ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Από το κακό στο χειρότερο είναι τα μαθησιακά μας αποτελέσματα αφού χρόνο με το χρόνο αποδεικνύεται ότι στα σχολεία μας οι μαθητές δεν μαθαίνουν να χωρίζουν ούτε «δυο γαδάρους τ’άσσιερο».
Τώρα θα μου πείτε, τι λειτουργεί σωστά σε αυτόν τον τόπο ώστε να έχουμε και μια
αξιοπρεπή εκπαίδευση; Όπως όλα δείχνουν τα σχολεία μας – τα οποία και μας
στοιχίζουν αρκετές χιλιάδες ευρώ μόνο για τη μισθοδοσία των εκπαιδευτικών –
αρκούνται στα απλά: «Λόλα να ένα μήλο».
Μόνο που τα αποτελέσματα των διεθνών οργανισμών και διαγωνισμών καταδεικνύουν ότι τελικά η λεγόμενη Λόλα των σχολικών βιβλίων όχι μόνο δεν μπορεί να συντάξει μια πρόταση, να μετρήσει, να πολλαπλασιάσει και να διαιρέσει αλλά στο τέλος- τέλος επιστρέφει το μήλο σαν ένα πολτό αμάθειας.
Κατά τα αλλά, όμως, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στην Κύπρο εξακολουθούν να είναι από τους πιο ψηλά αμειβόμενους στην Ευρώπη. Αλήθεια, σε ένα ιδιωτικό σχολείο αν τα αποτελέσματα των μαθητών δεν ήταν τα αναμενόμενα δεν θα μοιράζονταν οι ευθύνες στους εκπαιδευτικούς;
Μα τι καθόμαστε και λέμε… Τα δημόσια σχολεία – όπως το λέει και η ίδια η λέξη –
είναι ΔΗΜΟΣΙΑ για να μπορούν να κρύβονται πίσω από τη μονιμότητα και τα υπόλοιπα συνδικαλιστικά τερτίπια όλοι όσοι δεν έμαθαν ΠΟΤΕ τι σημαίνει ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ…
Αξιολόγηση; Μια άγνωστη λέξη ειδικά στο ΔΗΜΟΣΙΟ, πόσο μάλλον στα σχολεία με
όλες αυτές τις δήθεν και γιαλαντζί εκπαιδευτικές αυθεντίες…
Η εύκολη, πάντως, λύση είναι να επιρρίψουμε τις ευθύνες στους μαθητές και γενικά – κάτι που συνηθίζεται σε αρτηριοσκληρωτικές κοινωνίες (όπως η Κυπριακή) – να ρίξουμε όλο το φταίξιμο στους νέους που δεν σέβονται και δεν προσπαθούν.
Αυτά είναι λόγια του αέρα. Όταν το ψάρι βρωμάει, πάντα από το κεφάλι ξεκινά η
δυσωδία. Εδώ και τόσα χρόνια που πραγματικά πιάνουμε πάτο σε όλους τους
μαθησιακούς διαγωνισμούς γιατί δεν βρέθηκε έστω κι ένας ΥΠΟΥΡΓΟΣ να αλλάξει
κάτι;
Τι είναι αυτό που εμποδίζει Υπουργούς, εκπαιδευτικούς, επιθεωρητές και λοιπούς
αμειβόμενους από όλους εμάς τους φορολογούμενους πολίτες να βρουν μια λύση σε ένα τόσο μεγάλο και προσβλητικό ζήτημα;
Δεν περιμένουμε να λάβουμε απαντήσεις. Αυτό που μας τρομάζει, όμως, αφορά στο ποιοι θα είναι οι επόμενοι ενήλικοι πολίτες…