Η Ελισάβετ (Μπέτυ) Κουσουλίδου κατέρχεται υποψήφια στις επικείμενες Βουλευτικές Εκλογές και δηλώνει στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ πως θεωρεί ότι έχει πράγματα να δώσει. «Είμαι αναμεμιγμένη στα κοινά από τα γυμνασιακά μου χρόνια, σε μαθητικά συμβούλια, σε φοιτητικές ενώσεις είχα πάντα μια ανάμειξη 15 χρόνια είμαι Δημοτική Σύμβουλος στον Δήμο Λευκωσίας. Θεωρώ ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι μια μορφή εξουσίας η οποία είναι πιο κοντά στον πολίτη έτσι εκ της φύσεως της και θεώρησα ότι έχω πράγματα να δώσω».
Η κα Κουσουλίδου έχει σπουδάσει Τουρκικές σπουδές στη Σόφια της Βουλγαρίας και όπως αναφέρει ο λόγος που επέλεξε αυτή τη σχολή είναι «διότι πρέπει να ξέρεις πολλά πράγματα για να κατανοήσεις κάποιον, είτε κάποιον άνθρωπο είτε κάποιον λαό στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν μπορείς ούτε να φοβίζεις αλλά ούτε και να επαινείς κάποιον εκ του ασφαλούς, πρέπει να γνωρίζεις. Αυτός ήταν ο λόγος που επέλεξα αυτές τις σπουδές», προσθέτοντας πως δυστυχώς δεν της δόθηκε η ευκαιρία να εργαστεί στην Κύπρο, παρόλο που «πάρα πολύ λίγοι σπουδάσαμε τα χρόνια εκείνα, και αυτό είναι και ένα μειονέκτημα της Κύπρου, αφού στην Τουρκία μας μελετούν πάρα πολύ καλά, υπάρχει ολόκληρο τμήμα με 50-60 άτομα τα οποία ασχολούνται μόνο με την Κύπρο, εμείς είμαστε λίγο ουραγοί σ’ αυτό το θέμα», δηλώνει.
Παράλληλα αναφέρεται και στη Βουλή σημειώνοντας πως «με τα καλά και τα κακά της και σίγουρα τις πολλές αδυναμίες της έχει λίγο αδικηθεί διότι ο κόσμος δεν ξέρει μέχρι πού φτάνουν οι δυνατότητες της», εξηγώντας πως «η Βουλή δεν μπορεί να πάρει προτάσεις και οτιδήποτε που αυξάνει τον προϋπολογισμό του Κράτους, αυτό μόνο η Κυβέρνηση μπορεί να το κάνει, η Βουλή μπορεί απλά να πιέζει. Αυτό δεν το γνωρίζει πολύς κόσμος και θεωρεί ότι η Βουλή φταίει για τα διάφορα προβλήματα που δεν λύνονται, επίσης έχει γίνει πολύ προσφιλές από τους Κυβερνώντες, για οποιαδήποτε καθυστέρησή τους να τα ρίχνουν στη Βουλή και έχω παραδείγματα πολύ σημαντικά να δώσω, όπως το νομοσχέδιο για την Αρχή κατά της διαφθοράς όπου έγιναν δημόσιες δηλώσεις ότι ενάμιση χρόνο καθυστερεί στη Βουλή», τονίζοντας πως αυτό «είναι ψευδές, και χρησιμοποιώ τη λέξη ψευδές με όλη τη συναίσθηση, δεν χρησιμοποιώ καν τη λέξη ανακρίβεια, παρέμενε ενάμιση χρόνο στα συρτάρια του Υπουργείου Δικαιοσύνης και η Βουλή έκανε παραστάσεις να της αποσταλεί και της αποστάλθηκε μετά από ενάμιση χρόνο, και όμως στον κόσμο με τις δημόσιες δηλώσεις εμπεδώθηκε η εντύπωση και η εικόνα ότι η Βουλή καθυστερεί. Όπως επίσης και το νομοσχέδιο για την παρενοχλητική παρακολούθηση, δύο χρόνια το περιμέναμε και δεν ερχόταν και ήρθε πριν μια βδομάδα», δηλώνει, προσθέτοντας πω η Βουλή έχει αδυναμίες αλλά είναι παρεξηγημένη «θεωρώ ότι κάποιοι καλύτερα να διαμαρτύρεται αλλού παρά στη Βουλή». Η ίδια σημειώνει πως αν ο κόσμος της δώσει ψήφο εμπιστοσύνης θα ασχοληθεί με θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης «που τα γνωρίζω και καλύτερα λόγω της προηγούμενής μου ενασχόλησης, θέματα κοινωνικής πρόνοιας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Επιπρόσθετα η κα Κουσουλίδου σχολιάζει τα θέματα διαφθοράς εξηγώντας πως έγιναν λάθη και τονίζει πως για να αντιμετωπίσει ένα Κράτος το θέμα της διαφθοράς «πρέπει πρώτα ν’ αναγνωρίσει ότι υπάρχει το πρόβλημα. Από επίσημα χείλη δεν έχει αναγνωρισθεί από κανέναν. Έχουμε το θέμα της διαφθοράς, της διαπλοκής, της σύγκρουσης συμφερόντων για τα οποία μας έχει στο στόμα της όλη Ευρώπη πλέον αλλά δεν έγινε καμία κίνηση παραδοχής και δυστυχώς από εδώ ξεκινά το θέμα της επίλυσης». Επίσης, αναφέρεται και στο θέμα της πανδημίας το οποίο ταλανίζει το νησί τον τελευταίο χρόνο αναφέροντας πως «δεν θα μηδενίσω τίποτε, ήταν μια κατάσταση που κανένας δεν ήξερε στην αρχή, προχωρώντας μάθαιναν πράγματα και οι επιστήμονες και εμείς», δηλώνοντας πως στην πρώτη φάση τα πήγαμε καλά, «μετά όμως φάνηκαν οι αδυναμίες, είχαμε έξι μήνες μπροστά μας, από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο και όχι μόνο δεν προσπαθήσαμε να στελεχώσουμε και να ενδυναμώσουμε το σύστημα Υγείας μας αντιθέτως το αφήσαμε στο έλεος του Θεού», προσθέτοντας πως ενώ κτίστηκε μια νέα μονάδα εντατικής στο Νοσοκομείο Λευκωσίας στο πρώτο κύμα πανδημίας, «ήρθε και μας βρήκε το δεύτερο κύμα για ν’ αντιληφθεί ο κόσμος ότι κτίστηκε μεν, και με αδιαφανείς διαδικασίες φυσικά, αλλά δεν ήταν στελεχωμένο. Είχαν τάξει προσλήψεις νοσηλευτών και γιατρών οι οποίες έγιναν στα μέσα του δεύτερου κύματος μετά από διαμαρτυρίες και παράπονα διευθυντών νοσοκομείων. Αυτά τα κάνεις από πριν, αφού πλέον ξέρεις ότι το στοίχημα για την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι η επάρκεια του συστήματος Υγείας.
Παράλληλα όμως διερωτάται και πόσοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή ταλαιπωρήθηκαν, από άλλους λόγους γιατί δεν τους δέχονταν στα νοσοκομεία, ενώ συνεχίζει αναφέροντας πως «μέχρι πρόσφατα κατηγορούσαμε τα Δημόσια Νοσηλευτήρια, ξαφνικά τους κάναμε ήρωες μόνο στα λόγια όμως, αφού και πάλι δεν βοηθούμε καθόλου», και διερωτάται, «γιατί δεν επιταχθήκαν και κάποια ιδιωτικά νοσηλευτήρια; γιατί αφήσαμε το βάρος μόνο στα δημόσια νοσηλευτήρια τα οποία δεν φροντίσαμε να ήταν επαρκή;», προσθέτοντας πως υπάρχει και το οικονομικό κομμάτι της πανδημίας όπου θέτει το ζήτημα των ενοικίων. «Μπορεί να είμαστε η μόνη χώρα που δεν πήρε κάποιο μέτρο για τα ενοίκια. Οι πλείστες χώρες που μελέτησα τα μέτρα που έχουν λάβει, και η Ελλάδα μέσα, το πρώτο πράγμα που χειρίστηκαν ήταν το θέμα των ενοικίων. Εδώ έκλεισαν οι δουλειές κάποιων ανθρώπων, καλώς μεν αλλά δεν διερωτήθηκαν πώς αυτοί οι άνθρωποι θα πληρώνουν τα ενοίκια τους», τονίζοντας πως θ’ αρθούν τα μέτρα και θα δούμε πόσες επιχειρήσεις δεν θα μπορέσουν ν’ ανοίξουν γιατί πλέον δεν μπορούν. Η Βουλή ψήφισε ένα νόμο για αναστολή των εξώσεων, για τα άτομα δηλαδή που δεν έχουν πληρώσει ενοίκια γι’ αυτή την περίοδο, ο ΠτΔ έκανε αναφορά και είναι στο Ανώτατο, αυτό είναι αναλγησία», τονίζει.
Η κα Κουσουλίδου σχολιάζει και το θέμα της αποχής σημειώνοντας πως δεν μπορεί να ξέρει αν ο κόσμος θα προσέλθει στις κάλπες όμως τον κατανοεί και ειδικά τους νέους που σκέφτονται ότι τίποτα δεν γίνεται, ότι όλοι είναι οι ίδιοι και ο κόσμος γενικά νιώθει απογοήτευση. «Υπάρχουν όμως δυο λόγοι που ο κόσμος σκέφτεται και νιώθει έτσι. Από τη μια δυστυχώς πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι είναι ενημερωμένοι ενώ δεν είναι στην ουσία, και θεωρούν ότι είναι γιατί είναι κάτι που διάβασαν στο facebook, ή ότι πάρει το μάτι τους και από την άλλη οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνά μας που προβάλουν την αλήθεια κι αυτό το λέω με όλη τη συναίσθηση», εξηγώντας πως «εργάζομαι στη Βουλή, έτυχε να είμαι σε συγκεκριμένες επιτροπές να τις παρακολουθώ, και να βλέπω το βράδυ στις ειδήσεις το ρεπορτάζ και να αναρωτιέμαι αν ήμουν αλλού».
Επίσης, σημειώνει ότι όλα αυτά που βγαίνουν στην επιφάνεια για τη διαφθορά και για τη διαπλοκή, «από το 2013 και μετά υπάρχει έκθεση της παγκόσμιας τράπεζας που λέει ότι η Κύπρος ήταν η χώρα με τη μεγαλύτερη αύξηση της διαφθοράς. Αυτό δεν το λέω ούτε εγώ ούτε το ΑΚΕΛ, το λέει η έκθεση της παγκόσμιας τράπεζας αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία μας έχει κινήσει διαδικασία επί παράβαση», προσθέτοντας πως είναι λογικό οι νέοι να αισθάνονται και αυτή την οργή και την απαξίωση «και δυστυχώς κάποιοι έντεχνα προσπάθησαν να καλλιεργήσουν στον κόσμο ότι όλοι είναι το ίδιο και όλοι είναι διεφθαρμένοι, και αυτό βολεύει όταν είναι διεφθαρμένος και διαπλεκόμενος κάποιος να θεωροί ο κόσμος ότι και οι άλλοι είναι το ίδιο», στέλνοντας το μήνυμα στους πολίτες ότι «δεν είμαστε όλοι το ίδιο και αυτό φαίνεται από τις πράξεις και τις ενέργειές του καθενός», προτείνοντας επίσης οι πολίτες να τα δουν όλα αυτά, να ψάξουν πιο βαθιά να δουν τι ψηφίζει ο καθένας στη Βουλή «διότι σε συγκεκριμένα νομοσχέδια έχει σχέση τι ψηφίζει κάποιος και από εκεί φαίνεται αν είμαστε όλοι οι ίδιοι».
Καταλήγοντας η κα Κουσουλίδου τονίζει πως ο κόσμος και ειδικότερα η νεολαία πρέπει να μεταφράσουν την οργή και την απογοήτευσή τους στην κάλπη. «Ενώ κατανοώ την οργή και την απογοήτευση, δεν κατανοώ όμως το πώς δεν καταλαβαίνει ο κόσμος ότι με το να μην πάει να ψηφίσει ποιους βοηθά. Εάν δεν ψηφίσεις δεν κάνεις τίποτε γι’ αυτό που θες ν’ αλλάξει παρά μόνο αφήνεις τους άλλους, όσους θα πάνε, να αποφασίζουν για εσένα. Αφήνουμε την απογοήτευση και τα πολλά προβλήματα να μας οδηγήσουν στην απάθεια. Αυτό θέλουν ορισμένοι, ας μην τους κάνουμε το χατίρι».