«Συνειδητοποίησα ότι η ζωή μας στην Κύπρο χαρακτηρίζεται πλέον από τις λέξεις αγανάκτηση, συμφέρον και φόβος για το αύριο. Οι νέοι φοβούνται να ζήσουν, τα όνειρά τους παγιδεύονται στο «δεν έχεις μέσο» και στο «τι ψηφίζεις» και η συνέπεια αυτού είναι να ζούμε την καλύτερη ηλικία στην χειρότερη εποχή», δηλώνει η δημοσιογράφος Νάταλη Σάββα για την απόφασή της να κατέλθει ως υποψήφια στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές με το κίνημα Ανεξάρτητοι.
Προτεραιότητα της κα Σάββα είναι τα ζητήματα Παιδείας, αφού όπως επισημαίνει θα ήθελε να δει ένα νέο σύστημα Παιδείας με πιο ευχάριστες μεθόδους, που θα φέρει τους μαθητές κοντά στον πολιτισμό και στην ιστορία, όχι μόνο της Κύπρου αλλά και άλλων χωρών. Ένα σύστημα που θα ωθεί τα παιδιά να σέβονται τους γύρω τους και θα τα επηρεάζει να βάζουν στόχους στη ζωή τους. «Προκαλώ τον καθένα να επισκεφθεί ένα γυμνάσιο ή λύκειο και να ρωτήσει τους μαθητές τι στόχους έχουν. Οι απαντήσεις θα σας σοκάρουν. Δεν υπάρχουν στόχοι για τα παιδιά σήμερα. Και αναφέρομαι σε στόχους που θα τους βοηθήσουν στο μέλλον, που θα τους κάνουν καλύτερους, που θα βελτιώσουν τα εσωτερικά τους χαρακτηριστικά», τονίζει.
Επιπλέον, αναφέρει ότι θα ήθελε να δει ν’ αναπτύσσεται η κοινωνική μόρφωση στα σχολεία, βάζοντας στη καθημερινότητα των μαθητών περισσότερα κοινωνικά πειράματα, υποστηρίζοντας το γεγονός ότι δεν επιτρέπεται εν έτη 2021 να «κυκλοφορεί» στα σχολεία η λέξη bullying ακούγοντας ακόμη και για περιπτώσεις παιδιών που προσπάθησαν να βάλουν τέρμα στη ζωή τους λόγω αυτής της μάστιγας. «Όλο αυτό είναι δουλειά της εκπαίδευσης, της Παιδείας. Ο δάσκαλος πρέπει να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον μαθητή, πρέπει να εκπέμπει το «φως» που ο μαθητής έχει ανάγκη να δει», σημειώνει υπογραμμίζοντας πως αν η Παιδεία και η κοινωνική μόρφωση μπει σωστά στη ζωή μας τότε θα αλλάξουν πολλά πράγματα προς το καλύτερο. «Θα ήθελα να δω νέα πρόσωπα με νέες ιδέες και ουσιαστικούς στόχους να επηρεάζουν αυτά τα παιδιά και όχι τα πρότυπά τους να βρίσκονται στην οθόνη του Instagram», τονίζοντας.
Παράλληλα η κα Σάββα προσβλέπει αλλαγές σε σχέση με την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς και τα εξωφρενικά ενοίκια. «Είναι ανεπίτρεπτο να ακούς για οικογένειες να μην έχουν ούτε τα βασικά. Από τη στιγμή που ο κατώτατος μισθός στην Κύπρο είναι 800-900 ευρώ δεν μπορεί το κόστος των ενοικίων να είναι πάνω από 500 ευρώ (αναφερόμενη σε διαμέρισμα μονάρι)», εξηγεί, σημειώνοντας πως θα ήθελε να δει να αναπτύσσονται νέες ευκαιρίες εργασίας για όλες τις ηλικίες. «Το κράτος θα πρέπει να δώσει φορολογικές απαλλαγές και κίνητρα στις επιχειρήσεις έτσι ώστε και αυτές με τη σειρά τους να προσφέρουν καλύτερα ωφελήματα στους εργαζόμενους», επισημαίνει.
Αναφερόμενη η δημοσιογράφος για τη βία, τη σεξουαλική – λεκτική παρενόχληση και με όλα αυτά που γίνονται τον τελευταίο καιρό στο χώρο του αθλητισμού πρώτα και στη συνέχεια του θεάτρου δηλώνει ότι «το μόνο συναίσθημα που με αντιπροσωπεύει είναι η θλίψη. Θλίψη για το πόσες ψυχές καταστράφηκαν, πόνεσαν, αγανάκτησαν. Όταν ακούς για ένα περιστατικό οποιασδήποτε κακοποίησης δεν πρέπει να ρωτάς «Γιατί δεν αντέδρασες» ή « Γιατί δεν το είπες πιο νωρίς». Αυτές οι ερωτήσεις είναι ο λόγος που το θύμα δεν τόλμησε τόσα χρόνια να εκμυστηρευτεί το συμβάν αυτό ακόμη και στο πιο κοντινό του πρόσωπο», όπως δηλώνει. Η κα Σάββα τονίζει πως η ερώτηση που πρέπει να κυριεύει το μυαλό μας είναι γιατί νιώθει το θύμα ντροπή και όχι ο θύτης. «Δεν πρέπει να υπάρχει ανοχή σε τέτοια θέματα. Ο κάθε άνθρωπος αξίζει σεβασμό από όλους και ευτυχία στη ζωή του, στο χώρο εργασίας του και φυσικά στο σπίτι του. Δυστυχώς η κατάχρηση εξουσίας έχει «μαυρίσει» πολλές ψυχές και η αντιμετώπιση των θυτών είναι τις πλείστες φορές αδικαιολόγητη», αναφέρει, συμπληρώνοντας ότι περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης έχουν μείνει ατιμώρητα ή δεν δόθηκε η ανάλογη σημασία από νωρίς με αποτέλεσμα τα χειρότερα. «Βλέπουμε βιαστές και παιδεραστές να μπαίνουν φυλακή για 2 χρόνια και να αποφυλακίζονται. Αυτό δεν είναι απλά ντροπή, είναι έγκλημα. Όταν το κράτος αδιαφορεί για την ψυχολογία του θύματος και «επιβραβεύει» τους θύτες με ελάχιστη ποινή φυλάκισης τότε το μόνο που σε κατακλύζει είναι ο θυμός», τονίζει.
Η κα Σάββα στέλνει στη νέα γενιά γενικά, και όχι μόνο, το μήνυμα πως «ο κάθε άνθρωπος είναι ένα θαύμα και αυτό που του αξίζει είναι σεβασμός». «Κουράστηκα να ακούω φρικτές ιστορίες ανθρώπων, οι οποίες μετά από λίγες μέρες ξεχνιούνται. Είναι χρόνια τώρα που δεν βλέπουμε καμία αλλαγή σε όλους τους τομείς. Ίσως πρέπει να αλλάξουμε τακτική; Ίσως πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης; Ας αφήσουμε τη λάσπη πίσω μας και ας προωθήσουμε φρέσκα πρόσωπα με καινοτόμες ιδέες. Πάμε για αλλαγή γενιάς!», καταλήγει.