Απεβίωσε, λίγο πριν συμπληρώσει τα 101 χρόνια της ζωής του ο γιατρός, πολιτικός, ζωγράφος, ποιητής και αγωνιστής Βάσος Λυσσαρίδης.
Πρόκειται για μια προσωπικότητα που συνέδεσε το όνομά της με ιστορικά γεγονότα της Κύπρου αλλά και με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, του οποίου υπήρξε προσωπικός γιατρός. Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας.
Πορεία
Ο Βάσος Λυσσαρίδης γεννήθηκε στα Πάνω Λεύκαρα στις 13 Μαΐου 1920, σπούδασε ιατρική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ήταν παντρεμένος με την Βαρβάρα Κόρνγουολ.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στις πρώτες βουλευτικές εκλογές της Κύπρου το 1960 με το Πατριωτικό Μέτωπο, το οποίο διαλύθηκε το 1969. Την ίδια χρονιά ο Βάσος Λυσσαρίδης ίδρυσε την Ενιαία Δημοκρατική Ένωση Κέντρου (ΕΔΕΚ) και επανεξελέγη βουλευτής το 1970 μέχρι και το 2006. Στις 30 Δεκεμβρίου 1985 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Τον Ιούλιο του 2001 αποχώρησε από πρόεδρος της ΕΔΕΚ και παρέμενε μέχρι το θάνατό του επίτιμος πρόεδρος του κόμματος.
Πολιτική διαδρομή
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του διατέλεσε πρόεδρος της Πανσπουδαστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα και της Φοιτητικής Ένωσης Κυπρίων και γραμματέας της Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακών Σωματείων.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης συμμετείχε στον αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959. Ο ίδιος έπεισε τον Γεώργιο Γρίβα να δημιουργήσει την «Οργάνωση Αριστερών Πατριωτών», μέσω της οποίας θα μπορούσαν να προσελκύσουν στελέχη της κυπριακής Αριστεράς στον αγώνα. Η ενεργός συμμετοχή του στον αγώνα και η συνεργασία του με τον Γρίβα ενάντια στους Βρετανούς οδήγησε στη διαγραφή του από το ΑΚΕΛ, του οποίου ήταν μέλος.
Αργότερα ο ίδιος υποστήριξε ότι «η Οργάνωση παρά τα όσα λέγονται, δεν είχε ιδεολογικό χαρακτήρα. Εγώ μετείχα με την ιδεολογία μου σε πλήρη αρμονία, δεν είχα ποτέ πρόβλημα».
Είχε ενεργό συμμετοχή στους αγώνες της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια των δικοινοτικών διαταραχών στα έτη 1963-1964, ηγήθηκε του λαϊκού στρατού υπό την αιγίδα του κυπριακού κράτους, απελευθερώνοντας τον Πενταδάκτυλο. Το 1974 αντιστάθηκε στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974.Στις 30 Αυγούστου 1974 έγινε στόχος δολοφονικής απόπειρας, στη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκε ο οργανωτικός γραμματέας της νεολαίας της ΕΔΕΚ, Δώρος Λοΐζου.
Η οικογένεια του και η ΕΔΕΚ ανήγγειλαν από κοινού την είδηση του θανάτου του με δικούς του στίχους: «Θ’ αγωνίζεσαι και μετά θάνατο. Ο λαός δεν σου δίνει άδεια απουσίας».
