ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Ο καθένας με την συνείδηση του ή αλλιώς ο καθένας μας πράττει σύμφωνα με τη
συνείδηση του και σύμφωνα με τα όσα του επιτρέπει αυτή να πράξει…
Έτσι, λοιπόν, συμβαίνει και με το θέμα της «διεξόδου» των κατεχομένων στο ζήτημα
των καυσίμων αλλά και γενικά στη συνεχόμενη ροή Ελληνοκυπρίων προς την αγορά του
ψευδοκράτους.
Σίγουρα η κατάσταση με τις συνεχόμενες αυξήσεις τιμών στα καύσιμα και γενικά στα
προϊόντα πρώτης ανάγκης αποτελεί μία ισχυρή δικαιολογία (υπαρκτή πάντως) για
δεκάδες συμπολίτες μας οι οποίοι βλέπουν το μισθό τους να τελειώνει αρκετές μέρες
πριν βγει ο μήνας.
Την ίδια στιγμή, η απόφαση αυτή των Ελληνοκυπρίων να συρρέουν στο
ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΣ για τα ψώνια τους και κυρίως για τα καύσιμα αποτελεί ξεκάθαρη θέση
αναφορικά με το ΚΥΠΡΙΑΚΟ.
Τα τόσα χρόνια αναμονής (το καλοκαίρι συμπληρώνονται 50 χρόνια, μισός αιώνας) για
μια λύση που δεν έφτασε ποτέ έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα αποδοχής της όλης
κατάστασης…
Κανένας σχεδόν σήμερα δεν πιστεύει ότι θα λυθεί το κυπριακό. Οι λίγοι που έμειναν να
ελπίζουν έχουν πλέον ανοιχθεί στα πολιτικά «πελάγη» της όποιας λύσης. Μια πολιτική
που δεν επιτρέπει φραγμούς και κυρίως ΔΕΝ επιτρέπει την ιστορική μνήμη.
Ναι, διότι όποιος έχει και την ελάχιστη ιστορική μνήμη δεν μπορεί να διανοηθεί ότι για
μερικά σεντς στην τιμή της βενζίνης θα τολμήσει να διαγράψει την κατοχή, τη βία, τους
διωγμούς και τα εγκλήματα των σημερινών κατοχικών αρχών σε βάρος των προσφύγων
και γενικά των Ελλήνων της Κύπρου.
Υπάρχει αντίλογος; Φυσικά και υπάρχει και αυτό είναι το πιο λυπηρό απ’ όλα. Ο
αντίλογος του άδειου πορτοφολιού και της άδειας τσέπης. Όταν δεν έχεις να φας, όταν
δεν έχεις να πληρώσεις τα δάνεια και το ενοίκιο σου, τότε η ιστορική μνήμη
υπερκαλύπτεται από την έννοια της επιβίωσης.
Συνείδηση, λοιπόν. Όλα είναι θέμα συνείδησης… Ακόμα και τα λίγα σεντς (γιατί περί
ολίγων σεντς πρόκειται) της βενζίνης ακουμπούν ξεκάθαρα στην ποιότητα της
συνείδησης που έχει ο καθένας μας.
Και για να το πούμε και αλλιώς: Η βενζίνη στα πρατήρια του ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΥΣ είναι
φθηνότερη γύρω στα 40 – 50 σεντς το λίτρο. Χωρίς, όμως, να υπολογίζεται, το ποσό της
ασφάλειας για τη διέλευση προς τα κατεχόμενα.
Αν συνυπολογιστούν όλα μαζί τότε το κέρδος αγγίζει τα 5 – 10 ευρώ για τις τσέπες όσων
«φουλάρουν» καύσιμα από τα κατεχόμενα. Εδώ είναι, λοιπόν, το ζήτημα του πόσο
κοστίζει η συνείδηση του καθενός μας…