Η Ευανθία Σάββα, είναι ήδη βουλευτής με το συνδυασμό της Αριστεράς από το 2016. Η ίδια θέτει εκ νέου την υποψηφιότητα της στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, του Μαΐου.
Σήμερα η κυρία Σάββα, μιλάει στους «Πρωταγωνιστές» για την επαναδιεκδίκηση της έδρας στη Βουλή, τους στόχους της αλλά και για την καταγγελία για πρώην βουλευτή – ευρωβουλευτή, ο οποίος κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση, έναντι νεαρής γυναίκας.
«Θα μιλήσω γενικά λέγοντας στο εξής: ως γυναίκα, ως πολιτικός, ως ενεργός πολίτης, σ’ αυτήν την κοινωνία που ζούμε και μέσα και έξω από τη Βουλή, προσπαθούμε να ωθήσουμε τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, είτε αυτά είναι γυναίκες, είτε είναι άνδρες, είτε είναι παιδιά, να μιλήσουν. Προσπαθούμε κι αγωνιζόμαστε να γίνει ένα πλαίσιο, ούτως ώστε να μη φοβούνται τα άτομα τα οποία έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση, να μιλήσουν. Δε θα αλλάξω τη θέση αυτή, ανεξαρτήτως αν αυτές οι καταγγελίες αφορούν κάποιον από το δικό μου, κόμμα. Μη ξεχνάμε να βάλουμε και την άλλη παράμετρο ότι είναι όλοι αθώοι μέχρι να αποδειχθεί στο Δικαστήριο, η ενοχή τους. Πέραν τούτου, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε και να προσπαθούμε να πείθουμε τον κόσμο, ο οποίος έχει υποστεί σεξουαλική ή άλλη μορφή βίας/ κακοποίησης, να μιλά, να σπάσει τη σιωπή», εξηγεί η βουλευτής και υποψήφια κα Ευανθία Σάββα.
Γιατί διεκδικείτε για άλλη μία φορά μία έδρα στη Βουλή και ποιοι είναι στόχοι σας;
«Αποφάσισα να θέσω ξανά υποψηφιότητα γιατί έχω ως αρχή μου προσωπική ότι εκεί και όπου υπηρετείς οι δύο θητείες είναι επιβεβλημένες. Το κόμμα στο οποίο βέβαια ανήκω έχει θέσει τις τρεις θητείες, όμως, προσωπικά ως Ευανθία, θεωρώ ότι οι δύο θητείες είναι αρκετές κι αυτό θα πράξω βεβαίως, θεωρώντας ότι τα δέκα χρόνια είναι αρκετά για να δουλέψεις, να δείξεις, να πολεμήσεις. Υπάρχουν όμως κι άλλοι παράμετροι, για παράδειγμα για ένα νεαρό βουλευτή, θα μπορεί να πάει και για τρεις θητείες. Είναι η δική μου η προσωπική άποψη, λαμβάνοντας υπόψιν και τα προσωπικά μου περιστατικά και την ηλικία αν θέλετε που θεωρώ ότι οι δύο θητείες είναι αρκετές. Θέλω να συνεχίσω, θέλω να παλέψω. Η πενταετής εμπειρία μου, στη Βουλή, μου έχει δείξει ότι μπορούν να γίνουν πράγματα, μπορούμε να πολεμήσουμε για πολλά ζητήματα και ιδίως γι αυτές τις καταστάσεις που βιώνουμε όλοι μας, όχι μόνο της πανδημίας αλλά και της διαφθοράς και της διαπλοκής. Σίγουρα χρειάζεται δύναμη. Χρειάζεται να πολεμήσουμε για τα αυτονόητα, σήμερα, σ΄αυτό το Κράτος που ζούμε. Κι έτσι θέλω να συνεχίσω την προσπάθεια μου όπου μπορώ κι όπως μπορώ, για τις γυναίκες, για τα παιδιά, για τις ευπαθείς ομάδες, για τους εργαζόμενους , για όλο το φάσμα της κυπριακής κοινωνίας. Οι στόχοι μου σε περίπτωση επανεκλογής, είναι όλα τα πιο πάνω. Οι ευάλωτες ομάδες, η κοινωνική πολιτική, το κράτος πρόνοιας που δυστυχώς πρέπει να το πω ότι είναι ελλειπές για να μη χρησιμοποιήσω, κάποια άλλη λέξη. Δεν έχουμε Κράτος πρόνοιας αν και έχουν γίνει προσπάθειες, εντούτοις είμαστε μακράν πίσω απ’ αυτό που οραματιζόμαστε, που θέλουμε ως Κύπριοι πολίτες, να ονομάζουμε, Κράτος πρόνοιας. Κι έχουμε δει παραδείγματα, που έχουμε δει για τα σοβαρά ζητήματα, υπηρεσίες, αρμόδιες που έπρεπε να είναι δίπλα στον πολίτη και δεν ανταποκρίνονται στο έργο τους, με αποτέλεσμα να θρηνούμε θύματα, αν είναι ποτέ δυνατόν».
Τι είναι αυτό που δεν γνωρίζουμε για εσάς;
«Αποφοίτησα το 1982 από το Λύκειο του Αγίου Γεωργίου, αρραβωνιάστηκα αμέσως, είχα πάει στην «ανωτάτη παντρευτική» έτσι χαριτολογώντας το λέω, τακτικά, κι έτσι βρέθηκα στην Αθήνα και σπούδασα κομμώτρια στη σχολή Αμαράντου. Ερχόμενη στην Κύπρο εξάσκησα το επάγγελμα, για είκοσι συναπτά έτη. Το 2001, έδωσα εξετάσεις, εισαγωγικές για τα πανεπιστήμια της Ελλάδος και πέρασα στη Νομική Κομοτηνής. Είχα και τρία παιδιά κι έτσι δεν μπορούσα να μετακομίσω στην Κομοτηνή, πήγαινα τρεις φορές το χρόνο, κατά τη διάρκεια της εξεταστικής περιόδου. Κατάφερα και τελείωσα τη Νομική στα τέσσερα χρόνια, έκανα την άσκηση στο σύζυγο ο οποίος είναι δικηγόρος κι από το 2006 εξασκούσα το επάγγελμα του δικηγόρου, παράλληλα εξελέγην δημοτική σύμβουλος, το 2006, στο Δήμο Αραδίππου. Ήμουν η πρώτη γυναίκα που εξελέγη δημοτική σύμβουλος και το 2011 οι δημότες της Αραδίππου με εμπιστεύτηκαν ξανά. Το 2016, ο κόσμος της Αριστεράς με πρότεινε, να είμαι στο ψηφοδέλτιο του Ακελ για τις βουλευτικές, που για μένα είναι μεγάλη τιμή. Εξελέγην ως γυναίκα βουλευτής το 2016 και είμαι μέχρι σήμερα, εδώ. Και πρέπει να σας πω ότι είμαι ευγνώμων».