του Ανδρέα Πασιουρτίδη*
Η πενταμερής διάσκεψη της Γενεύης πλησιάζει και το τοπίο στο Κυπριακό παραμένει ομιχλώδες. Από τη μια έχουμε τις προκλητικές δηλώσεις Τατάρ για λύση δύο κρατών και τις προκλητικές ενέργειες στην ΑΟΖ και στο Βαρώσι. Την ίδια ώρα, διαβάζουμε για «νέους ρεαλισμούς» και ακούμε ολοένα και πιο συχνά ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πίσω από τις κάμερες και τις κλειστές πόρτες υποστηρίζει λύση δύο κρατών.
Το ΑΚΕΛ δεν θα συμφωνήσει ποτέ στη μόνιμη διχοτόμηση της Κύπρου μέσω οποιασδήποτε μορφής. Ούτε μέσω της «λύσης» δύο κρατών, ούτε μέσω μιας συγκαλυμμένης διχοτόμησης της Κύπρου με τη δημιουργία μιας συνομοσπονδίας. Παραμένει σταθερό στις διαχρονικές του θέσεις για λύση δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως αυτή καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Μια λύση που να διασφαλίζει ένα ενωμένο Κράτος, μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, με μία και μόνη κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια. Μια λύση που να απαλλάσσει την Κύπρο από την κατοχή και τις εγγυήσεις.
Η πενταμερής διάσκεψη στη Γενεύη αποτελεί μια σημαντική, αν όχι και τελευταία, ευκαιρία για επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων. Μια ευκαιρία για να σταματήσουν ενέργειες που πυροδοτούν περαιτέρω εντάσεις αλλά και για να μπει ένα τέλος σε κάθε αρνητική ρητορική. Αν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πάει στην άτυπη πενταμερή εμμένοντας στις σημερινές του τοποθετήσεις που δημιουργούν την ισχυρή εντύπωση ότι απορρίπτει την πολιτική ισότητα (θεμελιώδες συστατικό μιας ομοσπονδίας), τότε θα οδηγηθούμε σε νέο ναυάγιο με συνυπευθυνότητα του ιδίου.
Όλα τα εμπλεκόμενα μέρη πρέπει να δεσμευτούν στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που είχαν μείνει στο Κρανς Μοντανά το 2017, όπως τονίστηκε επανειλημμένα από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ. Η διαφύλαξη του υφιστάμενου όγκου εργασίας, δηλαδή της Κοινής Διακήρυξης του 2014, του Πλαισίου Γκουτέρες και των συγκλίσεων που είχαν επιτευχθεί μέχρι το τέλος της Διάσκεψης για την Κύπρο, είναι εκ των ων ουκ άνευ για την επανέναρξη της διαδικασίας. Για να είναι ουσιαστική και να έχει προοπτικές επιτυχίας.
Η μετακίνηση από τα πιο πάνω ορόσημα θα οδηγήσει νέες χρονοβόρες συζητήσεις και περιπέτειες με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Αλλά και νέα τετελεσμένα που θα παγιώνουν τη διχοτόμηση και θα εδραιώνουν την παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο.
Όπως ανέφερε πρόσφατα και ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, αυτό που εμείς ελπίζουμε και καλούμε τον κ. Αναστασιάδη να πράξει είναι να λάβει σοβαρά υπόψη την πρόταση του ΑΚΕΛ, να αποδεχτεί έμπρακτα το κεκτημένο των συνομιλιών και να επιδείξει ετοιμότητα για την υποβολή γεφυρωτικών προτάσεων μόνο στα εκκρεμούντα ζητήματα του Πλαισίου Γκουτέρες. Να καταθέσει προτάσεις στο θέμα των Υδρογονανθράκων που από τη μια θα μας εξασφαλίζουν ως ελληνοκυπριακή πλευρά και από την άλλη να καθησυχάζουν τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας. Αν αυτό πράξει, τότε είτε θα ανοίξει ο δρόμος για την προοπτική της λύσης είτε αποκλειστικός υπεύθυνος για ένα νέο ναυάγιο θα είναι η τουρκική πλευρά.
Στην επικείμενη πενταμερή διακυβεύεται το μέλλον του τόπου μας. Σαράντα-εφτά χρόνια είναι πολλά. Ήρθε η ώρα να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο. Ειρήνης, δημιουργίας, συνεργασίας. Με την Κύπρο μια πατρίδα που θα αγκαλιάζει όλα τα παιδιά της. Το χρωστάμε στις επόμενες γενιές.
*Βουλευτής ΑΚΕΛ Λάρνακας
Υποψήφιος Βουλευτής ΑΚΕΛ Λάρνακας