Ο Αταλιανής Παναγιώτης Ιατρός με ειδικότητα στην Ορθοπεδική και Τραυματολογία κατεβαίνει Αριστίνδην υποψήφιος στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές με το ΔΗΚΟ στην επαρχία Λευκωσία.
«Εγώ είμαι από τους πρώτους γιατρούς που έχουν ενταχθεί στο ΓεΣΥ αλλά είμαι υπέρ ενός ΓεΣΥ που να δουλεύει σωστά το οποίο κατ’ εμένα κινδυνεύει να εκτροχιαστεί», δηλώνει στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ο κος Αταλιανής.
Σχολιάζοντας τον λόγο που τον οδήγησε στο ν’ αποδεχτεί την πρόταση από το ΔΗΚΟ για τις Βουλευτικές εκλογές του Μαΐου αναφέρει ότι είναι το ΓεΣΥ. «Το ΓεΣΥ είναι μια αναγκαιότητα της Κυπριακής κοινωνίας όμως πρέπει να αποκαλύψω ότι το σύστημα χρήζει σημαντικών βελτιώσεων και αυτό απορρέει από την καθημερινή μου τριβή. Χαρακτηριστικά λέω ότι αυτή τη στιγμή ζούμε ένα ΓεΣΥ το οποίο εργάζεται στην καλύτερη περίπτωση επί 12ωρου βάσεως για 5 φορές την βδομάδα», σημειώνει.
Πρωταρχικός του στόχος, όπως αναφέρει, αν οι πολίτες του δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης θα είναι η βελτίωση του συστήματος υγείας. «Στα αρχικά στάδια είχαμε μια χαώδη κατάσταση στην οποία ο κόσμος έτρεχε να επωφεληθεί από τις δωρεάν υπηρεσίες σε σημείο που θύμιζε Black Friday. Η κατάχρηση δεν οφειλόταν στον ασθενή αλλά στο σχέδιο υγείας που δημιουργήθηκε χωρίς ασφαλιστικές δικλίδες. Από την άλλη μεριά μεγάλο μέρος του πληθυσμού μετακινήθηκε από τα κρατικά νοσηλευτήρια στον ιδιωτικό τομέα. Φάνηκε ότι τα δημόσια νοσηλευτήρια δεν ήταν έτοιμα να ανταποκριθούν και ο ΟΚΥΠΥ δεν φρόντισε για σωστό προγραμματισμό, καθοδήγηση και σωστή στελέχωση. Στην αντίπερα όχθη στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια έχει πέσει τεράστιο φόρτο εργασίας με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τεράστιες λίστες αναμονής είτε για εξετάσεις, είτε για χειρουργικές επεμβάσεις». Παράλληλα επισημαίνει ότι στόχοι του στο ΓεΣΥ είναι η εφαρμογή πρωτοκόλλου, ο έλεγχος υπηρεσιών και υπέρβασης από ανεξάρτητο οίκο το εξωτερικού, η αναβάθμιση και αυτονόμηση των κρατικών νοσηλευτηρίων ώστε να μπορούν να συναγωνιστούν τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια ως προς την εξυπηρέτηση του κόσμου και οι ασθενείς να έχουν εύκολη πρόσβαση στον Ιατρό τους. Επιπρόσθετα, «σημαντική βελτίωση χρήζει και η υγεία στην ύπαιθρο και οι παραμεθόριες και ακριτικές περιοχές όπου στερούνται πρωτοβάθμιας φροντίδας», αναφέρει.
Εκτός όμως από τα θέματα υγείας υπάρχει μια πληθώρα αιτημάτων των πολιτών που απασχολούν τον κο Αταλιανή και έχουν να κάνουν με τη διαβίωση και την καθημερινότητά τους, όπως η διαφθορά – διαφάνεια και τιμωρία, η Παιδεία, η Κοινωνική ευημερία, η στήριξη ευάλωτων ομάδων, ο Αθλητισμός και η Αγροτική πολιτική. Επίσης το θέμα της σεξουαλικής παραβατικότητας είναι ένα θέμα «που μας καίει σαν κοινωνία και ζητούμε άμεση προστασία των θυμάτων και αυστηρότερες ποινές», σημειώνει. Επιπρόσθετα επισημαίνει ότι στις προτεραιότητες του είναι και ο τρόπος αντιμετώπισης της πανδημίας. «Τα υπόλοιπα αιτήματα των πολιτών είναι και αυτά προτεραιότητα μου, τα οποία με τη βοήθεια και των υπόλοιπων συναδέλφων πρέπει να αντιμετωπίσουμε», τονίζει.
Αναφερόμενος στα ζητήματα που χρήζουν άμεσης βελτίωσης αναφέρει ότι υπάρχουν παραλείψεις γενικά στη νομοθεσία μας και φέρει παράδειγμα το θέμα των ατόμων με ειδικές αναπηρίες. «Σαν μέλος ιατροσυμβουλίων βλέπω τον κόσμο τι ζητά όπως βλέπω και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Την ίδια στιγμή όμως βλέπω τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εμείς σαν γιατροί ούτως ώστε να επιτελέσουμε το έργο μας», υπογραμμίζει προσθέτοντας ότι διαμαρτύρονται διάφοροι όμιλοι των αναπήρων και συγκεκριμένων χρόνιων παθήσεων ρίχνοντας το φταίξιμο στους γιατρούς ότι τους ταλαιπωρούν στα ιατροσυμβούλια, όμως στην τελική οι γιατροί δεν έχουν ευθύνη αλλά οι νομοθεσίες μας», επισημαίνει. Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι ένα αναπηρικό αυτοκίνητο είναι άμεσα συνδεδεμένο με μια κάρτα στάθμευσης την οποία για παράδειγμα μπορεί να χρειαστεί κάποιος συμπολίτης μας για κάποιο χρονικό διάστημα επειδή είναι πολυτραυματίας. «Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει υποχρεωτικά να έχει αναπηρικό αυτοκίνητο. Δυστυχώς όμως στη νομοθεσία μας αυτά τα πράγματα είναι απόλυτα συνδεδεμένα. Κατ’ εμένα είναι λάθος. Η νομοθεσία του αναπηρικού είχε εγκριθεί τη δεκαετία του ’80 όπου όλα τα αυτοκίνητα ήταν ‘manual’ και τότε υπήρχε ο θεσμός ότι αναπηρικό αυτοκίνητο είναι το αυτόματο. Σήμερα όμως, 40 χρόνια μετά το αυτόματο αυτοκίνητο είναι καθημερινότητα. Άποψή μου, το αναπηρικό αυτοκίνητο είναι αυτό που χρειάζεται ειδικές μετατροπές για να μπορεί να εξυπηρετήσει το άτομο με ειδικές ανάγκες και το Κράτος θα μπορούσε να δίνει βοήθημα για τις μετατροπές για παράδειγμα», επισημαίνει, προσθέτοντας πως τέτοια λάθη έχει η νομοθεσία μας και επιβάλλεται να διαχωριστούν ορισμένα πράγματα στις νομοθεσίες.
Καταλήγοντας αναφέρει ότι ως πρόσφυγας φυσικό είναι να τον ενδιαφέρουν και οι εξελίξεις στο Κυπριακό, «το οποίο οφείλω να ομολογήσω ότι με τρομάζει η πορεία της λύσης που έχει πάρει τελευταίως. Εύχομαι μια μέρα να πάρω τα παιδιά και τα εγγονάκια μου να ζήσουμε στο μέρος που μεγάλωσα. Θα προσπαθήσω να συμβάλω γενικά στη δημιουργία καλύτερων συνθηκών διαβίωσης μόρφωσης και επαγγελματικής αποκατάστασης όλων των συμπολιτών μου».