Του Βαγγέλη Γέττου, νομικού
Τα προχθεσινά γεγονότα απέδειξαν, δυστυχώς, όσα μερικοί (λιγοστοί) υποστηρίζαμε εδώ και καιρό σε διαδικτυακά groups πολιτικού προβληματισμού, σε εκδηλώσεις, παρέες κτλ . Το παρόν σημείωμα, φυσικά, δεν φιλοδοξεί να κομίσει δάφνες σε όσους είχαν προβλέψει την παρεκτροπή του αντιεμβολιαστικού κινήματος αλλά να συνοψίσει βασικά σημεία της φυσιογνωμίας του και κυρίως εκείνα τα χαρακτηριστικά που το οδήγησαν στην βίαιη εκτόνωσή του.
α. Το κυπριακό αντιεμβολιαστικό κίνημα έχει προσδεθεί στο άρμα φασιστικών, φονταμενταλιστικών και θεοκρατικών δυνάμεων που σκοπό έχουν όχι απλώς να αντιπαρατεθούν με τους εμβολιαστές αλλά να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα στην κατεύθυνση επικράτησης του μίσους για την αντίπαλη άποψη. Κατέστη σαφές σε κάθε καλόβουλο και ανοιχτόμυαλο πολίτη ότι ο περίφημος «διχασμός» προκλήθηκε τεχνητά από την πλευρά των φανατισμένων αντιεμβολιαστών που στην προσπάθειά τους να επιβληθούν μετήλθαν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο.
β. Οι αντιεμβολιαστές, παρά τις εσωτερικές διαφοροποιήσεις του κινήματός τους, οργανώνονται και συγκροτούνται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Δεν πρόκειται για δήθεν αυθόρμητο και οριζόντιο φαινόμενο αλλά κίνημα ιεραρχικά και οργανωτικά δομημένο. Εκκλησιαστικοί παράγοντες ρίχνουν την σπίθα την οποία συγκεκριμένοι κύκλοι μετατρέπουν σε πυρκαγιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα φημολογούμενα ”κρυφά” ιδιωτικά groups που προωθούν την ιδέα της ανοσίας αγέλης μέσω της σκόπιμης μετάδοσης του ιού στην κοινότητα ώστε να προσπεραστεί η ανάγκη εμβολιασμού φαίνεται ότι proχθές έκαναν μια πολύ γερή πρόβα (χιλιάδες ανθρώπων χωρίς μάσκες, κατά δήλωσή τους ανεμβολίαστοι και χωρίς το παραμικρό μέτρο προστασίας).
γ. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα δεν έχει καμία σχέση με όσα φιλελεύθερα επικαλείται. Το ”δικαίωμα στην προσωπική άποψη”, ”στην διαφορετική γνώμη”, ”η ελευθερία της επιλογής” και άλλα φανταχτερά κάηκαν μέσα στις φλόγες των αυτοκινήτων στο parking του συγκροτήματος ”ΔΙΑΣ”. Όσοι επιμένουν να διαχωρίζουν τη θέση τους από τα όσα έγιναν οφείλουν να απόσχουν από κάθε δράση αυτού του όχλου. Όχι γιατί απαγορεύεται να κάνεις πορείες. Αλλά γιατί στο κίνημα αυτό ηγεμονεύει η βία, το μίσος και η φασιστική επιβολή της αντιεμβολιαστικής άποψης στην υπόλοιπη κοινωνία. Δεν υπάρχουν, δηλαδή, ”ναι μεν αλλά”.
δ. Το κυπριακό αντιεμβολιαστικό κίνημα εμπνέεται από τις πρακτικές ξένων παραδειγμάτων. Η εισβολή στο συγκρότημα ΔΙΑΣ προσομοιάζει εντυπωσιακά στην εισβολή των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο μετά την ήττα του απελθόντος Προέδρου. Με μία απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο, θα διαπιστώσει κανείς φοβερές ομοιότητες ως προς τον εκφερόμενο πολιτικό και κοινωνικό λόγο καθώς και την σχέση κινήματος – άρνησης του ορθολογισμού και της επιστήμης. Στις ΗΠΑ, οι εισβολείς ήταν WASPs (White Anglo-Saxon Protestants) στην Κύπρο ριζοσπαστικοποιημένοι νεορθόδοξοι ταλιμπάν. Τέλος και στη μία και στην άλλη περίπτωση, τα δύο κινήματα επιδίωξαν να προσδώσουν στις πράξεις τους ένα μανδύα κανονικοποίησης: «είναι οκ να μπουκάρεις σε έναν θεσμό (κυβερνητικό κτίριο, ΜΜΕ) επειδή διαφωνείς». Επαναλαμβάνω το αυτονόητο: όσο και αν διαφωνεί κανείς με τον ΔΙΑ, την ναυαρχίδα της ντόπιας ελίτ και το επικοινωνιακό καταφύγιο του συστήματος Αναστασιάδη, δεν μπορεί επουδενί να γίνει πολιτικά, κοινωνικά και ηθικά αποδεκτή η εισβολή στο συγκρότημα. Ο λόγος είναι απλός. Όποιος φλερτάρει φαντασιωσικά με την φίμωση του φιλοκυβερνητικού ΣΙΓΜΑ αγνοεί ότι ο επόμενος στόχος ίσως να είναι ο ίδιος.
ε. Τι να κάνουμε: οι δημοκρατικοί πολίτες ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης πρέπει να απαντήσουν πολιτικά, κοινωνικά και νομικά απέναντι στο ανερχόμενο φαινόμενο. Η πρώτη θέση του ΔΗΣΥ στις βουλευτικές εκλογές παρά τη βύθισή του στα μεγαλύτερα σκάνδαλα από αρχής της ανεξαρτησίας και το +3% του ΕΛΑΜ, βρίσκουν σαφή αποτύπωση στην ανθρωπογεωγραφία της χθεσινής συγκέντρωσης. Αν εμείς, οι απλοί πολίτες, δεν πιέσουμε να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι υπεύθυνοι για μια σωρεία αδικημάτων (διασπορά ιού, παρώθηση σε παράνομες ενέργειες, μη εφαρμογή μέτρων, εμπρησμοί, απειλές, καταστροφές και άλλα), ας μην περιμένουμε από τη διεφθαρμένη δράκα του Αναστασιάδη να το κάνει. Άλλωστε, πελάτες της είναι και, πιθανόν, πελάτες της θα παραμείνουν αν εμείς δεν δράσουμε. Ένοχοι δεν είναι μόνο όσοι απείλησαν εργαζόμενους και τους έθεσαν σε κίνδυνο. Ένοχοι είναι και όσοι δεν μιλούν ενώ είδαν. Ένοχοι είναι όσοι τους προστατεύουν και τους κρύβουν στις τάξεις τους. Ένοχοι είναι αυτοί που οργανωμένα έφτασαν στο σημείο και δεν αποχώρησαν αμέσως όταν αντιλήφθηκαν την πιθανή έκβαση της διαδήλωσης. Γιατί παρά τα όσα αναπαράγονται από ακροδεξιά profiles τα τελευταία 24ωρα, οι πολιορκούντες δεν ήταν 10-15. Επί 30” η κάμερα κατέγραψε την διαδήλωση να φτάνει συγκροτημένα στον ΔΙΑ. Η ομάδα κρούσης μπορεί να ήταν πολύ μικρότερη αλλά η υποστήριξη που της παρασχέθηκε προήλθε από μία ολόκληρη διαδήλωση. Και για να γίνει σαφέστερο: δεν μπορεί να διωχθεί το δικαίωμα στο συνέρχεσθαι και στην ελευθερία της άποψης. Στο ποινικό δίκαιο, άλλωστε, δεν διώκεται το φρόνημα αλλά οι πράξεις. Το οργανωμένο κυπριακό αντιεμβολιαστικό κίνημα διέβη τον Ρουβίκωνα και διέπραξε εγκληματικές πράξεις. Το σχέδιο λοιπόν ήταν ξεκάθαρο και οι ρόλοι συγκεκριμένοι.
Όπως προαναφέρθηκε, η παρακμή, ο αναχρονισμός και ο επιστημονικός αναθεωρητισμός που φέρει μαζί του το σκοταδιστικό αυτό κίνημα φυσικά δεν είναι ενδημικό φαινόμενο αλλά παγκόσμιο. Αποκτά όμως ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εντός κάθε κοινωνικού σχηματισμού. Συνεπώς, οι οργανωμένοι φορείς με πρώτους τους θεσμούς της επίσημης εκπαίδευσης οφείλουν να διερευνήσουν από ποιό σύστημα εκπαίδευσης ξεπήδησε όλο αυτό το μίσος προς την επιστήμη, την πρόοδο και τις στοιχειωδέστερες συνθήκες ευημερίας της ανθρωπότητας.
Το κείμενο είναι βασισμένο σε ανάρτηση του γράφοντος στο Facebook group ‘’Ενεργοί Πολίτες’’.