Γράφει ο Σκηνοθέτης
Σκισμένες σελίδες, Κεμάλ εδώ, Κεμάλ εκεί και στη μέση ο Πρόδρομος. Σίγουρα δεν είμαστε κράτος. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Διότι αν ήμασταν κράτος θα ξέραμε και ποια βιβλία αγοράζουμε και ποια βιβλία προσφέρουμε στα παιδιά μας.
Από την άλλη, δεν είναι κατανοητή η αντίδραση του ΑΚΕΛ και των παρατρεχάμενων του (που όλο και μειώνονται) οι οποίοι θυμήθηκαν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και τα καψίματα των βιβλίων.
Μα υπάρχει μεγαλύτερος ολοκληρωτισμός από την πολιτική του Κεμάλ Αττατούρκ; Αυτός που πετσόκοψε όλες τις μειονότητες που ζούσαν στα εδάφη της Τουρκίας. Αυτός που εξαφάνισε τον Ελληνισμό της Ιωνίας. Αυτός που κατακρεούργησε με τους σφαγείς Νεότουρκους του εκατομμύρια ανθρώπους.
Τι ήθελαν δηλαδή όλοι αυτοί;. Καλά μην φανταστείτε ότι ήταν και πολλοί. Καμιά δεκαριά παρεπιδημούντες στα σόσιαλ μίντια ήθελαν να αφήσουμε τη μούρη του σφαγέα στα βιβλία ούτως ώστε να μαθαίνουν καλύτερα τα παιδιά μας, να γίνονται δοσίλογοι;
Από το ΑΚΕΛ δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο. Στις επόμενες εκλογές το πιο λογικό είναι φτάσει τα ποσοστά του ΚΚΕ. Αυτό που δεν καταλάβαμε και που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε είναι ποιος πήρε την απόφαση να αγοράσουμε αυτό το βιβλίο το οποίο και πλήρωσαν οι Κύπριοι πολίτες.