυτού του δέντρου ούτως ώστε να καταπραϋνουν προβλήματα σπλήνας και στομάχου. Είναι άγνωστο πως η τζιτζιφιά το Ziziphus jujuba ή «μοσχοιτιά» ή «ελιά της Βοημίας», ήρθε από τα αργιλώδη και καλά στραγγιζόμενα εδάφη της Κίνας και εγκλιματίστηκε στις μεσόγειες χώρες. Πρόκειται για φυλλοβόλο δέντρο (ανήκει στην οικογένεια των ραμνωδών), με ευωδιαστά άνθη και βαθυκόκκινους, σε χρώμα, καρπούς που είναι κανονικά εδώδιμοι και ωριμάζουν το φθινόπωρο. Είναι ανθεκτικό τόσο στο ψύχος, όσο και στην ατμοσφαιρική ρύπανση.
Το τζίτζιφο μπορεί να το έχετε ακούσει και ως «κινέζικος χουρμάς» τρώγεται σαν σνακ -περισσότερο ξερός παρά φρέσκος- και χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για μαρμελάδες, γλυκά, μέχρι και καραμέλες για το βήχα. Τρώγοντας το είναι σαν να γεύεστε κάτι ανάμεσα σε μήλο και χουρμά. Μπορείτε να το αναζητήσετε σε καταστήματα με βιολογικά είδη, βιολογικές λαϊκές αγορές και μεγάλες αγορές με ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα, εντάσσοντας το στη διατροφή σας.
Θεραπείες
Κάθε μέρος του φυτού χρησιμοποιείται για μια θεραπεία. Τα φύλλα, οι ρίζες, τα άνθη, και οι καρποί.
Βασικό γνώρισμα του τζίτζιφου είναι η υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. Επιπρόσθετα περιέχει ασβέστιο, φλαβονοειδή, σίδηρο, σαπωνίνες, βιταμίνες Α και Β2 και 18 από τα 24 αμινοξέα που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός.
Τα φύλλα χρησιμοποιούνται για μια σειρά από μολυσματικές ασθένειες, όπως στη θεραπεία των παιδιών που πάσχουν από τυφοειδή πυρετό, ευλογιά, ιλαρά, ανεμοβλογιά κ.α., γιατί προκαλούν εφίδρωση και ρίχνουν τον πυρετό.
Το αφέψημα των φύλλων σκοτώνει τα παράσιτα και τα σκουλήκια που προκαλούν διάρροια.
Ο καρπός εκτός που είναι θρεπτικός, προστατεύει από τις αλλεργίες, είναι μαλακτικός, αναζωογονεί το συκώτι, είναι ήπια καθαρτικός, και καταπραϋντικός. Μειώνει την υπερβολική εφίδρωση ειδικά τη νυχτερινή, και την κατακράτηση υγρών. Θεωρείται φρούτο ανοσοδιεγερτικό, θερμαντικό, αντιμυκητιακό, αντιβακτηριακό, αντισπασμωδικό, αντιφλεγμονώδες, ηρεμιστικό, καρδιοτονωτικό,και αντιοξειδωτικό. Γίνεται σιρόπι, καραμέλες, ξύδι, κρασί, και τουρσί. Τα αποξηραμένα φρούτα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υπερκόπωσης, την απώλεια της όρεξης, στον πονόλαιμο, τη βρογχίτιδα, την αναιμία, και τη διάρροια. Τα τζίτζιφα έχουν την δύναμη να αντιστρέφουν τη διαδικασία της νόσου.
Ο φλοιός του δέντρου (μετά από επεξεργασία) είναι τονωτικός και βοηθά στη θεραπεία των εγκαυμάτων, στην αναιμία, τη νεφρίτιδα, τις νευρικές διαταραχές, την αϋπνία και την αποτοξίνωση.
Το αφέψημα της ρίζας είναι αντιπυρετικό, και εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πλύσεις, σε φλεγμονές, και σε εγκαύματα. Βοηθά επίσης στην ανάπτυξη των μαλλιών.
Προφυλάξεις: Αποφεύγονται σε καταστάσεις όπου υπάρχει κατακράτηση υγρών και αερίων, πχ κολίτιδας, ενώ δεν πρέπει να καταναλώνεται από άτομα που πάσχουν από διαβήτη καθώς οι σύνθετοι υδατάνθρακες που περιέχει επηρεάζουν αρνητικά τα σάκχαρα του αίματος.