Ενα νέο, ίσως και πολύ πιο καταστροφικό σενάριο των πυρκαγιών του 2007 αναβιώνει στην Ελλάδα.
118 πύρινα μέτωπα που φυτρώνουν σα Λερναία Υδρα το ένα μετά το άλλο και χωρίς την παραμικρή ένδειξη ύφεσης τις τελευταίες ώρες δοκιμάζουν τις αντοχές των πολιτών, του Κράτους και φυσικά των υποδομών σε νερό, ρεύμα και είδη πρώτης ανάγκης.
Οι φωνές που κάνουν λόγο για εμπρησμό, δεκάδες.
Ακόμη περισσότερες εκείνες όσων απελπισμένοι βλέπουν, ή είδαν ήδη τους κόπους μιας ζωής να γίνονται στάχτη.
Ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει πώς και κάτω από ποιες συνθήκες 118 φωτιές ξεσπούσαν μέσα σε διάστημα λιγότερο από μια ώρα κατά μήκος όλης της χώρας.
Οι πυροσβέστες μέσα από ηρωικές προσπάθειες έχουν ριχτεί σε μια άνιση μάχη ψυχί τε και σώματι.
Δημοσιογράφοι ξεπερνούν τους εαυτούς τους για να περιγράψουν με ψυχραιμία και προσοχή τις προσπάθειες Πυροσβεστικής, Πολιτικής Άμυνας, Αστυνομίας, αλλά και των απλών κατοίκων.
Bαρυμπόμπη, Μεσσηνία, Ευβοια, Θεσπρωτία, Μαρτίνο, Αρχαία Ολυμπία και τόσα άλλα. Ιεροί ναοί, ζώα, περιουσίες στο έλεος των θερμοκρασιών που κόβουν κυριολεκτικά την ανάσα. Xωρίς τον στρατηγό άνεμο, αλλά με μια μανία να κατακάψει τα πάντα στο πέρασμά της κάθε φωτιά. Κάθε φλόγα.
Οταν και εφόσον έρθει η ώρα των ευθυνών, θα διαφανεί αν και κατά πόσον ΟΛΕΣ αυτές οι πυρκαγιές ήταν αποτέλεσμα μόνο της ζέστης, της κλιματικής αλλαγής και της υπερβολικής ξηρασίας λόγω του παρατεταμένου καύσωνα ή όχι. Πού είναι σαφές ότι θα συντροφεύει πολλές χώρες του πλανήτη πλέον σε μονιμότερη βάση και όχι ως ακραίο φαινόμενο αλλά ως κανόνας.
Ευχή μας το κακό να σταματήσει εδώ.