«Άνοιξαν» αλλά… δεν άνοιξαν οι Σχολές Χορού. Όχι τουλάχιστον με τον τρόπο που θα περίμεναν. «Το μήνυμα ανοίγματος που δόθηκε στη δημοσιότητα και διαφημίστηκε δεν ήταν πραγματικό», τονίζει μιλώντας στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ο ιδρυτής της ιδιωτικής σχολής The Dance Central, Κυριάκος Αναστασιάδης, αναφερόμενος στους όρους που τέθηκαν, αφού από τη Δευτέρα 1η Μαρτίου οι σχολές επαναλειτουργούν με μόνο ένα παιδί για χώρους μέχρι 80 τετραγωνικά μέτρα, δύο παιδιά για μέχρι 200 τ.μ. και τέσσερα παιδιά για τις όποιες σχολές διαθέτουν μεγαλύτερο χώρο. «Την ίδια ώρα στα σχολεία τα παιδιά έχουν για πέντε συνεχόμενες ώρες μαθήματος μόνο 2,5 τ.μ. στη διάθεσή τους, στους φούρνους σε ώρα αιχμής περιμένουν 15 άτομα για καφέ σε απόσταση μικρότερη του μέτρου, ενώ σε καταστήματα επιτρέπεται ένα άτομο κάθε 10 τ.μ. και τα… επτά μέτρα είναι κατειλημμένα από τα ράφια», προσθέτει, εκφράζοντας την απογοήτευσή του.
Παράλληλα, ο κος Αναστασιάδης, αναφερόμενος στο κλείσιμο των σχολών στις αρχές Δεκεμβρίου (Νοεμβρίου για Λεμεσό), χαρακτηρίζει αβάσιμη τη δικαιολογία «για να μην βρίσκονται παιδιά διαφορετικών σχολείων μεταξύ τους», αφού όπως σημειώνει, «την ίδια ώρα άφησαν την εν λόγω περίοδο ανοιχτά τα φροντιστήρια και συγκεκριμένα πολυκαταστήματα στις γιορτές των Χριστουγέννων. Βασικά, βρήκαν τον αδύναμο κρίκο, αυτούς που πρέπει να είναι συνέχεια κλειστοί, όμως οι αποφάσεις τους δεν δικαιώθηκαν από τα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά τα κρούσματα». Επιπλέον εκφράζει την ανησυχία του γιατί δεν άκουσε ιατρούς, ψυχολόγους, ορθοπεδικούς και γενικότερα τους ειδικούς να παίρνουν θέση: «Θέλουν τα παιδιά να ξεδίνουν στα μεγάλα πολυκαταστήματα ή ή να επιμορφώνονται στις Σχολές Χορού; Είναι χρήσιμες ή μήπως είναι ικανοποιητική η ανύπαρκτη γυμναστική των παιδιών στα δημοτικά δημοτικά από μη καταρτισμένο εκπαιδευτικό προσωπικό; Είναι χρήσιμες γενικότερα οι εξωσχολικές δραστηριότητες και τα φροντιστήρια ή αρκεί η φοίτηση στα δημόσια σχολεία για να σπουδάσουμε τα παιδιά ό,τι επιθυμούν αλλά και για να καλλιεργηθούν;» διερωτάται.
Σε σχέση με το πρώτο lockdown τον Μάρτιο του 2020, ο ιδρυτής της σχολής The Dance Central στέκεται στο ότι η πολιτεία έκλεισε τότε σχεδόν όλες τις δραστηριότητες στην Κύπρο αλλά «ξέχασε να κλείσει τις Σχολές Χορού. Εντούτοις, εμείς (σ.σ. γενικότερα οι σχολές) κλείσαμε ταυτόχρονα με τους υπόλοιπους με δική μας πρωτοβουλία, δείχνοντας την ευθύνη μας προς την κοινωνία και τους μαθητές μας». Αναφέρει, επίσης, ότι σε σχέση με τον χορό η κυβέρνηση έκλεισε τα επιμορφωτικά κέντρα, το ΑΓΟ, τα Ανοιχτά Σχολεία και οι εκπαιδευτές τους με ιδιωτικές συμβάσεις προσφοράς υπηρεσιών αποζημιώθηκαν 100%, ενώ οι εργαζόμενοι στις Σχολές Χορού αποζημιώθηκαν είτε μερικώς (μέχρι 60%) είτε καθόλου (0% για άτομα με συμβάσεις προσφοράς υπηρεσιών). «Άλλα προβλήματα που προκλήθηκαν από τις συνέπειες της πανδημίας είναι τα ενοίκια, για τα οποία η πολιτεία αρνήθηκε πεισματικά να βρει λύσεις, καθώς και οι απώλειες που έχουμε στην προσέλευση μαθητών μετά το μεγάλης διάρκειας lockdown. Στο πρώτο θα θέλαμε περισσότερη στήριξη από την πολιτεία γιατί πολλές σχολές έχουν δανειστεί πολλά χρήματα για να τηρήσουν τις πρόνοιες του Νόμου για μεγάλες αίθουσες με τις προδιαγραφές που απαιτούνται, όπως ο κεντρικός εξαερισμός ανοιχτού κυκλώματος, οι χώροι υποδοχής, τα αποδυτήρια».
Απαξίωση και… ανταγωνισμός από το κράτος
Ευκαιρίας δοθείσης, ο κος Αναστασιάδης τονίζει στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ άλλα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος κι ένα από αυτά είναι η απαξίωσή του από το κράτος. «Το γνωρίζετε ότι από τους εκατοντάδες λειτουργούς του Υπουργείου Παιδείας δεν ασχολείται κανένας με τις δεκάδες χιλιάδες παιδιών των Σχολών Χορού; Παρακαλούμε το ΥΠΠΑ εδώ και 23 χρόνια να συμμορφωθεί με τη νομοθεσία περί Ιδιωτικών Σχολών Έντεχνου Χορού Νόμο του 1997 και αρνούνται. Κανένας δεν ενδιαφέρεται. Μας υποτιμούν, συμπεριφέρονται ρατσιστικά για το επάγγελμα μας και εις όφελος του ΑΓΟ, των Επιμορφωτικών, Ανοιχτών Σχολείων κ.ο.κ. Έχουμε κουραστεί να φωνάζουμε, δεν υπάρχει ούτε μητρώο σχολών, ούτε μητρώο δασκάλων, ούτε ακολουθούνται κανόνες» αναφέρει και προσθέτει: «Στις Σχολές Χορού αποκαλούμε το ΥΠΠΑ ‘Υπουργείο Δημόσιας Παιδείας’. Το γνωρίζετε ότι έχει από την απώλεια του κου Λεύκιου Γεωργιάδη και του κου Άκη Κλεάνθους να επισκεφθεί Υπουργός κάποια ιδιωτική επιχείρηση πολιτισμού ή να παρακολουθήσει παράσταση Θεάτρου, Χορού; Είναι ντροπή που συμβαίνει αυτό σε έναν σκλαβωμένο τόπο όπου χρειάζεται το πνεύμα να μείνει ενεργό και ζωντανό».
Ακολούθως επικεντρώνεται στον ανταγωνισμό από το ίδιο το κράτος. «Ένας νέος πτυχιούχος δάσκαλος χορού είτε μένει εξωτερικό για να εργοδοτηθεί, είτε υποαπασχολείται στην Κύπρο μέχρι να βρει δουλειά σε ένα περιβάλλον όπου η πολιτεία ανέχεται -παρά τις καταγγελίες- τον κάθε κυβερνητικό, στρατιωτικό, δάσκαλο και καθηγητή μέσης εκπαίδευσης να ανοίγει Σχολές Χορού, φαινόμενα τα οποία συγκαλύπτονται. Πέραν τούτου έρχεται και το ΥΠΠΑ να μας ανταγωνιστεί με αμφιβόλου ποιότητας κυβερνητικά μαθήματα κάθε λογής μαθήματα χορού, με το κράτος να είναι τόσο δυσκίνητο που ξοδεύονται άδικα τα υπερβολικά χρήματα που σπαταλούν».
Σύμφωνα με τον κο Αναστασιάδη, με αυτά τα χρήματα το κράτος θα έπρεπε να χορηγεί τους ιδιώτες και η χορηγία να μετακυλίεται στα δίδακτρα των παιδιών, αφού η δουλειά του είναι να αξιολογεί και να επιβλέπει. «Από τον Μάρτιο του 2020 όλα τα ιδιωτικά σχολεία και φροντιστήρια, όλες οι ιδιωτικές σχολές χορού, καράτε, φροντιστήρια κ.ο.κ. προσφέρουν διαδικτυακά μαθήματα με εικόνα και ήχο -κάποια δωρεάν- ενώ το κράτος με τόσα χρήματα και τόσο προσωπικό δεν μπόρεσε να τα λειτουργήσει καθώς πρέπει».
«Σάλος για Ουζόχο αλλά τίποτα για 200-300 παιδιά»
Καταληκτικά ο κος Αναστασιάδης αναφέρεται στην πρόσφατη ανάθεση στον ΚΟΑ για παρακολούθηση των νέων μέτρων για τις Σχολές Χορού, χαρακτηρίζοντας σκάνδαλο το ότι οι αίθουσες χορού στις σχολές αυτές ονομάστηκαν αθλητικές εγκαταστάσεις: «Θεωρούν ότι μαθήματα όπως το σύγχρονο είναι, άκουσον-άκουσον, χορευτική γυμναστική, άρα εμπίπτουν και στην αρμοδιότητά του ΚΟΑ οπόταν προσλαμβάνουν καθηγητές φυσικής αγωγής να διδάσκουν χορό αποκλείοντας παντελώς την πρόσληψη πτυχιούχων δασκάλων χορού». Επίσης αναφέρει ότι ο ΚΟΑ απέτυχε να ερευνήσει καταγγελία τους για 200-300 παιδιά/αθλητές σε ομοσπονδία του που δεν είχαν δελτίο υγείας την ίδια ώρα που για τον Νιγηριανό τερματοφύλακα Φράνσις Ουζόχο είχε γίνει για αντίστοιχο θέμα σάλος και προκλήθηκαν μέχρι κι εσωτερικές μετακινήσεις προσωπικού στον Οργανισμό. «Σε ομοσπονδία του ΚΟΑ (ΚΟΚΑΧ) υπάρχουν ένα σωρό κατεγγελίες και σκάνδαλα και ο ΚΟΑ σφυρίζει αδιάφορα, δεν είναι οργανισμός που πρέπει ή έχει τις γνώσεις να εμπλακεί στον πολιτισμό».