Αναστάτωση και ανησυχία προκάλεσε ο θάνατος 39χρονης εξαιτίας προβλήματος θρόμβωσης μετά τον εμβολιασμό της με AstraZeneca. Πολλοί είναι οι εμβολιασμένοι οι οποίοι σπεύδουν στα νοσοκομεία υπό τον φόβο θρόμβωσης.
Όπως φαίνεται τα περιστατικά θρομβώσεων μετά τον εμβολιασμό που παρουσιάστηκαν στην Κύπρο θορύβησαν τους πολίτες και προκάλεσαν έντονη ανησυχία στους εμβολιασμένους.
Μιλώντας στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣΣ ο Δρ. Σωτήρης Κούμας, Αιματολόγος και Πρόεδρος του ΠΑΣΥΚΙ, επισημαίνει τα συμπτώματα που πρέπει να ανησυχήσουν τους πολίτες μέχρι και τέσσερις εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό τους τα οποία ίσως είναι ενδείξεις για περιστατικό θρόμβωσης.
Σύμφωνα με τον Δρ. Κούμα, οι εμβολιασμένοι θα πρέπει να επικοινωνήσουν άμεσα με τον ιατρό τους εάν παρουσιάσουν μώλωπες ή μικρά κόκκινα στίγματα στο δέρμα, πρήξιμο στο πόδι, πόνο στα κάτω άκρα, κοιλιακό ή θωρακικό άλγος, δύσπνοια, πονοκέφαλο, πρόβλημα στην όραση, ζαλάδες, μετά την τρίτη ή τέταρτη μέρα.
Όπως ο ίδιος εξηγεί θρόμβωση μπορεί να πάθει ο οποιοσδήποτε από εμάς ανά πάσα στιγμή. «Υπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες τόσο κληρονομικοί αλλά και επίκτητοι όπως και παράγοντες του περιβάλλοντος. Δηλαδή με κάποιους γεννιόμαστε, κάποιους τους αποκτούμε και κάποιοι είναι παράγοντες του περιβάλλοντος, κάπνισμα, παχυσαρκία, καθιστική ζωή, αντισυλληπτικά, μετά από εγχείρηση, μετά από καρκίνο, παράγοντες οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν θρόμβωση».
Για τη θρόμβωση η οποία προκαλείται από εμβόλια τονίζει πως «όπως καταγράφεται μέχρι στιγμής, γιατί δεν γνωρίζουμε τον απόλυτο μηχανισμό, τα δεδομένα υποδεικνύουν ότι κάνοντας το εμβόλιο ενεργοποιούμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα να παράγει αντισώματα όταν σε πιθανή επαφή με τον ιό να είναι έτοιμα τα αντισώματα να μην τον αφήσουν να επεκταθεί στο σώμα μας, σε άλλα κύτταρα. Σε αυτή την αντίδραση του οργανισμού, που είναι ο σκοπός του εμβολιασμού, αναπτύσσονται και αντισώματα, ειδικές πρωτεΐνες οι οποίες κολλούν στα αιμοπετάλια – τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για να σταματήσουν να δημιουργήσουν τον πρώτο θρόμβο όταν αιμορραγούμε», εξηγεί προσθέτοντας πως «όταν αυτά ενεργοποιούνται σημαίνει ότι σε αριθμό μειώνονται γι’ αυτό και η θρομβοπενία. Όταν έχουμε θρομβοπενία, οι πρώτες ενδείξεις μετά από εμβολιασμό την τρίτη ή τέταρτη μέρα είναι να εμφανίσει μώλωπες σε διάφορα σημεία του σώματος ή κόκκινα στίγματα. Από εκεί και πέρα την ίδια στιγμή, και αυτό είναι από τα παράδοξα ενώ δεν έχουμε αιμοπετάλια ενεργοποιείται παράλληλα το σύστημα για να δημιουργούνται θρόμβοι».
Ο Δρ. Κούμας επισημαίνει πως «αυτό που κίνησε την περιέργεια, και έκαναν την πρώτη παρατήρηση ήταν ότι οι ασθενείς οι οποίοι εμβολιάστηκαν κατά τη διάρκεια των πρώτων τριών εβδομάδων ιδιαίτερα νεαρής ηλικίας κάτω των 50, γυναίκες περισσότερες από άντρες, εμφάνιζαν θρόμβωση σε σημεία ανατομικά τα οποία δεν τα βλέπουμε τακτικά, το φλεβικό σύστημα του κεντρικού νευρικού συστήματος και η κοιλιά (σπλαχνικά). Παράλληλα είχαμε και θρομβώσεις στα κάτω άκρα είτε στον πνεύμα (πνευμονική εμβολή). Όταν το έψαξαν αναφέρθηκε ότι υπήρχε προ υπάρχον ιστορικό θρόμβωσης, θρομβωφιλίας. Από ότι φαίνεται οι επιβαρυντικοί παράγοντες δεν είχαν σχέση. Ο μόνος κοινός παράγοντας ήταν ένα εμβόλιο το οποίο είχε προηγηθεί 20 μέρες (μέσος όρος) μετά τον εμβολιασμό. Είχε σχέση με έναν εμβολιασμό και εμφανίζεται σε αρκετές των περιπτώσεων ιδιαίτερα δύσκολες για ν’ αντιμετωπιστούν, επικίνδυνες για τη ζωή θρομβώσεις σε ανατομικές περιοχές», αναφέρει.
Όπως ο ίδιος τονίζει, «υπέθεσαν ότι το πιο πιθανόν ήταν μια αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, άρα βασικό χαρακτηριστικό και διαφορά από την κλασσική θρόμβωση είναι ο μηχανισμός που είναι διαφορετικός. Γι’ αυτό και ενημερώνουμε τον κόσμο που έχει ιστορικό θρόμβωσης ή θρομβοφιλίας να μην ανησυχεί αφού δεν είναι αυτός ο μηχανισμός που προκαλεί αυτά που βιώνουμε τώρα και έχει τρομοκρατηθεί η κοινωνία μας», ενώ επιπρόσθετα υπογραμμίζει τώρα μελετάται το γεγονός γιατί να συμβαίνει σε νεαρά άτομα και περισσότερο στις γυναίκες. «Εικάζονται πολλά αλλά δεν έχουν αποδειχθεί τα δεδομένα. Από εκεί και πέρα, παρόμοιο σύνδρομο έχουμε όταν χορηγούμε αντιπηκτική αγωγή, το οποίο χορηγείται σαν προφύλαξη/θεραπεία και παρατηρούμε ότι μετά από κάποιες μέρες έχουμε πτώση των αιμοπεταλίων. Αυτό το σύνδρομο έχουμε τρόπο να τον διαγνώσουμε».
Ο Δρ. Κούμας τονίζει πως «όταν ο γιατρός υποψιαστεί την παρουσία θρόμβωσης πρέπει να προχωρήσει με τη σωστή θεραπεία άμεσα με βάση σε ποιο στάδιο είναι η θρόμβωση πού έγινε», εξηγώντας ότι «υπάρχει πλήρης αποθεραπεία, δυστυχώς όμως βιώσαμε σαν κοινωνία και θάνατο. Συμπτώσεις θα υπάρξουν πρέπει ν’ αντιληφθούμε πως κάποιος ο οποίος έχει εμβολιαστεί μπορεί να πάθει και την κλασσική θρόμβωση άρα είναι θέμα να υποψιαστούμε έγκαιρα και να αποταθούμε στον γιατρό ούτως ώστε να λάβουμε έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία».
Παράλληλα, ο ίδιος υπογραμμίζει πως για να γίνει αυτό, «επιμένω ως γιατρός ότι η προσέγγιση ‘μα ξέρετε δεν έχει ακόμα αποδειχθεί’ είναι επικίνδυνη στο κλινικό επίπεδο για τον ασθενή», επισημαίνοντας μάλιστα στους εμβολιασμένους ότι καμία ανάλυση δεν μπορεί να προβλέψει ή να διαγνώσει εκ των προτέρων πριν το εμβόλιο την ανάπτυξη του συγκεκριμένου συνδρόμου», εξηγώντας ότι τις τελευταίες ημέρες «δεχόμαστε ιδιαίτερη πίεση για αναλύσεις».
Ο Δρ. Κούμας, ταυτόχρονα αναφέρει ότι κάποιες χώρες αφού ανέλυσαν τα δεδομένα, ή συζήτησαν με γειτονικές χώρες έβαλαν ηλικιακούς περιορισμούς. «Η πρωτοπόρος χώρα στο συγκεκριμένο θέμα είναι το ΗΒ οι οποίοι πρώτοι χρησιμοποίησαν το συγκεκριμένο εμβόλιο και έχουν τον μεγαλύτερο αριθμό δόσεων. Στις παρατηρήσεις που έκαναν διαφαινόταν 1 περιστατικό στις 100,000 στον γενικό πληθυσμό τη στιγμή που εμβολιάζονται οι μεγαλύτερες ηλικίες. Έτσι έβαλαν τον ηλικιακό περιορισμό των 30 ετών. Όταν άρχισαν όμως να συλλέγουν δεδομένα με πιο μικρές ηλικίες φάνηκε ότι διπλασιαζόταν η συχνότητα εμφάνισης των περιστατικών 1,7 στις 100,000 δόσεις σε άτομα κάτω των 40 γι’ αυτό μπήκε καινούριος περιορισμός», εξηγεί αναφέροντας μάλιστα πως «με τα δεδομένα που έχουν συλλέξει οι Άγγλοι δεν καταγράφεται αυξημένο ποσοστό εμφάνισης παρόμοιων επιπλοκών».
Καταλήγοντας ο Δρ. Κούμας αναφέρει ότι ως κλινικός γιατρός εξεπλάγην «όταν άκουσα ότι είχαμε πέντε περιστατικά. Ο κόσμος θέλει να νιώσει ότι οι αρμόδιοι παρακολουθούν και έγκαιρα επεμβαίνουν. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι είναι κάτι το νέο και δεν το γνωρίζουμε, θα μάθουμε δυστυχώς από κακές εμπειρίες αλλά εκεί που μπορούμε να προβλέψουμε ή ν’ ακούσουμε κάποιους άλλους πρέπει να το πράξουμε» .