Ο Χριστόφορος Τριανταφύλλου ο νεαρότερος υποψήφιος βουλευτής στην ιστορία των βουλευτικών εκλογών ρίχνεται στη μάχη στις επερχόμενες εκλογές με την Πρωτοβουλία Αμμόχωστος – Για την Κύπρο.
Μιλώντας στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ο κος Τριανταφύλλου εξηγεί ότι ο καθοριστικός παράγοντας που τον οδήγησε στο να υποβάλλει την υποψηφιότητά του για τις επερχόμενες εκλογές είναι η κρίσιμη συγκυρία στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μας. «Δεν μπορώ να φανταστώ οποιουδήποτε είδους μέλλον στην Κύπρο αν δεν υπάρξει επανένωση. Η επανένωση της πατρίδας μας έχει μόνο μία μορφή και αυτή είναι η ΔΔΟ με πολιτική ισότητα. Λόγω του γεγονότος πως τα ήδη υφιστάμενα κόμματα δεν έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να αφήσουν πίσω το κομματικό συμφέρον και να θέσουν ως προτεραιότητα την επανένωση της πατρίδας μας, αποφάσισα να βάλω το λιθαράκι μου στην πρώτη προσπάθεια αυτονόμησης της επανενωτικής ψήφου, θέτοντας εαυτό στην κρίση των πολιτών», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος δηλώνει ότι είναι αρκετά δραστήριος και απολαμβάνει να έχει γεμάτες μέρες. «Μου αρέσει το θέατρο και η ποίηση. Επίσης απολαμβάνω τα μεγάλα οδικά ταξίδια με την προϋπόθεση ότι θα βρίσκομαι στην θέση του οδηγού και θα επιλέγω εγώ την μουσική. Κάτι που ίσως ο κόσμος δεν ξέρει είναι ότι προέρχομαι από μία μη πολιτικοποιημένη οικογένεια η οποία ανέκαθεν αμφιταλαντευόταν μεταξύ πολιτικών σχολών σκέψης. Τα ερεθίσματα που με ώθησαν στο να έχω τις απόψεις που έχω σήμερα προέρχονται κυρίως από το σχολείο μου και από τα βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα».
Ερωτηθείς για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σημερινή Βουλή απαντά πως «φέρει μεγάλη ευθύνη για την πολύχρονη συντήρηση του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος δεκαετιών, του πάρε δώσε, της διαπλοκής και της έλλειψης πολιτικής βούλησης για τη λύση του Κυπριακού. Αυτά τα διαχρονικά προβλήματα αντανακλούν γεγονότα του πιο πρόσφατου κύκλου της επικαιρότητας», προσθέτοντας πως η Βουλή των Αντιπροσώπων ασκεί έλεγχο στην Εκτελεστική Εξουσία, νομοθετεί, δέχεται νομοσχέδια από την Κυβέρνηση τα οποία μπορεί να ελέγξει τα κίνητρα και τις σκοπιμότητες της υποβολής για έγκριση του κάθε νομοσχεδίου. Όπως όλα δείχνουν αυτοί οι μηχανισμοί υπολειτουργούν», εξηγεί φέροντας σαν παράδειγμα «το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα (Χρυσά Διαβατήρια), ο Νόμος των Εκποιήσεων 87 (I) 2018 που κρατεί τον κόσμο στην φτώχεια και την ανέχεια, που τον κρατεί ανήμπορο να αντιδράσει χάνοντας το σπίτι και τη δουλειά του, γιατί οι τράπεζες δυναστεύουν οικονομικά τον λαό εκ μέρους της εξουσίας των λίγων που κυβερνούν. Για να βελτιωθεί λοιπόν η σημερινή κατάσταση θα πρέπει να εκλεγούν βουλευτές οι οποίοι θα ενδιαφέρονται πραγματικά να εργαστούν και όχι να διαιωνίσουν περεταίρω το γκροτέσκο κομματικό καθεστώς. Να εργαστούν δηλαδή για το κοινό καλό χωρίς προσωπικές ατζέντες», επισημαίνει.
Κληθείς να σχολιάσει τυχών λάθη στην αντιμετώπιση καίριων προβλημάτων που ταλανίζουν την Κύπρο τονίζει πως για τον ίδιο το πιο καίριο πρόβλημα «είναι η συνέχιση του παρόντος στάτους κβο όσον αφορά το Κυπριακό. Η μη λύση του Κυπριακού σχετίζεται άμεσα με την διαφθορά. Η Βουλή έχει ευθύνη για τη διαφθορά. Επιγραμματικά, το συρματόπλεγμα στον Αστρομερίτη και η επιστολή των επιχειρηματιών ανάπτυξης γης είναι η μία όψη του νομίσματος. Οι δηλώσεις περί δύο κρατών και η σειρά πολιτογραφήσεων από μεγάλα και γνωστά δικηγορικά γραφεία είναι η άλλη. Είναι αναπόφευκτο το συμπέρασμα πως η Πολιτική ισότητα και η αποτελεσματική συμμετοχή των Τ/Κ σε όλες τις βαθμίδες διακυβέρνησης, αποτελούσε και αποτελεί απειλή για την ανεξέλεγκτη, πλην όμως συνταγματικά κατοχυρωμένη από το «δίκαιο της ανάγκης» εξουσία του Προέδρου. Η Βουλή δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Αντιθέτως, σε κρίσιμες στιγμές (βλ. επέτειος ενωτικού δημοψηφίσματος ή Σύσκεψη Αρχηγών για επιμέρους πρόταση Ακκιντζί περί υδρογονανθράκων) φρόντισε να δημιουργήσει προβλήματα στις συνομιλίες. Αυτό συμβαίνει λόγω του γεγονότος πως η Βουλή έχει γεμίσει με μικρά κόμματα-ρυθμιστές τα οποία σε κρίσιμες στιγμές προτάσσοντας την απορριπτική τους στάση προβάλλουν εμπόδια στα κόμματα τα οποία επιθυμούν λύση του προβλήματος», επισημαίνοντας πως εδώ είναι που χρειάζεται η Πρωτοβουλία Αμμόχωστος – Για την Κύπρο.
Επιπρόσθετα, ο κος Τριανταφύλλου σημειώνει πως η αποχή δεν το προβληματίζει αφού θεωρεί ότι θα μειωθεί σε αυτές τις εκλογές λόγω των περισσότερων επιλογών που υπάρχουν. «Θεωρώ πολύ πιο ανησυχητικό φαινόμενο την εκτίναξη των ποσοστών των κομμάτων που φαίνεται πως έχουν ως ατζέντα τη διχοτόμηση. Δυστυχώς οι αναλύσεις των υπολοίπων κομμάτων αρνούνται να δουν τη βαθιά ρίζα του προβλήματος που φέρει το όνομα εθνικισμός. Η εκτροφή του τέρατος του φασισμού στην Κύπρο είναι το παράγωγο της εκτροφής του απορριπτισμού. Όταν τα πλείστα κόμματα της Βουλής δαιμονολογούν για τη ΔΔΟ, ουσιαστικά πριμοδοτούν με εκλογικά ποσοστά τους εκφραστές αντιδημοκρατικών ιδεών βγαλμένων από τον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Πέραν τούτου, η ίδια πριμοδότηση λαμβάνει χώρα όταν κόμματα ταυτίζουν την μη ασφάλεια των πολιτών με το μεταναστευτικό. Με λίγα λόγια η άνοδος αυτών των κομμάτων είναι αποτέλεσμα των καιροσκοπικών τακτικών του συστήματος. Αυτή η άνοδος είναι πολύ πιο σημαντική ως φαινόμενο παρά η αποχή. Ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί είναι να δοθεί λόγος σε μετριοπαθείς φωνές που θέλουν να παλέψουν για ριζικές αλλαγές στην παιδεία που διαμορφώνει συνειδήσεις και δημιουργεί πολίτες. Αν θέλουμε να σταματήσει την προέλασή του ο εθνικισμός, πρέπει να πάμε στις κάλπες», τονίζει.
Παράλληλα, ο κος Τριανταφύλλου θεωρεί ότι «μία από τις καυτές τάσεις αυτής της προεκλογικής περιόδου είναι τα κόμματα να συμπεριλαμβάνουν στο ψηφοδέλτιό τους τουλάχιστον ένα «μαγνήτη» για τους νέους. Είναι καλό λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα, οι νέοι απαξιώνουν τους πολιτικούς επειδή οι πολιτικοί χρησιμοποιούν ακριβώς αυτού του είδους τους παλαιοκομματικούς τακτισμούς που σκοπό έχουν να εξυπηρετήσουν το δικό τους συμφέρον και όχι το κοινό καλό. Η ανάγκη να «λάβουν δράση οι νέοι» ή να έρθει «η ώρα των νέων» ή να «ακουστεί η φωνή των νέων» σε αυτές τις εκλογές είναι πράγματι επιτακτική. Όμως, η Κύπρος δεν χρειάζεται απαραίτητα νέους σε ηλικία. Η Κύπρος χρειάζεται ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με το βαθύ Κράτος», εξηγώντας πως το να αρκείται μία κοινωνία σε υποψήφιους κάτω των 30 δεν είναι παρά μία ηλικιακή διάκριση. «Χρειαζόμαστε νέες νοοτροπίες και αυτό δεν έχει καμία σχέση με την ηλικία. Πολλοί νέοι σε ηλικία δεν είναι παρά οι καθρέφτες πεπαλαιωμένων νοοτροπιών. Η αλλαγή δεν έρχεται με την ηλικία. Για να συμμετέχουν οι νέοι στα κοινά πρέπει να καθαρίσει το σύστημα. Για να έχουν όνειρα οι νέοι για τον τόπο τους, πρέπει πρώτα να υπάρχει τόπος. Για αυτό έχω την άποψη ότι προτεραιότητα μας πρέπει να είναι η λύση του Κυπριακού στην βάση της ΔΔΟ με πολιτική ισότητα. Και ανεξαρτήτως της ηλικίας μου, αυτό πρεσβεύω. Για να υπάρχει και αύριο τόπος.
Καταλήγοντας, υπογραμμίζει ότι ανήκει στη γενιά που μεγάλωσε παλεύοντας με ένα ανυπέρβλητο νοητό συρματόπλεγμα το οποίο υψώθηκε μέσω του αναλυτικού προγράμματος, εμπότιζε και εμποτίζει με εθνικισμό τα μυαλά μας, συντηρήθηκε από τα οικονομικά συμφέροντα της αισχροκέρδειας των λίγων, της διαπλοκής των πολιτικών ελίτ και της διαφθοράς που βαδίζει χέρι-χέρι με την διχοτόμηση, καθιερώθηκε από το πολιτικό σύστημα, το οποίο, στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας, δεν φάνηκε άξιο των περιστάσεων. Την επόμενη μέρα την φαντάζομαι μόνο με επανενωμένη πατρίδα. Με πλήρη διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους και με την κοσμική Παιδεία σε όλα τα σχολεία της. Με Κράτος Δικαίου και αδιάφθορα συστήματα. Την επόμενη μέρα την φαντάζομαι χωρίς συρματοπλέγματα», επισημαίνει.