Η Δρ. Χριστίνα Χατζησωτηρίου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας και κατέρχεται Αριστίνδην υποψήφια στις επερχόμενες Βουλευτικές εκλογές.
Μιλώντας στους ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ η Δρ. Χατζησωτηρίου αναφέρει ότι μετά από ώριμη σκέψη και προβληματισμό αποδέχθηκε την πρόσκληση για συμμετοχή ως αριστίνδην υποψήφια του Δημοκρατικού Συναγερμού στην Αμμόχωστο, «μια επαρχία η οποία ενώ δεν αποτάσσεται, αλλά ούτε και λησμονεί το παρελθόν, έχει μάθει ταυτοχρόνως να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Σ΄ αυτή την επαρχία νιώθω ότι ανήκω διπλά και λόγω της καταγωγής μου από το κατεχόμενο χωριό Ακανθού, αλλά και λόγω και της ανατροφής μου στο Παραλίμνι», προσθέτοντας πως γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο «ζω και αφουγκράζομαι καθημερινά τις αγωνίες και τους αγώνες της επαρχίας μας. Ταυτοχρόνως, όπως και πολλοί συμπολίτες μας, συχνά απογοητεύομαι από το άδικο και το ηθικά μη ορθό. Πιστεύω, όμως, πως οι νέοι άνθρωποι με όραμα και με όρεξη για δουλειά οφείλουν να μένουν εδώ και να αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο μας και τα παιδιά μας. Σε μια περίοδο που ο λαός δυσπιστεί έναντι των θεσμών επιζητώντας δικαιοσύνη σε κάθε επίπεδο: πολιτικό, θεσμικό, οικονομικό και κοινωνικό, αυτή η δύναμη της αλλαγής μπορεί να επέλθει μόνο αλλάζοντας το κατεστημένο συθέμελα». Επισημαίνει μάλιστα πως μια συθέμελη αλλαγή δεν μπορεί όμως παρά να είναι αποτέλεσμα μιας κοινωνικής διεργασίας εισαγωγής νέου οράματος και ιδεών σε πολλαπλά επίπεδα, η οποία απαιτεί την ενεργό εμπλοκή όλων μας. «Αυτή την εισαγωγή νέων ιδεών υπηρετώ όχι μόνο ως ακαδημαϊκός και εκπαιδευτικός, αλλά κυρίως ως πολίτης και άνθρωπος. Αυτή την εισαγωγή νέου οράματος θέλω να υπηρετήσω με επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις, αλλά και πράξεις και στον πολιτικό χώρο, γεγονός που αποτέλεσε και το ισχυρότερο έναυσμά μου στο να διεκδικήσω την ψήφο των πολιτών στις επερχόμενες βουλευτικές αλλαγές», τονίζοντας πως κυριότερο μέλημά της είναι να εργαστεί και να συνεργαστεί με τους πολίτες και τους κοινωνικούς φορείς, με γνώση και άποψη «για να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής, να προωθήσουμε την επιχειρηματικότητα, να καταπολέμησουμε την ανεργία, και να αναπτύξουμε την Κοινωνική Πολιτική, την Παιδεία και τον Πολιτισμό σε μια ελεύθερη και επανενωμένη πατρίδα», δηλώνει.
Η Δρ. Χατζησωτηρίου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης στη Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, ενώ στο παρελθόν έχει εργαστεί ως εκπαιδευτικός σε δημόσια σχολεία. Κατέχει Διδακτορικό και Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών με άριστα από το University of Cambridge με υποτροφία από το Ίδρυμα Λεβέντη μέσω του Cambridge Commonwealth Trust. Είναι πρωτεύσασα απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με βραβεία επίδοσης για όλα τα έτη των σπουδών μου από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών της Ελλάδας. Το 2012, ολοκλήρωσε τις μεταδιδακτορικές της σπουδές με επιχορήγηση από την Κυπριακή Δημοκρατία και τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία μέσω του Ιδρύματος Προώθησης Έρευνας. Έχει λάβει διεθνή βραβεία, συμμετέχει σε πληθώρα ευρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων και διεθνών συνεδρίων και είναι συγγραφέας πλειάδας επιστημονικών τόμων και άρθρων. Είναι μέλος του συμβουλίου του Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων, της Έδρας UNESCO του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, του Συνδέσμου «Άρωμα – Φίλοι Πάρκου Γλυπτικής Αγίας Νάπας» και πολλών άλλων διεθνών οργανισμών όπως το American Educational Research Association.
Η ίδια αναφέρει πως ως άτομο πιστεύει ότι κάθε σκεπτόμενο ον οφείλει να υπερβαίνει την επικαιρότητα της «αλήθειας», καθώς και να απεγκλωβίζεται από τα «οργουελιανά» στεγανά που αστυνομεύουν την ελευθερία του πνεύματός του. «Προσωπικός μου στόχος και μέλημα είναι μέσα από τη δράση μου να εκφράζω τη διαλεκτική της διανόησης που απελευθερώνει τη σκέψη και οδηγεί στη μετεξέλιξη της. Ασχολούμαι με τη συγγραφή και διαμέσου της επιβεβαιώνω την ίδια μου την ύπαρξη: «Γράφω, άρα είμαι», γράφω άρα είμαι ελεύθερα σκεπτόμενη, αλλά και είμαι ελεύθερα σκεπτόμενη γιατί μπορώ να γράφω για όλα όσα αμφιβάλλω. Ταυτοχρόνως, πιστεύω στην ενεργό πολιτότητα και την κοινωνική συνεισφορά με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Η συμμετοχή μου στην κοινωνία των πολιτών μου δίνει όλα αυτά τα χρόνια την ευκαιρία να διευρύνω το πνεύμα μου, ενώ ταυτοχρόνως εντυπώνω την εξέλιξη της κατανόησής μου, διατυπώνω την κριτική και τις αμφιβολίες μου, αλλά και καταθέτω τις εισηγήσεις μου σε θέματα κοινωνικού και πολιτικού ενδιαφέροντος».
Ερωτηθείς για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Βουλή απαντά πως έχει κατορθώσει σ΄ έναν μεγάλο βαθμό να προωθήσει τον στόχο του ανοικτού διαλόγου τόσο με διάφορους κοινωνικούς εταίρους, όσο και με τις εκάστοτε εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες. «Υπό την έννοια αυτή, η προετοιμασία και η τροποποίηση των νομοσχεδίων σήμερα στηρίζεται στη δημόσια διαβούλευση, γεγονός που συμβάλλει στην καλύτερη διακυβέρνηση, αλλά και τον εκσυγχρονισμό και τη λειτουργικότητα του Κράτους για κοινό όφελος. Θεωρώ ότι στη βάση αυτή, η νέα σύνθεση της Βουλής θα πρέπει να επικεντρωθεί στο να ενδυναμώσει το ρυθμιστικό πλαίσιο που θα ενισχύσει τη διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων. Ταυτοχρόνως, καλό θα ήταν να επικεντρωθεί στην κωδικοποίηση και την απλοποίηση της νομοθεσίας προκειμένου να διευκολυνθεί η καθημερινή ζωή των πολιτών, αλλά και να προωθηθεί η εύρυθμη λειτουργία του κράτους», επισημαίνει, αναφέροντας πως όλοι μας έχουμε κάποια στιγμή βρεθεί αντιμέτωποι με δαιδαλώδη και ασαφή νομοθετικά κείμενα που ενισχύουν τη γραφειοκρατία, αποτελούν τροχοπέδη στην επιχειρηματικότητα και θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια δικαίου. Συνάμα, θεωρεί πως η νέα Βουλή θα πρέπει να εστιάσει στην ανάπτυξη, εφαρμογή και υλοποίηση νέας νομοθετικής πρωτοβουλίας σε σύγχρονα ζητήματα.« Δυστυχώς, πολλές νομοθεσίες δεν έχουν αλλάξει ουσιαστικά από το 1960 με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνονται στα δεδομένα της εποχής μας. Για παράδειγμα, η Πανδημία έφερε στο φως την αδήριτη ανάγκη για θέσπιση νομοθεσιών που ρυθμίζουν τη χρήση και την αξιοποίηση της τεχνολογίας στη δημόσια υπηρεσία, τα σχολεία και τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα δικαστήρια και σε πολλούς άλλους φορείς», ενώ παράλληλα αναφέρει πως λόγω και της επαγγελματικής της ιδιότητας και της ενασχόλησής της με θέματα κοινωνιολογίας, θα ήθελε να επισημάνει και την ανάγκη για θέσπιση νομοθεσιών που προστατεύουν με ακόμη αυστηρότερο τρόπο τις γυναίκες από την έμφυλη βία, προασπίζονται τα δικαιώματα των παιδιών, ενώ σε περιπτώσεις παιδικής ή νεανικής παραβατικότητας στοχεύουν στην πρόληψη και την επανένταξη των παιδιών στο κοινωνικό σύνολο και όχι στην αυστηρή τιμωρία τους.
Επιπρόσθετα, η Δρ. Χατζησωτηρίου σχολιάζει πως «το ζήτημα της αποστροφής μεγάλης μερίδας του πληθυσμού για τον πολιτικό κόσμο είναι ένα μείζον θέμα που πρέπει να μας προβληματίσει και στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές», τονίζοντας πως μεγάλη μερίδα του πληθυσμού αντιμετωπίζει και βιώνει οικονομικές και επαγγελματικές δυσκολίες γεγονός που οδηγεί σε περιορισμένες ευκαιρίες. «Δυστυχώς όμως, υπό την αμφίεση της «παρηγορητικής» ρητορικής στις κοινωνικές και οικονομικές απώλειες που βιώνουν οι πολίτες σήμερα λόγω της πανδημίας, ο λαϊκισμός φαίνεται να οδηγεί σε υψηλά ποσοστά αποχής. Ο λαός της Κύπρου καλείται στις 30 Μαΐου να αδράξει την ευκαιρία που προκύπτει από τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές προκειμένου να θέσει τα θεμέλια της αλλαγής», προσθέτοντας πως για τον λόγο αυτό, ως νέο άτομο στον χώρο της Πολιτικής, προσδίδει ιδιαίτερη έμφαση στα επιχειρήματά της για ένα εναλλακτικό και προοδευτικό όραμα βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικής ισότητας. «Βασικό μέλημά μου είναι να επηρεάσω στη διαμόρφωση του ζητήματος της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας και της ανάπτυξης, τόσο στον δημόσιο λόγο, όσο και σε επίπεδο πολιτικής θεματολογίας και πράξης. Στόχος μου είναι να συμβάλω ταυτοχρόνως στην κοινωνική αλλαγή, τον εκδημοκρατισμό οργανισμών και θεσμών και την επίλυση κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων. Δίνω, συνάμα, ιδιαίτερη προσοχή στην ανάπτυξη μίας συγκεκριμένης πολιτικής ατζέντας με επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις και προτάσεις που αφορούν στους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να καταπολεμήσουμε την ανεργία μέσω της εκπαίδευσης, να προωθήσουμε τη «Νέα Οικονομία» και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, να ενισχύσουμε τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού και την πράσινη ανάπτυξη, αλλά και να ενισχύσουμε την παιδεία και τον πολιτισμό».
Παράλληλα, σημειώνει πως οι νέοι σήμερα αισθάνονται σε μεγάλο βαθμό ότι δεν τους παρέχονται οι πόροι ισχυρής και βάσιμης ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον. «Αντιμετωπίζουν συχνά την επαγγελματική και οικονομική ανασφάλεια, αλλά και άλλες κοινωνικές προκλήσεις. Έρευνες που έχουν γίνει στην Κύπρο και την Ευρώπη δείχνουν ότι η περιορισμένη συμμετοχή των νεότερων ψηφοφόρων στις διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις αποτελεί σε μεγάλο βαθμό συνειδητή επιλογή. Οι νέοι νιώθουν ότι οι πολιτικές αποφάσεις υστερούν σε συνάφεια με την καθημερινή τους ζωή, ενώ τις κρίνουν συχνά ως ελιτιστικές και ιδιοτελείς αφού δεν έχουν σχεδιαστεί λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες τους. Αν και οι νέοι φαίνεται να ασχολούνται ολοένα και περισσότερο με τα πολιτικά δρώμενα, οι χώροι και τα φόρα όπου μπορούν να εκφράσουν τις πολιτικές τους απόψεις με ουσιαστικό τρόπο, αλλά και να απαιτήσουν δράση από τους πολιτικούς, ουσιαστικά δεν υπάρχουν», τονίζοντας πως «έτσι οι νέοι δεν ακούγονται, γιατί μπορούν να μιλήσουν και να εκφραστούν μόνο έξω από τις δομές εξουσίας. Το γεγονός αυτό τους οδηγεί και στην απαξίωση του πολιτικού κόσμου. Το ζητούμενο είναι να αναπτύξουμε διαύλους επικοινωνίας με τους νέους προκειμένου να κατανοήσουμε τις αγωνίες τους, αλλά και να γνωρίσουμε καλύτερα τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις τους. Ταυτοχρόνως, οφείλουμε να καλλιεργήσουμε τον γραμματισμό στην κριτική ψηφοφορία στους νέους ούτως ώστε να τους καταστήσουμε ενεργούς διαμορφωτές του μέλλοντός τους», δηλώνει, ενώ προσθέτει πως για τον σκοπό αυτό συντονίζει ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα με αυτήν ακριβώς αυτή τη στοχοθεσία με τίτλο EUROVOTERS. «Κατά την προσωπική μου άποψη, οι νέοι μπορούν να ονειρευτούν ξανά αν τους δώσουμε την ευκαιρία μέσω της Παιδείας να γίνουν ενεργοί διαμεσολαβητές της αλλαγής. Συνάμα, αν θέλουμε να επιτρέψουμε στους νέους να ονειρευτούν ξανά για τον τόπο τους οφείλουμε να ενισχύσουμε τις ευκαιρίες ποιοτικής απασχόλησης τους, αλλά και να προωθήσουμε τη διαφάνεια, την αξιοκρατία και τη χρηστή διοίκηση ως πρώτιστο μέλημά μας», καταλήγει.