Τον Αύγουστο του 2009, η κοινή γνώμη σε Κύπρο και Ελλάδα υπέστη άλλο ένα μαρτύριο, όταν γνωστοποιήθηκε ότι οι πέντε Ελληνοκύπριοι της γνωστής μαυρόασπρης φωτογραφίας του 1974, οι οποίοι απεικονίζονται να συλλαμβάνονται ζωντανοί από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής στην περιοχή Τζιάος (Αύγουστο 1974) και έκτοτε αγνοούνταν, βρέθηκαν δεκαετίες μετά δολοφονημένοι και οι πέντε, πεταγμένοι σε πηγάδι. Από τη σύλληψή τους μέχρι και σήμερα, δεν υπήρξε μαρτυρία ή στοιχείο που να καταδεικνύει την ακριβή ώρα ή μέρα δολοφονίας τους. Ωστόσο, αμέσως μετά την αποκάλυψη του φοβερού εγκλήματος αρχές Αυγούστου 2009, δύο περίεργα δημοσιεύματα στον «Πολίτη» (15.8.2009 και 18.8.2009) γνωστού δημοσιογράφου ανέφεραν ότι κάποιος «έδωσε την πληροφορία πως έξι ώρες πριν το μαρτυρικό τέλος των πέντε (Ελληνοκύπριων) αιχμαλώτων, εκτελέστηκαν με τον ίδιο τρόπο τέσσερις Τουρκοκύπριοι» στην ίδια περιοχή… Σημειώστε την απίστευτη ακρίβεια των έξι ωρών!
Δεδομένου ότι ουδέποτε προέκυψε στοιχείο ή μαρτυρία για την μέρα ή ώρα δολοφονίας των πέντε Ελληνοκυπρίων, πώς είναι δυνατό κάποιος να … δημοσιεύει ξαφνικά την ώρα δολοφονίας τους, και μάλιστα συνδέοντάς την αρθρογραφικά με την “πληροφορία” ότι έξι ώρες πριν, στην ίδια περιοχή, προηγήθηκε δολοφονία Τουρκοκυπρίων από Ελληνοκύπριους; Ο μόνος που μπορεί να εξηγήσει αυτό το “σενάριο” είναι εκείνος που το δημοσίευσε, ο οποίος έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα και βιβλία έκτοτε για διάφορα θέματα, αλλά για το συγκεκριμένο θέμα, για το οποίο ερωτάμε από το 2009, επιλέγει τη σιωπή.
Αν το “σενάριο” είχε σκοπό να δημιουργηθούν εντυπώσεις ότι οι πέντε Ελληνοκύπριοι έπαθαν αυτό που οι ίδιοι ή κάποιοι Ελληνοκύπριοι διέπραξαν σε Τουρκοκύριους έξι ώρες πριν στην ίδια περιοχή, το κατάφερε. Εντούτοις, χάριν της αλήθειας, ανθυπολοχαγός που βρισκόταν στην περιοχή τότε (Αύγουστο 1974), επώνυμα και ενσυνείδητα όπως δηλώνει, στις 19.8.2009 έδωσε τη δική του μαρτυρία. Για το πρώτο δημοσίευμα του «Πολίτη» υποδεικνύει ότι «τα γεγονότα είναι εντελώς διαφορετικά» και για το δεύτερο ότι «δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα».
Σχετικά με το θέμα, το 2009 έγινε καταγγελία από εμένα στην Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για προσβλητική παραπληροφόρηση της μνήμης ανυπεράσπιστων ανθρώπων και ψυχική αναστάτωση των συγγενών και της κοινωνίας, η οποία όμως ουδέποτε εξετάστηκε. Προφανώς, δεν προέχει η αλήθεια αλλά προέχει η «ανακάλυψη» εγκλημάτων που εξυπηρετούν την πολιτική εξίσωση στο πλαίσιο του «εκάμαν μας, αλλά εκάμαμέν τους τζαι εμείς πολλά», ώστε διά της συλλογικής ενοχής να επιβληθεί συλλογική τιμωρία ολόκληρης της κοινωνίας με την «όποια λύση».
Παρεμπιπτόντως, ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος διορίστηκε αργότερα σύμβουλος στο Προεδρικό και μετέπειτα στις Βρυξέλλες, στο Γραφείο του Κύπριου Επιτρόπου στην ΕΕ. Στο μεσοδιάστημα, όσοι νοιαζόμαστε για την αλήθεια, όσοι δεν εξισώνουμε εγκλήματα για να απαλλαχθεί η Τουρκία ή οι φονιάδες όποιας εθνικότητας και να ’ναι, περιμένουμε ακόμη την αλήθεια για το φριχτό έγκλημα δολοφονίας των πέντε στο Τζιάος και τη «δεύτερη δολοφονία» τους, δεκαετίες μετά τον εντοπισμό τους στο πηγάδι.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο