ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
Τα ευτράπελα στο ΡΙΚ συνεχίζονται και δυστυχώς μπορεί και να συνεχιστούν για πολύ
ακόμη αφού η ανοργανωσιά και η αδιαφορία του Διοικητικού Συμβουλίου του εν λόγω
ημικρατικού οργανισμού έχει φέρει τους υπαλλήλους στο χείλος του γκρεμού.
Ενός κακού μύρια έπονται με αποτέλεσμα η αργοπορία στην κατάθεση του
προϋπολογισμού του ημικρατικού οργανισμού να δημιουργήσει υπαρκτό κίνδυνο να
μείνουν απλήρωτοι οι υπάλληλοι του ΡΙΚ και κανένας να μην ξέρει τι μέλλει γενέσθαι.
Δυστυχώς, όμως, στο κράτος της παράνοιας και της ατιμωρησίας κανένας από το
Διοικητικό Συμβούλιο δεν φαίνεται να έχει τιμωρηθεί. Η εργοδοτική πλευρά τουναντίον
διατηρεί και τις θέσεις της και τους μισθούς της αφήνοντας όλους τους εργαζομένους επί
ξύλου κρεμάμενους…
Υπήρχε περίπτωση σε άλλο σοβαρό κράτος – πέραν των τριτοκοσμικών χωρών των
οποίων μέρος είμαστε κι εμείς – να συνέβαινε κάτι τέτοιο και να μην «έπεφταν»
κεφάλια; Να μην ζητούσαν – έτσι για τα μάτια του κόσμου – να επιρρίψουν ευθύνες σε
αυτούς που κρύβονται πίσω από τα γραφεία τους και στην ανευθυνότητα τους;
Δυστυχώς, όμως, στην Κύπρο τα μόνα κεφάλια που θα πέσουν δεν είναι άλλα από αυτά
των εργαζομένων που ψάχνουν να βρουν λύσεις μέσα στη γενικότερη αδιαφορία όλων
των αρμοδίων.
Δεν είναι, βλέπετε, τυχαίες όλες αυτές οι συμπεριφορές… Ξέρουν όλοι αυτοί οι ΑΝ–
αρμόδιοι ότι μπορούν να πράξουν όπως θέλουν, να κάνουν ό, τι θέλουν και λογαριασμό
να μην δώσουν σε κανένα.
Και κάπως έτσι γελοιοποιείται ένα ολόκληρο κράτος για τους λίγους βολεμένους που δεν
ξέρουν ούτε τη δουλειά τους να κάνουν και ούτε τις υποχρεώσεις τους να
εκπληρώσουν… Μόνο να αρπάζουν θέσεις και σε αξιώματα ξέρουν.